Πώς θα μεγαλώσουμε ανεξάρτητα και ευτυχισμένα παιδιά; Οι καλύτερες (διαχρονικές) συμβουλές για ανεξάρτητα και ευτυχισμένα παιδιά!
Άσε το παιδί σου να σκοντάψει
Για να μάθουν να πιστεύουν στις δυνάμεις τους, τα παιδιά θα πρέπει κυριολεκτικά να λερωθούν, να πάθουν, να ζήσουν, για να μάθουν. Όλοι οι γονείς γνωρίζουμε τι μπορεί να καταφέρει το παιδί μας όμως δυσκολευόμαστε να περιορίσουμε την ασυγκράτητη ορμή μας να το διευκολύνουμε, να εξομαλύνουμε τα όποια εμπόδια παρουσιάζονται ή μπορεί δυνητικά να παρουσιαστούν. Και εδώ κάπου, αξίζει να πάρουμε μια ανάσα και δούμε πιο μακριά, να εντοπίσουμε πώς μπορεί το εμπόδιο να γίνει εφόδιο για το μέλλον. Και αν αυτό μας δυσκολεύει, η συγγραφέας, κάθε φορά που ετοιμαζόμαστε να παρέμβουμε για να διευκολύνουμε μια κατάσταση, μας προτείνει να κάνουμε στον εαυτό μας, μία και μόνη ερώτηση: «Το παιδί μου κινδυνεύει πραγματικά αν δεν το βοηθήσω;». Αυτή η ερώτηση μπορεί να μας διευκολύνει να πάρουμε αυτή την απαραίτητη ανάσα, να βάλουμε στη σκέψη μας σε τάξη, και να αφήσουμε το χρόνο να δούμε τι τελικά θα συμβεί.
Άστο να διαβάσει ό,τι πραγματικά θέλει
Τα παιδιά που διαβάζουν για την δική τους ευχαρίστηση, και όχι για τις ανάγκες του μαθήματος της λογοτεχνίας, εξελίσσονται περισσότερο ακαδημαϊκά ακόμη και σε μαθήματα όπως τα μαθηματικά, όπως υποστηρίζει έρευνα του Ινστιτούτου Εκπαίδευσης στο Ηνωμένο Βασίλειο. Όσο λοιπόν και αν εύχεσαι να προτιμήσει τον Ντίκενς αντί για τον Λούκυ Λουκ, ο δεύτερος μπορεί να τον κάνει να αγαπήσει το διάβασμα και να «κολλήσει» την συνήθεια αυτή.
Μάθε γιατί κλαίει
Όλα τα παιδιά 0-12 (ως τη στιγμή που παίρνουν μπρος οι ορμόνες της εφηβείας) κλαίνε γιατί πεινούν, έχουν εκνευριστεί, νιώθουν μοναξιά, ή κούραση, σύμφωνα με τη συγγραφέα του βιβλίου Σέρι Νόγκα. Μπορεί ένα tantrum να φέρει εμάς τους γονείς στα πρόθυρα της απελπισίας, όμως αν μετά από αυτό, καθίσουμε και σκεφτούμε καθαρά θα δούμε πως η βάση του είναι ένα από τα παραπάνω.
Πρώτα να φας το… γάιδαρο
Και οι τρεις συμβουλές της συγγραφέα για τη μελέτη των μαθημάτων, είναι απλές και απόλυτα λογικές. Ξεκινάμε πρώτα από το μάθημα που δυσκολεύει το παιδί περισσότερο. Για τη συνέχεια απομακρύνουμε τηλέφωνα και tablet και κρατάμε μόνο τον υπολογιστή, μόνο εκεί που είναι απαραίτητος. Και τέλος, μόλις ολοκληρωθούν τα μαθήματα, το παιδί φτιάχνει την τσάντα του και τη βάζει δίπλα στην πόρτα. Αυτοί οι τρεις κανόνες είναι καλό να αποτελούν από την αρχή μέρος της καθημερινής ρουτίνας μελέτης, χωρίς περαιτέρω συζήτηση.
Δώσε εσύ το καλό παράδειγμα
Η αγάπη για το συνάνθρωπο δεν μαθαίνεται μέσα από τα βιβλία, ή την τηλεόραση, μαθαίνεται από τη δική σου καλή πράξη, στην οποία γίνεται μάρτυρας το παιδί σου. Ακόμη και αν δεν προσφέρεις καθημερινά στο συνάνθρωπο, προσπάθησε μια φορά την εβδομάδα, ή το μήνα να προσφέρεις ενεργά με το παιδί σου σε ένα σκοπό. Είτε αυτό λέγεται να προσφέρετε αγαθά σε μια κοινωνική κουζίνα, είτε να βοηθάτε εθελοντικά μια φιλοζωική οργάνωση.
Ο σταθερός ύπνος που θρέφει τα παιδιά
Όλες οι έρευνες συνηγορούν στο ίδιο. Η μη σταθερή ώρα ύπνου συνδέεται με προβλήματα συμπεριφοράς. Όσο λοιπόν και αν δελεάζεσαι πολλές φορές όταν έχεις αργήσει από τη δουλειά να κρατήσεις το παιδί ξύπνιο για να καλύψετε τον χαμένο χρόνο, είναι προτιμότερο να μιλήσετε στο τηλέφωνο ή να κάνετε μια βιντεοκλήση, από το να το κρατήσεις ξύπνιο ως αργά.
Χαμήλωσε τη φωνή σου…
Για να την χαμηλώσουν και εκείνα. Η χαμηλωμένη φωνή είναι ένας τρόπος για να μπορέσεις να κάνεις το παιδί σου να συγκεντρωθεί σε όσα θέλεις να του πεις.
Το χαρτζιλίκι δεν είναι αντάλλαγμα για να κάνει δουλειές
Έχεις μάθει στο παιδί σου να στρώνει το κρεβάτι του. Του ζητάς όμως και να πλένει το αυτοκίνητο με αντάλλαγμα χαρτζιλίκι. Λογικό δεν είναι μετά από λίγο να αναρωτηθεί γιατί δεν πληρώνεται για να στρώσει και το κρεβάτι του; Το χαρτζιλίκι μετά από την ηλικία των 10 είναι σημαντικό ώστε να μάθει το παιδί να διαχειρίζεται τα χρήματα. Μπορεί να συνδεεται με την καλή του συμπεριφορά, δεν μπορεί όμως να έχει καθαρά ανταποδοτικό χαρακτήρα.
Βάλε πρώτα εσύ τη μάσκα οξυγόνου
Με άλλα λόγια, φρόντισε τον εαυτό σου, αλλιώς δεν θα μπορείς να φροντίσεις τα παιδιά σου. Όταν στερήσεις από τον εαυτό σου την ξεκούραση, το φαγητό αλλά και τη διασκέδαση βάζοντας σε απόλυτη προτεραιότητα τα θέλω των παιδιών σου, δεν τα βοηθάς. Απλώς προσπαθείς να απαλύνεις τις ενοχές σου, όπως εξηγεί η συγγραφέας. Και δυστυχώς, αυτό έχει ως αποτέλεσμα να πιέζεσαι και να νιώθεις συναισθηματική εξάντληση. Φρόντισε να αφιερώνεις χρόνο σε σένα, ακόμη και 15 μόλις λεπτά την ημέρα. Φρόντισε ώστε το παιδί σου να κάνει το ίδιο για τον εαυτό του…
