Η τεχνητή νοημοσύνη θα μπορούσε να είναι το πιο σημαντικό μέρος μιας απεργίας συγγραφέων, για λόγους μεγαλύτερους από τη show business. Από τότε που μπήκε στη ζωή μας το streaming δεν βρέθηκε μια τεχνολογία να αλλάξει τόσο δραστικά το τοπίο του Χόλιγουντ.
«Το να επιτίθεσαι στους σεναριογράφους», έγραψε ο John Gregory Dunne το 1996, «είναι ένα άθλημα αίματος στο Hollywood. Ο καθένας πιστεύει ότι μπορεί να γράψει, αν μπορούσε να βρεθεί χρόνος». Για να το θέσουμε αλλιώς, όλοι στη show business πιστεύουν ότι θα μπορούσαν να κάνουν ό,τι κάνουν οι συγγραφείς.
Μέχρι το 1996, αυτός και η σύζυγός του, Joan Didion, εργάζονταν ως σεναριογράφοι του Χόλιγουντ για περίπου 30 χρόνια. Εκείνες τις δεκαετίες, είχαν επίσης συμμετάσχει σε τέσσερις απεργίες συγγραφέων, διακοπές εργασίας από το Writers Guild of America (WGA), το σωματείο που διαπραγματεύεται για λογαριασμό πολλών εργαζόμενων συγγραφέων του Χόλιγουντ.
Όλα αυτά τα χρόνια αργότερα, τα λόγια του Dunne διαβάζονταν προφητικά μπροστά σε μια ακόμη διαφαινόμενη απεργία συγγραφέων του Χόλιγουντ. Η ιδέα ότι το σενάριο είναι εύκολο πράγμα, ότι ο καθένας μπορεί να το κάνει, ότι οι συγγραφείς είναι απαραίτητοι — όλα αυτά είναι παλιά νέα. Αλλά η στάση αποκτά μια νέα διάσταση όταν σας παρουσιάζεται ένα εργαλείο που θα μπορούσε να επιτρέψει στα στούντιο να περικόψουν τους συγγραφείς ή τουλάχιστον να ελαχιστοποιήσουν την ανάγκη να τους πληρώσουν. Αυτό το εργαλείο, φυσικά, είναι το AI.
Από τότε που μπήκε στη ζωή μας το streaming δεν βρέθηκε μια τεχνολογία να αλλάξει τόσο δραστικά το τοπίο του Χόλιγουντ. Η τεχνολογία ήταν πάντα ένα σημείο “τζιζ” στα συμβόλαια των συγγραφέων. Το 2007, την τελευταία φορά που έγινε απεργία, το streaming (Netflix και άλλα) ήταν ένα σημαντικό πεδίο συζήτησης. Ένα μέλλον στο οποίο οι περισσότεροι άνθρωποι θα παρακολουθούσαν τηλεόραση μέσω ροής από το Διαδίκτυο, και στο οποίο οι μισοί από όλους τους συγγραφείς σειρών θα εργάζονταν σε έργα που δε θα εμφανίζονταν ποτέ στην τηλεόραση, ήταν αδιανόητο. Κι όμως έγινε. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο μια από τις μεγάλες διαφωνίες είχε να κάνει με το αν οι συγγραφείς θα έπαιρναν χρήματα για τα δικαιώματα, μια αρκετά μεγάλη πηγή σταθερού εισοδήματος, όταν μεταδίδονταν το έργο τους. Τα στούντιο είπαν όχι. Οι συγγραφείς είπαν ναι. Η απειλή που θέτει το AI για τους συγγραφείς είναι δύσκολο να τη φανταστεί κανείς πλήρως, γιατί αυτή τη στιγμή, τα εργαλεία AI εξακολουθούν να είναι αρκετά υποτυπώδη.
Μπορείτε να ζητήσετε από τη τεχνητή νοημοσύνη να γράψει δοκίμια ή ιδέες ή σενάρια, και αυτό που βγάζει έχει τη δημιουργικότητα ενός μεσαίου βαθμού μαθητή της τρίτης δημοτικού. Αλλά όποιος ήταν στο διαδίκτυο τον περασμένο χρόνο γνωρίζει ότι αυτά τα εργαλεία εξελίσσονται με ανησυχητικό ρυθμό, έτσι ανησυχεί το γεγονός ότι μια κοινοπραξία διακεκριμένων ερευνητών τεχνητής νοημοσύνης και ηγετών τεχνολογίας έγραψε πρόσφατα μια ανοιχτή επιστολή ζητώντας να σταματήσουν έξι μήνες οι πειραματισμοί της τεχνητής νοημοσύνης, ώστε το ανθρώπινο κόστος και οι κίνδυνοι να μπορούν να αξιολογηθούν σωστά.
