Κατευθύνομαι προς το σημείο συνάντησης μας με το αυτοκίνητο και επιλέγω να ακούσω τραγούδια του στο ραδιόφωνο. Από τα κλασικά και χιλιοτραγουδισμένα, «Η νύχτα μυρίζει γιασεμί», «Μα που να πάω», «Στην καρδιά» μέχρι το «Αγάπησέ με» και «Λίγο-λίγο», όλα με αυτή τη χαρακτηριστική και τόσο ξεχωριστή φωνή του. Αναρωτιόμουν αν πραγματικά εκείνη την εποχή που τα τραγούδησε, καταλάβαινε πως θα γίνουν επιτυχίες. Η απάντηση ήρθε λίγη ώρα αργότερα, όταν μου εξομολογήθηκε πως πάντα είχε και έχει την αγωνία της επιτυχίας ενός τραγουδιού, καθώς αυτό είναι και το βασικό συστατικό της δουλειάς του. Ήρεμος και αφοπλιστικός στις απαντήσεις του, ο Θέμης Αδαμαντίδης σίγουρα κρατά τον τίτλο του legend της παλιάς καλής νυχτερινής διασκέδασης.

Συνέντευξη στη Μαρένα Καδιγιαννοπούλου
Φωτογράφος: Κωνσταντίνος Παπαζαχαρίου | Lumina Studio

Αλήθεια, θυμάστε πόσα χρόνια είστε στον χώρο;

Είμαι 45 χρόνια στον χώρο και στην δισκογραφία. Είναι πολλά τα χρόνια… Έχω συνεργαστεί με πολλούς αγαπημένους και καταξιωμένους δημιουργούς, όπως ο Μάριος Τόκας, ο Σαράντης Αλεβιζάτος, ο Αλέκος Χρυσοβέργης, ο Χρήστος Νικολόπουλος… Πραγματικά, είναι πάρα πολλοί εκείνοι με τους οποίους συνεργάστηκα όλα αυτά τα χρόνια και μόνο ευλογία είναι αυτό.

Θα λέγατε πως ήταν μια πορεία με τα «πάνω» της και τα «κάτω» της;

Έτσι ακριβώς. Ξέρεις κάτι; Η δική μου πορεία στο τραγούδι είχε αυτά τα «πάνω» και τα «κάτω» όπως λέτε γιατί δεν ακολουθούσα μια συγκεκριμένη γραμμή αυτού που ονομάζουμε «κύκλωμα». Εγώ πήγαινα παράλληλα με το κύκλωμα, δεν ήμουν μέσα σε αυτό. Βέβαια, αυτό δε σημαίνει πως δεν ήταν φυσιολογική η πορεία μου. Είχε χαρές, αλλά και λύπες, όπως συμβαίνει σε κάθε επάγγελμα εξάλλου, πόσο μάλιστα στο δικό μας, στο οποίο εκτιθέμεθα κιόλας. Δε θα το κρύψω, πέρασα στεναχώριες, αλλά ποτέ δεν αποθαρρύνθηκα.

Σας πείσμωναν, ίσως…;

Ναι, δεν ήθελα να τους κάνω τη χάρη και προχωρούσα με μεγαλύτερο πάθος παρακάτω.

Πώς ήταν το ξεκίνημα σας; Εύκολο; Θα λέγατε πως υπήρξατε τυχερός;

Για να λέω τα πράγματα με το όνομά τους η αρχή για εμένα ήταν εύκολη, κι αυτό γιατί με πίστεψαν στη δισκογραφική εταιρεία MINOS EMI. Σκέψου πως όταν με είδαν στον μουσικό διαγωνισμό, «Να, η ευκαιρία», είχα κατευθείαν τρεις προτάσεις από τρεις διαφορετικές δισκογραφικές εταιρείες για να κάνουμε συμβόλαιο αποκλειστικής συνεργασίας.

Και γιατί αποφασίσατε τότε να υπογράψετε με τη MINOS EMI; Κινηθήκατε με το ένστικτο ως νέος καλλιτέχνης;

Όσο νέος και αν ήμουν, γνώριζα κάποια πράγματα και θεωρώ πως τότε επέλεξα να κάνω την πιο σωστή συνεργασία. Τότε η MINOS γνώριζα πως αναζητούσε καινούργιους τραγουδιστές, επομένως ήμουν σίγουρος, είχα τη βεβαιότητα πως θα ασχολούνταν πολύ μαζί μου. Και μέχρι σήμερα που το σκέφτομαι, θεωρώ πως τότε έκανα την πιο σωστή και κατάλληλη επιλογή για το ξεκίνημά μου.

Διαφορετικός ο τρόπος διασκέδασης στα νυχτερινά μαγαζιά του τότε από αυτόν σήμερα; Τότε ο κόσμος διασκέδασε με την καρδιά του, ενώ σήμερα μπορεί να είναι και λίγο πιο αποστασιοποιημένος από αυτό που συμβαίνει επάνω στην πίστα;

Σίγουρα είναι διαφορετικός ο τρόπος που διασκεδάζει ο κόσμος σήμερα. Κοίταξε, σήμερα θα έλεγα πως το κοινό χωρίζεται σε κατηγορίες. Σε αυτούς που έρχονται με διάθεση και όρεξη να διασκεδάσουν με ένα πρόγραμμα, επομένως αφήνουν το κινητό τους τηλέφωνο στο τραπέζι ή στην τσέπη τους και συμμετέχουν στο πρόγραμμα με την καρδιά τους. Και σε εκείνους που έρχονται για να τραβήξουν βίντεο, να το ανεβάσουν στα social media και με αυτό να διασκεδάσουν τους άλλους και όχι τους ίδιους τους εαυτούς τους. Να σου το πω πιο λαϊκά «να ‘χαμε να λέγαμε»! Θέλοντας να το δείξουν αυτό στους φίλους τους, χάνουν την ουσία.

Από την άλλη, παλιότερα τραγουδούσαμε πέντε και έξι ημέρες την εβδομάδα. Τα προγράμματα συμπεριλάμβαναν αρκετούς καλλιτέχνες και όχι μόνο έναν. Κι αυτό, ήταν καλύτερο και για τον κόσμο που ερχόταν να διασκεδάσει με το εκάστοτε πρόγραμμα, αλλά και για μας, διότι νιώθαμε καλύτερα την έννοια της συνεργασίας και του χώρου-χρόνου, που έπρεπε να αφήσουμε στον συνάδελφο μας. Άλλωστε, αυτό μας βοηθούσε κι εμάς ως καλλιτέχνες να παρουσιάσουμε ένα ολοκληρωμένο πρόγραμμα που τα εμπεριείχε όλα. Τώρα, αυτό που τους αφορά περισσότερο, είναι να δημιουργήσουν εφήμερες επιτυχίες τραγουδιών, για να μπορέσουν να γεμίσουν τα νυχτερινά κέντρα. Είναι πιο βιομηχανοποιημένη η διασκέδαση θα έλεγα.

Υπήρχαν τότε τα πισώπλατα μαχαιρώματα, οι τρικλοποδιές ανάμεσα στους καλλιτέχνες ή ήταν πιο ξεκάθαρα τα πράγματα;

Ήταν πολύ πιο ξεκάθαρα. Τότε, όποιος δεν ήθελε να συνεργαστεί με συγκεκριμένα ονόματα, το έλεγε. Το γνώριζαν και οι δυο πλευρές. Σήμερα, έχω την εντύπωση ότι κρύβονται και λίγο πίσω από το δάκτυλο τους. Βάζουν μπροστά τρίτα πρόσωπα για να διευθετήσουν αυτή τους την άρνηση, προκειμένου οι ίδιοι να κρατούν την καλή τους εικόνα.

Εσείς σκεφτήκατε ποτέ να έχετε έναν άνθρωπο δίπλα σας, έναν  μάνατζερ, για να σας διευκολύνει στις δύσκολες καταστάσεις;

Οπωσδήποτε όλοι μας χρειαζόμαστε κάποιον άνθρωπο δίπλα μας να μας βοηθάει και να χειρίζεται τις καταστάσεις του παρασκηνίου, όπως τις χαρακτηρίζω εγώ. Ξέρεις, δεν μπορεί να τα κάνει όλα ένας τραγουδιστής.

Εγώ έχω τον γιο μου, τον Αντώνη, ο οποίος με βοηθάει αρκετά, αλλά και έναν καλό μου φίλο, τον Στηβ. Δεν μπορούν να τα κάνουν όλα μόνοι τους οι τραγουδιστές.

Κλονίστηκε όλα αυτά τα χρόνια η αγάπη σας για το τραγούδι;

Η αγάπη μου για το τραγούδι δεν έχει κλονιστεί ποτέ! Ούτε η όρεξη μου και διάθεση μου απέναντι σε αυτό! Απλώς, δε θα σου κρύψω, ότι υπάρχουν φορές που με κουράζει το παρασκήνιο. Όλες αυτές οι προϋποθέσεις, οι οποίες χρειάζονται, μέχρι να ανέβεις στη σκηνή και να τραγουδήσεις. Όμως, πραγματικά όταν υπάρχει μεράκι και αγάπη γι αυτό που κάνεις δε σε κουράζει κάτι τόσο ώστε να δράσει ανασταλτικά. Γιατί εσύ ο ίδιος το παραβλέπεις και πηγαίνεις για την ουσία: να διασκεδάσεις και να ευχαριστήσεις τον κόσμο που έχει έρθει να σε ακούσει.

Τι «γεμίζει», τι ολοκληρώνει έναν καλλιτέχνη; Να κάνει επιτυχίες, χρυσούς δίσκους;

Ξεκάθαρα το να νιώθει την αγάπη του κόσμου!

Έχετε μετανιώσει κάποιες στιγμές μέσα στην πολύχρονη πορεία σας, για επαγγελματικές επιλογές ή συνεργασίες;

Κοίταξε να δεις, ακόμη και οι θεωρητικά καλύτερες συνεργασίες μπορούν να οδηγήσουν σε προστριβές και να σε κάνουν να μετανιώσεις που τις έκανες. Θα σου πω όμως πολύ ειλικρινά, πως εμένα δεν με έχουν αγγίξει τα άσχημα και τα στενάχωρα, διότι είναι ο χαρακτήρας μου έτσι δομημένος, που ξεκινώ με καλοπροαίρετη διάθεση. Θέλω να έχω χαρούμενη διάθεση. Κάποια πράγματα όμως, δυστυχώς δεν είναι στο χέρι μας και δεν μπορείς να τα αποφύγεις.

Την αγωνία του να κάνετε «σουξέ», την είχατε ποτέ;

Φυσικά, ειδικά στον πρώτο μου δίσκο, αλλά και στη συνέχεια. Το «σουξέ», η επιτυχία ενός δίσκου τότε ή ενός τραγουδιού, ήταν και είναι το βασικό συστατικό της δουλειάς μας.

Ναι, αλλά αυτό το συνεχές άγχος της επιτυχίας ενός τραγουδιού, δεν αποπροσανατολίζει τον καλλιτέχνη;

Ναι, σίγουρα συμβαίνει κι αυτό. Όμως, όταν γνωρίζεις τις δυσκολίες αλλά ταυτόχρονα και τις προϋποθέσεις που χρειάζονται για να κάνεις επιτυχία, εσύ κάνεις το καλύτερο που μπορείς και έπειτα δεν στεναχωριέσαι, διότι ξέρεις ότι έχεις φτάσει μέχρι εκεί που μπορεί να φτάσει το χέρι σου. Αν δεν έχεις αυτογνωσία, τότε είναι που στεναχωριέσαι περισσότερο. Πάντα, θα έχεις το άγχος και την αγωνία, αλλά δεν χρειάζεται να υπάρχουν στον καλλιτέχνη σε τέτοιο βαθμό, που να του χαλούν την καθημερινότητα.

Σειρήνες είχατε ποτέ στο πλευρό σας; Ανθρώπους δηλαδή που ήταν κοντά σας μόνο για να σας κολακεύουν;

Υπήρχαν άνθρωποι, οι οποίοι ήταν δίπλα μου μόνο για να μου λένε όμορφα λόγια και πόσο φωνάρα είμαι και όλα αυτά… Αυτό σίγουρα είναι πρόβλημα για τον καλλιτέχνη, διότι αν το δεις και το παρατηρήσεις από τη λάθος πλευρά του, είναι ένας βασικός λόγος που τον «κοιμίζει» καλλιτεχνικά. Δεν μπορεί να προχωρήσει ο καλλιτέχνης όταν συνεχώς ακούει μόνο τα καλά του και αυτός ο κύκλος των αυλικών, δεν βρίσκει κάτι αρνητικό για να το διορθώσει και να τον πάει παρακάτω ως καλλιτέχνη. Επαναπαύεσαι σε αυτά που ακούς και δεν κάνεις τίποτα για την πορεία και τη διάρκεια σου, την εξέλιξη σου.

Κεφάλαιο προσωπική ζωή – οικογένεια. Έχετε πέντε παιδιά, πέντε αγόρια.

Όλα τα παιδιά μου έχουν μεγαλώσει σωστά, είναι καλοί χαρακτήρες και αυτό με καθησυχάζει ως γονέα και με κάνει να νιώθω ήρεμος. Ως πατέρας θέλω και εύχομαι να πετύχουν στη ζωή τους σε αυτό που θέλουν και έχουν επιλέξει να ακολουθήσουν. Πέρα από τη βοήθεια που κάθε γονιός όσο μπορεί παρέχει στα παιδιά του, θέλω να έχουν στόχους και να βρουν τη δύναμη να τους ακολουθήσουν, να τους κυνηγήσουν. Κακά τα ψέματα, και η ίδια η ζωή είναι έτσι, για το καθετί χρειάζεται αγώνας.

Υπήρξατε αυστηρός πατέρας;

Δεν ήμουν ποτέ αυστηρός μαζί τους. Δεν είμαστε τέλειοι οι άνθρωποι και σίγουρα μπορεί κι εγώ να έχω στεναχωρήσει κάποιο από τα παιδιά μου. Όμως δεν τους έχω φωνάξει ποτέ, δεν τους έχω μαλώσει ποτέ. Μάλιστα, για ό,τι θέλουν, πάντα θα το συζητήσουμε και θα βρούμε τη λύση.

Πότε λέτε ότι είστε ευτυχισμένος;

Όταν δεν υπάρχουν προβλήματα.

Δεν γίνεται αυτό… Μικρές στιγμές ευτυχίας, δεν υπάρχουν για σας;

Βεβαίως και υπάρχουν, όταν τα σχέδια που έχω ευοδώνονται, αν και για να είμαι ειλικρινής, δεν είμαι από τους ανθρώπους που θα περάσω την ημέρα μου με πρόγραμμα. Απλώς, δε μου αρέσει να κάνω πλάνα και σχέδια, διότι το σωστό έρχεται στην πορεία. Μπορεί να μην είναι πάντα το καλό αυτό που σκέφτεσαι σε μια δεδομένη στιγμή.

Κλείνοντας θα ήθελα να μιλήσουμε για τις εμφανίσεις σας τόσο στο «Εμπατή North» όσο και στο «Κορώνα Γράμματα» στον Πειραιά.

Στο «Εμπατή North» είμαστε ήδη έξι μήνες και θα ολοκληρώσουμε πριν από το Πάσχα. Στο «Κορώνα Γράμματα» στον Πειραιά, θα συνεχίσουμε και μετά το Πάσχα. Μάλιστα, θέλω να σας πω, πως όσες φορές έχω τραγουδήσει σε νυχτερινά κέντρα στον Πειραιά ή έχω κάνει κάποια μεμονωμένα live, έχω διαπιστώσει ότι μου αρέσει ο τρόπος που διασκεδάζει ο κόσμος του Πειραιά. Γι αυτό και θέλω να παρατείνω για λίγο ακόμη τις εμφανίσεις μου εκεί.

Τώρα, όσον αφορά στο καλοκαίρι, θα κάνω κάποιες εμφανίσεις σε διάφορες πόλεις της Ελλάδας, στην Κύπρο, συζητάω και για κάποιες στη Γερμανία και το φθινόπωρο πια, συζητάω για εμφανίσεις σε Αμερική και Αυστραλία.