Επιστροφή στο σχολείο σημαίνει απώλεια της απόλυτης ελευθερίας και ανεμελιάς που χαρακτηρίζει τις καλοκαιρινές διακοπές. Και ως τέτοια πρέπει να αντιμετωπιστεί.
Αν εδώ και μέρες ακούς το παιδί σου να γκρινιάζει ενόψει της έναρξης της νέας σχολικής χρονιάς, καταρχάς να χαίρεσαι: Αυτό σημαίνει ότι μεγαλώνεις έναν φύσει ελεύθερο άνθρωπο που, δικαιολογημένα, θέλει να συνεχίσει να απολαμβάνει την ελευθερία και την αναμελιά που χαρακτηρίζει τις καλοκαιρινές διακοπές. Δηλαδή τι, εσύ μετά την άδεια γύρισες στη δουλειά χοροπηδώντας;
Επιστροφή στο σχολείο σημαίνει απώλεια της ανεμελιάς. Δεν πρόκειται, βέβαια, για μια δυσβάσταχτη απώλεια, όπως ο θάνατος ενός αγαπημένου προσώπου, αλλά δεν παύει να έχει σημασία για το παιδί, μεγαλύτερη ίσως από όσο φανταζόμαστε. «Γι’ αυτό έχει νόημα να μην την παραγνωρίζουμε, αλλά ούτε βέβαια να τη μεγαλοποιούμε», λέει σε άρθρο η ψυχίατρος με ειδίκευση στα παιδιά Elena Lister.
Το να απαντήσεις στο παιδί που δεν θέλει να πάει σχολείο πράγματα όπως «Γιατί κάνεις έτσι; Για όλα τα παιδιά το ίδιο ισχύει!» ή «Είτε θέλεις ή όχι έτσι έχουν τα πράγματα, αναγκαστικά θα πας», είναι ο σίγουρος τρόπος να δημιουργήσεις ένα μεγάλο χάσμα στην επικοινωνία σου μαζί του.
Τι να πεις στο παιδί που δεν θέλει να πάει στο σχολείο
Όπως συμβουλεύει στο ίδιο άρθρο ο ψυχολόγος Michael Schwartzman, έχει νόημα να μιλήσεις στο παιδί όπως θα έκανες αν αντιμετώπιζε μία απώλεια: «Βλέπω ότι σε έχει στεναχωρήσει αυτή η αλλαγή στην καθημερινότητά σου. Θέλεις να καθίσουμε μαζί και να το συζητήσουμε; Θέλεις να μου πεις πώς νιώθεις;»
Αν το παιδί δεχτεί να σου εξηγήσει, εσύ χρειάζεται να το ακούσεις προσεκτικά και, κυρίως, χωρίς να το κρίνεις.
Στη συνέχεια, μπορείτε να σκεφτείτε μαζί ποιες εναλλακτικές διαχείρισης υπάρχουν για τη λύπη, τον θυμό ή την απογοήτευση του παιδιού. Ανάλογα με την ηλικία του, αυτές μπορεί να είναι:
- Να ζωγραφίσει κάτι, σύμφωνα με αυτά που νιώθει.
- Να επαναφέρει τα αναμνηστικά των διακοπών ή να κοιτάξει τις φωτογραφίες που βγάλατε και να θυμηθεί πόσο ωραία περάσατε.
- Να καταγράψει τα θετικά της επιστροφής στο σχολείο (σίγουρα θα υπάρχουν κάποια).
Αν έχεις ένα μεγαλύτερο παιδί, μπορείς να του θυμίσεις τα λόγια της Maya Angelou που έχει πει πως «Χαιρόμαστε με την ομορφιά της πεταλούδας, αλλά σπάνια αναφερόμαστε στις αλλαγές που έχει περάσει για να φτάσει σε αυτή την ομορφιά». Αυτό σημαίνει πως όλοι περνάμε ευκολότερες και πιο δύσκολες στιγμές.
Οι δεύτερες σίγουρα δεν είναι διασκεδαστικές, αλλά προσφέρουν τη δυνατότητα συναισθηματικής ανάπτυξης και ενίσχυσης της ενσυναίσθησης εκείνων που υποφέρουν. Αυτό ίσως να μην το καταλάβει το παιδί με τα λόγια σου, αλλά μέσα από το παράδειγμά σου, από το πώς διαχειρίζεσαι εσύ δηλαδή τις δύσκολες στιγμές.
