Τα παιδιά μας είναι σχεδόν πάντα ο καθρέφτης μας. Γι’ αυτό το λόγο, κάποια στιγμή, κάθισα και σκέφτηκα γιατί είχα πρόβλημα επικοινωνίας με το παιδί μου. Διάβασα τα πάντα, άκουσα τα πάντα, συζήτησα τα πάντα. Και κάπου εκεί, συνειδητοποίησα ότι έπρεπε να αλλάξω τον τρόπο που επικοινωνούσαμε.
Έτσι, αντικατέστησα τον επικριτικό – αρνητικό μου τόνο με έναν πιο ουδέτερο, πιο ενσυναισθητικό και ενθαρρυντικό. Φυσικά, χρειάστηκα χρόνο, εξάσκηση και προσπάθεια και ακόμα έχω πολύ δρόμο μπροστά μου. Η συμπεριφορά της μικρής μου, όμως, βελτιώθηκε θεαματικά.
Το μάθημα ήταν σαφές για μένα. Αν μιλάμε στα παιδιά μας με τον τρόπο που θα θέλαμε να μας μιλάνε, τότε τα πράγματα θα κυλήσουν πολύ πιο ομαλά. Εύκολο να το λες, δύσκολα να το κάνεις, βέβαια, ειδικά όταν η ένταση της στιγμής πολλές φορές σε ξεπερνά. Ωστόσο, πάρε μια βαθιά ανάσα και σκέψου πόσο πολύ αξίζει να προσπαθήσεις!
Αυτές οι 6 θετικές φράσεις είναι ένα καλό ξεκίνημα αν θέλετε να κάνετε μια νέα αρχή στην επικοινωνία σας με το παιδί σας:
1. Τι πρέπει να θυμάσαι;
Μην πείτε: «Πρόσεχε».
Αντ’ αυτού πείτε: «Τι πρέπει να θυμάσαι όταν παίζεις στο πάρκο;» ή «Σε παρακαλώ, να περπατάς αργά, σαν μια προσεκτική χελωνίτσα όταν είσαι πάνω στη σκάλα της τσουλήθρας».
Επεξήγηση: Τα παιδιά συχνά δεν μας δίνουν σημασία όταν λέμε το ίδιο πράγμα ξανά και ξανά. Αντί να πείτε πάλι το ίδιο πράγμα 100 φορές, αναπτύξτε τις ικανότητές τους για κριτική σκέψη και κάντε τα να σκεφτούν εκ νέου πόσο σημαντική είναι η προφύλαξη. Ακόμη, δώστε τους λεπτομέρειες και μια σύντομη περιγραφή για το τι θέλετε.
2. «Σε παρακαλώ μίλα λίγο πιο σιγά».
Μην πείτε: «Σταμάτα να φωνάζεις!» ή «Κάτσε ήσυχα!»
Αντ’ αυτού πείτε: «Σε παρακαλώ μίλα λίγο πιο σιγά ή ψιθυριστά» (πείτε με ψιθυριστή φωνή).
Επεξήγηση: Μερικά παιδιά μιλούν από την φύση τους πιο δυνατά από άλλα. Εάν έχουν πρόβλημα να μιλήσουν σιγανά, ζητήστε τους να μιλάνε πιο σιγά και δείξτε τους εσείς πώς να το κάνουν.
3. «Θέλεις να το κάνεις μόνος σου ή θες να σε βοηθήσω;»
Μην πείτε: «Σου το’πα τρεις φορές, κάντο επιτέλους!»
Αντ’ αυτού πείτε: «Πρέπει να φύγουμε. Θέλεις να βάλεις τα παπούτσια σου μόνος σου ή να σε βοηθήσω;»
Επεξήγηση: Τα περισσότερα παιδιά αντιδρούν απίστευτα καλά στην εξουσιοδότηση. Δώστε τους μια επιλογή και οι δεξιότητές τους στην κριτική σκέψη ξεπερνούν τον πειρασμό τους να αντιδράσουν.
4. «Τι έμαθες από αυτό το λάθος;»
Μην πείτε: «Ντροπή!» ή «Δεν θα’πρεπε να το’χεις κάνει αυτό.»
Αντ’ αυτού πείτε: «Τι έμαθες από αυτό το λάθος;» ή «Τι έμαθες και πώς θα το κάνεις διαφορετικά την επόμενη φορά;»
Επεξήγηση: Η εστίαση στο κίνητρο για αλλαγή συμπεριφοράς στο μέλλον θα σας δώσει πολύ καλύτερα αποτελέσματα από το να ντροπιάσετε και να κατακρίνετε το παιδί σας για κάποια παρόμοια κακή συμπεριφορά στο παρελθόν.
5. «Σε παρακαλώ»
Μην πείτε: «Μη!» Ή «Σταμάτα!»
Αντ’ αυτού πείτε: «Σε παρακαλώ να παίζεις με τον σκύλο πιο όμορφα» ή «Σε παρακαλώ βάλε τα παπούτσια σου στο ντουλάπι.»
Επεξήγηση: Μήπως κάποιος από εμάς περνάει την ημέρα του λέγοντας σε σερβιτόρες, μπάρμαν, φίλους, κλπ. τι είναι αυτό που ΔΕΝ θέλουμε; Όχι, σωστά; Δεν θα παίρναμε και την καλύτερη απάντηση αν τους λέγαμε: «ΜΗΝ μας δώσετε ένα πλήρες γάλα latte» ή «Δεν θέλω το κοτόπουλο.» Αυτή η μορφή αρνητικής επικοινωνίας δεν γίνεται εύκολα αντιληπτή και προκαλεί αδικαιολόγητη πίεση στις σχέσεις. Αντ ‘αυτού, προσπαθήστε να πείτε/ρωτήσετε για αυτό που θέλετε.
6. «Να σέβεσαι τον εαυτό σου και τους άλλους.»
Μην πείτε: «Να μην είσαι κακό παιδί σήμερα.»
Αντ’ αυτού πείτε: «Να θυμάσαι ότι πρέπει να σέβεσαι τον εαυτό σου και τους άλλους όταν θα είστε μέσα στο φουσκωτό σήμερα.»
Επεξήγηση: Να είστε συγκεκριμένοι εδώ, καθώς τα παιδιά συχνά δεν απορροφούν τις γενικές δηλώσεις που τους κάνουμε. Ζητήστε αυτό που θέλετε και επαναλάβετε αυτό που είναι σημαντικό να θυμούνται.
