Όταν η ομορφιά συναντά την καλοσύνη και φυσικά το ταλέντο, το αποτέλεσμα δεν μπορεί παρά να είναι εκρηκτικό. Έτσι και στην περίπτωση της Βαλεντίνας Αργυροπούλου, μπορεί τα πρώτα λεπτά που θα την γνωρίσεις να σε μαγεύουν τα καταγάλανα μάτια της, με το που δοκιμάσεις όμως τα φαγητά της, καταλαβαίνεις πως πρόκειται για… «κεραυνοβόλο έρωτα». Η Βαλεντίνα αν και νεαρή σε ηλικία έχει μία αξιόλογη πορεία στο χώρο με ένα βιογραφικό που θα ζήλευαν πολλοί. Είναι εργατική, αγαπά με πάθος αυτό που κάνει και έχει ένα ταλέντο που κανείς δεν μπορεί να αμφισβητίσει. Αλήθεια, εσείς τι λέτε, δεν είναι αρκετά αυτά για να την κάνουν να ξεχωρίσει;

Συνέντευξη στη Λιάνα Μπουκουβάλα

Γεννήθηκες στην επαρχία με γονείς που ουδεμία σχέση είχαν με τη μαγειρική. Τι ήταν λοιπόν αυτό που γέννησε την αγάπη σου για αυτή;

Πολύ σωστά, γεννήθηκα και μεγάλωσα στην Καρδίτσα, με γονείς που πραγματικά ουδεμία σχέση είχαν με το επάγγελμα. Η μαμά μου ήταν η κλασική νοικοκυρά της τότε εποχής. Σαν παιδί ήμουν πολύ δύσκολη με το φαγητό και πάντα την θυμάμαι να με κυνηγάει να φάω. Όταν λοιπόν κατάφερνε να με ταΐσει, έλαμπε ολόκληρη! Όταν περιμέναμε κόσμο στο σπίτι, θυμάμαι που ξεκίναγε μέρες πριν τις προετοιμασίες και πάντα ήταν πολύ περιποιητική και χαρούμενη. Έτσι ασυνείδητα με δίδαξε το αίσθημα της προσφοράς μέσω του φαγητού. Μαγείρευε με αγάπη, δημιουργώντας στους γύρω της όμορφα συναισθήματα με το φαγητό της. Την ευγνωμονώ!

Πότε αποφάσισες ότι θα ήθελες να δοκιμάσεις να ακολουθήσεις τον δρόμο αυτό και επαγγελματικά;

Δεν είχα σκεφτεί ποτέ να το κάνω επάγγελμα, παρόλο που μαγείρευα από σχετικά νεαρή ηλικία στο σπίτι. Πάντα έλεγα πως ήθελα να γίνω δασκάλα. Λίγο μετά το Λύκειο, αφού δεν κατάφερα να μπω στην σχολή που ήθελα, αποφάσισα πως θέλω να πάω σε μια σχολή μαγειρικής. Κάπου το είχα ακούσει σε μια συζήτηση και εκείνη την στιγμή είπα, ναι αυτό είναι για μενα!

Οι σπουδές, κατά τη γνώμη σου, είναι απαραίτητες για να γίνει κανείς καλός μάγειρας;

Θεωρώ πως πρέπει τα πράγματα να τα παίρνουμε από την αρχή, να φτιάχνουμε σωστές βάσεις και πάνω σε αυτές να χτίζουμε. Τις βάσεις αυτές δεν στις δίνει απαραίτητα μια πιστοποίηση ή ένα πτυχίο, μπορεί κάποιος να διαβάσει, να ψάξει και να πειραματιστεί, κάτι που θα τον βοηθήσει να εξελιχθεί σε καλό μάγειρα, σε συνδυασμό με την όρεξη και την προσδοκία, που θα σε πάει παρακάτω. Για να είσαι ένας καλός μάγειρας σε επαγγελματικό επίπεδο όμως, δεν φτάνει μόνο να ξέρεις πώς να βγάλεις ένα νόστιμο φαγητό και να στήσεις ένα όμορφο πιάτο.

Σπουδές, σκληρή δουλειά, μεράκι, ταλέντο, τύχη. Ποιες οι σωστές αναλογίες των συγκεκριμένων «υλικών» για να έχουμε μία επιτυχημένη συνταγή;

Νομίζω πως δεν υπάρχει συνταγή ολικής επιτυχίας! Κι αν υπάρχει, τότε για τον καθέναν είναι ξεχωριστή, γιατί η επιτυχία είναι μια πολύ υποκειμενική έννοια και ερμηνεύεται διαφορετικά. Σίγουρα όμως η σκληρή δουλειά και η θέληση παίζουν πολύ μεγάλο ρόλο στο να την κατακτήσεις.

Πως είναι να είσαι γυναίκα σε ένα επάγγελμα τόσο δύσκολο και ανταγωνιστικό;

Είναι δύσκολο να είσαι γυναίκα σε ανδροκρατούμενο επάγγελμα γιατί πρέπει κάθε φορά να αποδεικνύεις τα αυτονόητα. Χρειάζεται διπλή προσπάθεια για μια γυναίκα να αποδείξει κάτι που ένας άντρας μπορεί να κερδίσει με την πρώτη. Δεν έχουμε τις ίδιες ευκαιρίες… Εγώ θα πω όμως πως η ικανότητα και η θέληση δεν έχουν φύλο. Ευτυχώς βέβαια τα τελευταία χρόνια έχουν αρχίσει τα πράγματα να αλλάζουν προ το καλύτερο. Γίνονται πιο αξιοκρατικά, χωρίς ωστόσο αυτό να σημαίνει πως έχει εξαλειφθεί στο απόλυτο ο σεξισμός.

Η Clare Smyth σε συνέντευξή της στον Guardian είχε παραδεχτεί πως όταν εντάχθηκε στην ομάδα του Ramsay πολλοί ήταν αυτοί -συμπεριλαμβανομένου και του ίδιου- που είπαν ότι η συγκεκριμένη δουλειά δεν είναι για γυναίκες και πως δεν θα έπρεπε να βρίσκεται εκεί. Έχεις έρθει αντιμέτωπη με κάτι παρόμοιο;

Αχ, η Clare! Γυναίκα πρότυπο, μαζί με την Dominique Crenn και την Anne-Sophie Pic. Δυστυχώς αυτά συμβαίνουν. Έχω βιώσει πολλές φορές κάτι παρόμοιο. Θυμάμαι χαρακτηριστικά στην κουζίνα έναν από τους Chef που είχα, να μου δείχνει την πόρτα και να μου λέει: «Αν δεν μπορείς, φεύγεις. Αυτά είναι αντρικά πράγματα!» Είχα πείσμα όμως, και δεν έφυγα. Ποτέ δεν έχω αφήσει στην μέση οποιαδήποτε δουλειά έχω αναλάβει, παρά τις όποιες δυσκολίες μπορεί να συνάντησα. Που στο σύνολό τους μπορώ να σου πω πως… μόνο λίγες δεν ήταν.

Τι θα έλεγες για να ενθαρρύνεις τις γυναίκες που σκέφτονται να ασχοληθούν με τη μαγειρική;

Κορίτσια, πάμε δυνατά! Κάθε δρόμος είναι δύσκολος, κάθε επάγγελμα έχει τις δικές του ιδιαιτερότητες και δυσκολίες, αλλά η κουζίνα θέλει νεύρο και τσαγανό. Θέλει θάρρος, σεβασμό και ήθος. Είναι ένα άκρως ενεργητικό επάγγελμα. Μπορούμε να κατακτήσουμε κάθε κορυφή, αρκεί να είμαστε έτοιμες να αντιμετωπίσουμε όποιο εμπόδιο που βρεθεί μπροστά μας.

Έχεις δουλέψει σε διάφορα εστιατόρια αλλά και ξενοδοχεία σε Ελλάδα και εξωτερικό. Ποιες ήταν πιστεύεις οι πιο σηµαντικές στιγµές ή σταθµοί στην πορεία σου μέχρι σήμερα;

Ξεκίνησα στην κουζίνα το 2007, πηγαίνοντας στην σχολή μαγειρικής. Έκανα την πρώτη μου σεζόν στην Σύρο με τον Κωνσταντίνο Μπουραντά, ο πρώτος Σεφ που με «αγκάλιασε» επαγγελματικά και μου έδειξε τον δρόμο. Συνάντησα για λίγο μετά, τον Παπανικολάου στο Χαλάνδρι και είδα πολλή όρεξη και αγάπη για το επάγγελμα εκεί. Έπειτα, ήρθε το Sani, με τον Λόλα και τον Τσίκα, επίσης πολύ μεγάλο σχολείο. Συνέχισα στο La Guerite, στην Γαλλία με τον Κιόρογλου και μετά μετακόμισα στις Βρυξέλλες, όπου έμεινα και τρία χρόνια πάλι με την ομάδα του Μπουραντά. Το 2016 επέστρεψα για προσωπικούς λόγους στην Ελλάδα και μπήκα στο yachting. Ξεκίνησα από το M/Y O’ceanos 50μ, έμεινα τις τρεις επόμενες σεζόν στο M/Y O’mathilde 57μ, συνέχισα στο M/Y O’pari 92μ και τα τελευταία χρόνια είμαι στο M/Y O’ptasia 85μ.

Το 2010 σε είδαμε να συμμετέχεις στο Master Chef. Πως προέκυψε αυτή σου η επιλογή;

Έχουν περάσει χρόνια από τότε! Ήμουν 22 χρονών σκέψου! Δεν είχα σκεφτεί ποτέ να πάρω μέρος στο διαγωνισμό, προέκυψε μέσω μια φίλης που με παρότρυνε, αλλά της έλεγα συνέχεια πως αυτό δεν είναι για μενα. Μέχρι που έκανε την αίτηση μόνη της και χτύπησε το τηλέφωνό μου από την παραγωγή. Τότε συνειδητοποίησα τι είχε γίνει κι έπρεπε να αποφασίσω αν θα πάω για δοκιμαστικό ή αν θα το απορρίψω. Τελικά πήγα!

Τι έφερε ο διαγωνισμός αυτός στο δρόμο σου μετά το πέρας του;

Ήταν μια ωραία εμπειρία για τα χρόνια μου. Έχω όμορφες αναμνήσεις! Δεν μπορώ να πω πως ο διαγωνισμός αυτός με ανέδειξε επαγγελματικά ή μου έφερε επαγγελματικές ευκαιρίες, ίσως γιατί αμέσως μετά έφυγα για το εξωτερικό και δεν έμεινα στην Ελλάδα. Ήμουν και σε αρκετά νεαρή ηλικία βέβαια. Αλλά γνώρισα πολύ αξιόλογα άτομα και συναδέλφους, που με πολλούς έχω κρατήσει επαφές ακόμα και σήμερα.

Σήμερα, κάμποσα χρόνια μετά, πως βλέπεις το επίπεδο του να εξελίσσεται;

Παρακολουθώ Master Chef, είμαι fan της εκπομπής. Μου αρέσει! Έχει πολύ ενδιαφέρον να βλέπεις τόσα άτομα, επαγγελματίες και μη, να έχουν φιλοδοξίες. H γαστρονομία εξελίσσεται, προχωράει και αυτό αποτυπώνεται και στον διαγωνισμό. Ο πήχης ανεβαίνει κάθε φορά και παραπάνω και οι απαιτήσεις μεγαλώνουν, όπως γίνεται και στον ρεαλιστικό μαγειρικό κόσμο.

Τα τελευταία χρόνια σε συναντάμε στην εταιρεία Golden Yachts ως Head Chef του Charter Mega Yacht, M/Y Optasia. Μίλησέ μας για αυτό…

Το M/Y O’ptasia είναι ένα από τα πιο επιβλητικά mega yachts στην Ελλάδα και πολύ όμορφο επίσης. Τρέχω την κουζίνα, μαζί με τον sous chef και τον pastry chef. Μαγειρεύουμε καθημερινά για 14 επιβάτες και 28 άτομα πλήρωμα. Πλέουμε σε όλη την Μεσόγειο τους καλοκαιρινούς μήνες. Είναι διαφορετικά να μαγειρεύεις στην κουζίνα ενός σκάφους απ´ ότι στην στεριά. Οι συνθήκες είναι διαφορετικές και όχι τόσο από θέμα εξοπλισμού, που αν και σε κάποια μικρότερα σκάφη μπορεί να υπάρχει έλλειψη, όσο στο ότι δεν υπάρχει σταθερότητα από άποψη καιρού και χρειάζεται κάθε φορά να προσαρμόζεσαι σε αυτό. Επίσης κάτι πολύ βασικό είναι ότι η ασφάλεια του σκάφους έρχεται πάντα πρώτη. Δεν μπορώ να αφήσω το αρνάκι στο φούρνο να σιγομαγειρευτεί όλο το βράδυ, ούτε να έχω γκάζι στις εστίες μου. Οπότε μπαίνω στην διαδικασία να προσαρμοστώ σε αυτό και να κρατήσω την ποιότητα ψηλά και το αποτέλεσμα γευστικό. Το κομμάτι της προμήθειας επίσης. Δεν ξέρεις αν θα πιάσεις λιμάνι αύριο, κι αν πιάσεις, τι θα βρεις από πρώτη ύλη. Πρέπει όλα αυτά λίγο πολύ να τα προβλέψεις και να τα οργανώσεις.

Έχεις μαγειρέψει εν πλω για πολύ διάσημους ανθρώπους από όλο τον κόσμο, όπως ο Michael Jordan, o Mark Zuckerberg και ο Dana White. Πως είναι αλήθεια να μαγειρεύεις για αυτά τα… μεγαθήρια;

Από τις πιο όμορφες εμπειρίες που έχω ζήσει έως τώρα! Σε πιάνει ένα δέος! Αναρωτιέσαι, τους βλέπεις όντως μπροστά σου; Ξέρεις, όλοι έρχονται διακοπές και είναι σε πολύ χαλαρή και όμορφη διάθεση. Είναι φιλικοί, ευχάριστοι και σε προσεγγίζουν. Είδα την καθημερινή τους πλευρά, κάτι που δεν είναι τόσο σύνηθες και έμαθα τις διατροφικές τους συνήθειες. Μαγειρεύω με την ίδια αγάπη όμως και την ίδια φροντίδα για όλους τους φιλοξενούμενους που έρχονται στο σκάφος.

Αν και πολύ νεαρή σε ηλικία έχεις ήδη καταφέρει να έχεις ένα πλούσιο βιογραφικό. Υπάρχει άραγε κάποιο μυστικό επιτυχίας;

Αγάπη και ήθος! Να αγαπάς αυτό που κάνεις. Να αγαπάς όλη την διαδικασία, από την αρχή. Από την στιγμή που διαλέγεις την πρώτη ύλη μέχρι την ώρα που την βάζεις στο πιάτο. Να την σέβεσαι. Να σέβεσαι αυτόν που θα ταΐσεις και που έχεις απέναντί σου. Η μαγειρική θεωρώ είναι λειτούργημα, προσφέρεις κάτι απο εσένα. Μοιράζεσαι. Ξυπνάς αναμνήσεις και δημιουργείς καινούργιες.

Ποια τα σχέδιά σου για τα επόμενα χρόνια, τόσο σε επαγγελματικό όσο και σε προσωπικό επίπεδο;

Προς το παρόν απολαμβάνω το ταξίδι μέσω της δουλειάς μου, έχω βρει τις ισορροπίες μου και μοιράζω τον χρόνο μου. Μου αρέσει ο συνδυασμός αυτός με την θάλασσα και για την ώρα δεν με έχει κουράσει. Μου αρέσει και η έννοια της οικογένειας, θα ήθελα κάποια στιγμή στο μέλλον να κάνω δική μου οικογένεια. Για την ώρα όμως θα συνεχίσω να μαγειρεύω εν πλω!