Γιατί τα παιδιά στην Ολλανδία είναι τα πιο ευτυχισμένα; Οι Ολλανδοί μεγαλώνουν τα πιο ευτυχισμένα παιδιά και αυτό, βάσει ερευνών, αποτελεί πλέον γεγονός.
Η Ολλανδή παιδοψυχολόγος Veronique van der Kleij έχοντας δουλέψει με αρκετές οικογένειες από διαφορετικούς πολιτισμούς και βλέποντας διάφορους τρόπους διαπαιδαγώγησης έχει καταλήξει και η ίδια σύμφωνα με μελέτη της, πως τα παιδιά στην Ολλανδία είναι τα πιο χαρούμενα στον κόσμο.
«Δεν λένε ποτέ την τελευταία λέξη»
Ωστόσο, αυτό δεν θα μπορούσε να αποτελεί απλή σύμπτωση, υπάρχουν ορισμένες ενέργειες που οι Ολλανδοί αποφεύγουν απέναντι στα παιδιά τους και έχει μεγάλο ενδιαφέρον να τα δούμε αναλυτικά:
1. Δεν πηγαίνουν ποτέ τα παιδιά τους στο σχολείο με το αυτοκίνητο, εάν μπορούν να τα πάνε με το ποδήλατο.
Η κουλτούρα του ποδηλάτου στην Ολλανδία είναι γνωστή, όμως αυτό που λίγοι γνωρίζουν είναι ότι ξεκινά από νωρίς. Μόλις ένα μωρό μπορεί να σταθεί μόνο του, δένεται στο μπροστινό μέρος του ποδηλάτου του γονιού του και μετακινείται με αυτό τον τρόπο, όποιες και εάν είναι οι καιρικές συνθήκες.
Το να μετακινούνται με ποδήλατο ακόμα και σε μια καταιγίδα, με τον απαραίτητο εξοπλισμό, πάντα, μαθαίνει στα παιδιά πως όποιες δυσκολίες και εάν συναντήσουν στη ζωή τους, μπορούν να τις ξεπεράσουν, αναφέρει στο άρθρο της στο CNBC, η παιδοψυχολόγος.
Μέσα από το ποδήλατο, τα παιδιά μαθαίνουν επίσης την ανεξαρτησία. Και αυτό γιατί σε ηλικία 9 με 10 ετών, οι γονείς τους τα εμπιστεύονται να πάνε μόνα τους στο σχολείο ή στο σπίτι κάποιου φίλου. Αυτή η ελευθερία και η εμπιστοσύνη βοηθά τα παιδιά να γίνουν αυτόνομοι και αυτάρκεις ενήλικες, με αυτοπεποίθηση.
2. Δεν βρίσκονται διαρκώς πάνω από τα κεφάλια των παιδιών τους.
Είναι πολύ συνηθισμένο να βλέπει κανείς τα παιδιά να παίζουν στην παιδική χαρά χωρίς ιδιαίτερη επίβλεψη. Όλοι οι γονείς κάθονται σε ένα παγκάκι και συζητούν μεταξύ τους, καθώς τα παιδιά τους σκαρφαλώνουν, τρέχουν και πέφτουν.
Οι γονείς στην Ολλανδία ενθαρρύνουν τα παιδιά τους από μικρή ηλικία να εξερευνήσουν το περιβάλλον τους, να πιστέψουν στον εαυτό τους και να ξεσκονιστούν μόνα τους εάν πέσουν.
3. Δεν δουλεύουν ποτέ πάνω από 40 ώρες την εβδομάδα.
Ένας από τους βασικούς λόγους για τους οποίους οι Ολλανδοί είναι τόσο ευτυχισμένοι είναι γιατί έχουν ισορροπία μεταξύ προσωπικής ζωής και εργασίας. Μία μελέτη του 2021 διαπίστωσε ότι σχεδόν 1 στους 2 εργαζόμενους δουλεύει σε θέση ημιαπασχόλησης. Οι μπαμπάδες στην Ολλανδία συνηθίζουν να παίρνουν τουλάχιστον μία ημέρα άδεια την εβδομάδα (λέγεται “Papaday”), για να την περάσουν με τα παιδιά τους.
4. Δεν τρώνε πολλά γεύματα χωριστά από τα παιδιά τους.
Οι γονείς στην Ολλανδία προσπαθούν να τρώνε τουλάχιστον ένα γεύμα την ημέρα μαζί με τα παιδιά τους. Είναι μία στιγμή όπου η οικογένεια μαζεύεται για να συνδεθεί και να μιλήσει για τη μέρα της.
Αυτή η σύνδεση βοηθά στην πνευματική υγεία όλων των μελών της οικογένειας και γεννά πιο χαρούμενα και συναισθηματικά ισορροπημένα παιδιά.
5. Δεν παρεκκλίνουν ποτέ από τη δομή.
Η συμβουλή προς τους γονείς όταν αποκτούν παιδιά είναι να τους δώσουν «rust, reinheid, regelmaat», που μεταφράζεται σε «ξεκούραση, καθαριότητα και δομή».
Τα παιδιά έχουν ένα ξεκάθαρο πρόγραμμα για κάθε μέρα, το οποίο αφήνει χρόνο για ξεκούραση και δίνει προτεραιότητα στην σταθερότητα.
Για να ανθίσουν τα παιδιά, χρειάζονται δομή, προβλεψιμότητα, ξεκούραση και υγιεινή, καθώς έτσι μπορούν να νιώθουν ασφαλή και άνετα για να εξερευνήσουν το άγνωστο.
6. Δεν λένε ποτέ ότι η άποψή τους είναι η τελευταία λέξη.
Οι Ολλανδοί γονείς φροντίζουν να δείξουν στα παιδιά τους ότι τα βλέπουν και τα ακούνε. Τα εμπλέκουν στη διαδικασία λήψης αποφάσεων μόλις φτάσουν σε ηλικία όπου μπορούν να επικοινωνήσουν. Έτσι, τα παιδιά μαθαίνουν να διαπραγματεύονται και να θέτουν τα προσωπικά τους όρια από μικρή ηλικία.
Καθώς οι γονείς ζητούν την άποψη των παιδιών τους και την ακούνε πραγματικά, αυτά νιώθουν ότι αξίζουν.
Και επίσης, οι γονείς στην Ολλανδία δεν αποφεύγουν να συζητήσουν άβολα θέματα, όπως το σεξ, τα ναρκωτικά και το φύλο. Καταλαβαίνουν ότι το να αποδεχτούν τα παιδιά τους για αυτό που είναι, τα βοηθά να γίνουν χαρούμενοι και ισορροπημένοι ενήλικες, με αυτοπεποίθηση.