Τι είναι η μακροβιοτική δίαιτα; Είναι μια ακόμη στερητική δίαιτα ή ένα μοντέλο διατροφής που έχει ελπίδες να αντισταθεί στον σύγχρονο τρόπο ζωής και να μας ωφελήσει; Η μακροβιοτική δίαιτα, που γεννήθηκε στην Ιαπωνία, έχει συνδεθεί με τη μακροζωία αλλά δεν είναι για όλους.

Ίσως κουράστηκες να ακούς για τη βιομηχανοποίηση της παραγωγής των τροφίμων, τις υπερβολικά επεξεργασμένες τροφές και το πόσα προβλήματα επιφέρουν στην υγεία των σύγχρονων ανθρώπων.

Ίσως όμως να σε ενδιαφέρει να μάθεις περισσότερα, διότι είναι γνωστό πλέον –όσο και αποδεδειγμένο επιστημονικά– πως μια μεσογειακή διατροφή στα πρότυπα των παλιότερων φυτοφαγικών συνηθειών, μπορεί να ωφελήσει στην πρόληψη αλλά ίσως και στη θεραπεία μιας κλονισμένης υγείας.

Με αυτό το σκεπτικό και στον αντίποδα της τυποποιημένης δυτικής διατροφής, ο Ιάπωνας διανοητής George Ohsawa (1893-1966), εισηγήθηκε τη μακροβιοτική δίαιτα, ένα μοντέλο διατροφής που έχει σκοπό να καλύψει τις διατροφικές ελλείψεις οι οποίες δημιουργούνται από την υπερβολική βιομηχανοποίηση της παραγωγής των τροφών.

Η μακροβιοτική δίαιτα δεν στοχεύει στην απώλεια βάρους, αν και όποιος την ακολουθεί συνήθως χάνει και κιλά, ούτε στη θεραπεία κάποιας ασθένειας. Αποτελεί όμως επιστροφή σε ένα είδος διατροφής που εφαρμοζόταν τους προηγούμενους αιώνες. Δίνει έμφαση στους καρπούς, τα φρούτα και τα λαχανικά και λιγότερο στο κόκκινο κρέας, θεωρώντας ότι κάτι τέτοιο επιτρέπει στον σημερινό άνθρωπο να ζήσει μια καλύτερη ζωή και να έχει υγεία.

Στον πυρήνα της φιλοσοφίας της βρίσκεται μια ολιστική προσέγγιση της υγείας που ενσωματώνει πολλές πτυχές του τρόπου ζωής, από τη διατροφή και την άσκηση έως τον διαλογισμό, ενώ τα τρόφιμα κατηγοριοποιούνται ανάλογα με την ενέργεια, το «γιν και γιανγκ» τους.

Η διατροφική πυραμίδα της μακροβιοτικής δίαιτας

Σε γενικές γραμμές, εκείνο που εμείς πρέπει να ξέρουμε είναι οι βασικές κατηγορίες τροφίμων που είτε επιτρέπονται είτε αποφεύγονται στη συγκεκριμένη διατροφή, οι οποίες είναι:

  1. Δημητριακά ολικής αλέσεως όπως, ρύζι αναποφλοίωτο, σιτάρι ολικής άλεσης, κριθάρι, καλαμπόκι, κεχρί, φαγόπυρο, βρόμη και σίκαλη, τα οποία πρέπει να αποτελούν περίπου το 40-60% των τροφών μας.
  2. Φρούτα και λαχανικά σε ποσοστό 20-30%.
  3. Φασόλια και υποπροϊόντα τους, tofu, miso καθώς και θαλάσσια λαχανικά όπως φύκια, σε ποσοστό 10 – 25%.

Ποιες τροφές περιορίζουμε ή αποφεύγουμε

  • Επιτρέπεται να φάμε ψάρι μόνο 1 φορά την εβδομάδα, κατά προτίμηση τον χειμώνα.
  • Σπάνια και σε μικρές ποσότητες προτιμάμε γαλακτοκομικά προϊόντα και αβγά.
  • Ελαχιστοποιούμε την κατανάλωση: κόκκινου κρέατος, κοτόπουλου, πατάτας, ντομάτας, μελιτζάνας, λευκών αλεύρων και ζάχαρης.
  • Απέχουμε ολοκληρωτικά από υπερεπεξεργασμένες και έτοιμες τροφές, αρωματισμένα ποτά, αναψυκτικά, καφέ και αλκοόλ.

Ορισμένοι βασικοί κανόνες της μακροβιοτικής διατροφής είναι:

  • Τα φρέσκα χορταρικά μπορούμε να τα φάμε ωμά ή βρασμένα, αλλά πρέπει να αποφεύγουμε εκείνα που καλλιεργούνται με χημικά λιπάσματα.
  • Από τα όσπρια χρησιμοποιούμε κυρίως τα ρεβίθια, τις φακές και τα φασόλια.
  • Σημαντικό ρόλο παίζουν τα θαλάσσια χορταρικά και ιδιαίτερα τα φύκια της Άπω Ανατολής που είναι ιδιαίτερα πλούσια σε ιχνοστοιχεία.
  • Φρούτα και ξηρούς καρπούς τρώμε μόνο στο τέλος του γεύματος.
  • Τρώμε μόνο όταν πεινάμε και πίνουμε μόνο όταν διψάμε.
  • Μασάμε πολύ καλά την τροφή μας προτού την καταπιούμε.
  • Χρησιμοποιούμε μόνο φυσικά υλικά όπως ξύλο, γυαλί και πορσελάνη για το μαγείρεμα και την αποθήκευση τροφίμων.
  • Αποφεύγουμε τον φούρνο μικροκυμάτων και τις ηλεκτρικές εστίες.