Είσαι ένα ον πολυτάλαντο. Επιχειρηματίας / Γραφιάς από κούνια / DJ και ενίοτε ποιητής. Πως καταφέρνεις να ισορροπείς την τεχνοκρατική με την καλλιτεχνική σου φύση;
Νομίζω πως μια από τις σημαντικότερες δεξιότητες που πρέπει να κατέχει κανείς, είναι η σωστή επιλογή συνεργατών. Ο αδερφός μου Βασίλης έχει αναλάβει τα λογιστικά, τους προμηθευτές κλπ, κι έτσι εγώ έχω τον χρόνο και τη δυνατότητα να καταπιάνομαι με την καλλιτεχνική διεύθυνση και των δύο μαγαζιών, τις μουσικές, τη διακόσμηση, τα events.
Τι σε έκανε να μπλεχτείς με το επιχειρείν ανοίγοντας τους «Αισθηματίες» πριν από πέντε χρόνια;
Θα ακουστεί ρηχό αλλά ξεκάθαρα για βιοποριστικούς λόγους. Πέρασα μεγάλα διαστήματα ανεργίας, έκανα διάφορες κουλές δουλειές. Ζόρια! Επιπλέον επειδή επιμένω να σκέφτομαι σαν καταναλωτής και θαμώνας, εγώ και πολλοί από τους φίλους μου βγαίναμε παλαιτερα συχνά Αθήνα, ήθελα λοιπόν μια ακόμα επιλογή για έξοδο στην πόλη μας τον Πειραιά.
Πως ορίζεται αλήθεια ο αισθηματίας; Που τον συναντάς και με τι ματιά βλέπει τη ζωή;
Αισθηματίας είναι αυτός που ρουφάει τη ζωή, έχει ωραίους τρόπους, όχι με την έννοια της αστικής ευγένειας και του savoir vivre, αλλά με το ότι δε θέλει να αδικεί κανέναν, θέλει να βοηθάει. Αισθηματίες είναι οι θαμώνες, όχι τα ντουβάρια του μαγαζιού, εξ ού κι ο πληθυντικός αριθμός. Ο Αισθηματίας είναι φίλος του ανθρώπου και των ζώων και φανατικός εχθρός του μαλάκα.
Γιατί άραγε οι καψούρηδες αγαπούν τα μπερδέματα;
Αυτό θα πρέπει να το απαντήσει ψυχολόγος. Η καψούρα είναι μια κακή έννοια, την διέπει η ιδιοκτησία των σωμάτων. Είναι προτιμότερο το στρωτό, ανέφελο αίσθημα θαρρώ.
Παρότι οι «Αισθηματίες» είναι ένα από τα πιο επιτυχημένα μαγαζιά στην πόλη, δεν εφυσηχάστηκες. Προχώρησες και σε 2ο project ανοίγοντας τον «Μέγα Ανατολικό» στη Στοά Θεολόγου. Τι δουλειά έχει ένα «αθηναϊκού τύπου bar» στο Πειραιά;
Όπως το λες! Έχουν έρθει πελάτες και μου λένε «αυτό θυμίζει Αθήνα!». Δεν ξέρω αν πρέπει να το πάρω ως κοπλιμέντο, καθώς είμαι φανατικός Πειραιώτης, αλλά νιώθω τι εννοούν. Ο ΜΕΓΑΣ ΑΝΑΤΟΛΙΚΟΣ είναι το πρώτο μπαρ σε στοά στον Πειραιά, είναι downtown ακριβώς έξω από τον σταθμό Μετρό Δημοτικό θέατρο. Όπως κάναμε λοιπόν πριν 5 χρόνια με τους Αισθηματίες, παίζοντας θεωρώ πολύ καλή διαχρονική αλλά και εναλλακτική ελληνική μουσική, έτσι επιδιώκουμε και με τον ΜΕΓΑ. Παίζουμε από jazz και rock έως Ιndie, Post Punk, Darkwave και more…
Η διακόσμησή του κινείται γύρω από τη λαγνεία και τον ερωτισμό. Είχες δεύτερες σκέψεις γύρω από αυτό, αφού ζούμε σε μία κοινωνία που καθημερινά ψευτογυαλίζει τον καθωσπρεπισμό της;
Δε θεωρώ τη λαγνεία και τον ερωτισμό πρόστυχα. Από αυτά ερχόμαστε στη ζωή. Δεν έχω καθόλου δεύτερες σκέψεις, με τον καθωσπρεπισμό και το συντηρητισμό θα μας βρεις πάντα απέναντι. Κάποιος θα πει ότι έτσι, με αυτή τη διακόσμηση θα χάσω πελατεία. Εγώ αντιθέτως πιστεύω πως έτσι ακριβώς τη χτίζω. Ο μεηνστρημ ή ο συντηρητικός άλλωστε έχει τόσα μέρη να πάει και να βγει. Άλλωστε και σαν Αισθηματίες εδώ και 5 χρόνια παίρνουμε θέση και στα σόσιαλ όσο και με διάφορες πράξεις για ευρύτερα κοινωνικά ζητήματα. Έχουμε φτιάξει μια «κοινότητα» στο μέτρο που αυτό είναι δυνατό από ένα μικρό μαγαζάκι διασκέδασης. Θέλω να πω, πως αν με μια δράση μας μπορούμε να κινητοποιήσουμε δέκα ανθρώπους που είναι θαμώνες μας, για τους άστεγους ή για τα αδέσποτα, αυτό μας χαροποιεί πολύ!
Είσαι, λένε, ένα παιδί με χρυσή καρδιά. Τι καλό κάνεις και σε αγαπά τόσο ο κόσμος; Χρυσή καρδιά;
Δεν ξέρω, σίγουρα όλοι μας έχουμε φίλους κι εχθρούς. Ας πούμε ότι προσπαθώ καθημερινά να ζω και να φέρομαι στους άλλους όπως ζούσα και πριν. Τι ονειρεύεσαι να αλλάξει στον κόσμο τη νέα χρονιά που έρχεται; Θα σου φανεί σαν να σου απαντάει υποψήφια Μις Υφήλιος, αλλά είναι ζήτημα ουσίας και ζωής! Θα ευχηθώ εκεχειρία εδώ και τώρα σε Παλαιστίνη και Ουκρανία, όχι άλλα νεκρ
