Παλιότερα υπήρχαν περίεργες θεραπείες… Τι μπορεί κανείς να πει για την εξέλιξη στην Ιατρική. Κάθε μέρα μια νέα πληροφορία δίνει ελπίδες στην ανθρωπότητα. Αν όμως σκεφτεί κανείς πως κάποτε θεωρούνταν θεραπεία διάφορα αηδιαστικά σκευάσματα, το ηλεκτροσόκ και η κοκαΐνη μπορούμε να συμφωνήσουμε πως ευτυχώς η ιατρική προχώρησε.
Στην Αρχαία Ρώμη, οι άνθρωποι πίστευαν ότι μπορούσαν να θεραπεύσουν τη λύσσα. Σύμφωνα με τον Πλίνιο τον Πρεσβύτερο, φυσιοδίφη και συγγραφέα, όποιος δαγκωθεί από λυσασμένο σκυλί θα πρέπει να θεραπεύεται ανοίγοντας την πληγή του και σκεπάζοντας με ωμό μοσχαρίσιο κρέας. Στη συνέχεια, ο ασθενής θα πρέπει να τρώει μια δίαιτα με λεμόνι και λίπος γουρουνιού – και στη συνέχεια ο ασθενής θα έπινε ένα παρασκεύασμα φτιαγμένο με κρασί και βρασμένη κοπριά ασβού.
Το ράδιο κάποτε θεωρούνταν νόμιμη ιατρική θεραπεία. Οι ασθένειες που υποτίθεται ότι θεράπευε περιελάμβαναν την αρθρίτιδα, την ανικανότητα και τη γήρανση. Το Revigator, ένα σκεύος των αρχών του 20ου αιώνα, τοποθετήθηκε σε εκατοντάδες χιλιάδες αμερικανικά νοικοκυριά. Τώρα ξέρουμε ότι το ράδιο δεν θεραπεύει τη γήρανση. θέτει τους ανθρώπους σε κίνδυνο ασθένειας ακτινοβολίας. Οι χρήστες του Revigator είχαν επίσης έκπλυση αρσενικού και μολύβδου στο νερό τους, κάτι που δεν ήταν υπέροχο.
Το βιβλίο του Dr. Thomas Jefferson Ritter’s Mother’s Remedies που δημοσιεύτηκε το 1910, περιέχει πολλές θεραπείες που έχουν καταργηθεί σταδιακά – όπως αυτό για την αλλεργική ρινίτιδα, που πρότεινε ψεκασμό με διάλυμα κοκαΐνης στη μύτη. Αυτό ήταν σχετικά φυσιολογικό τότε, όσο τρελό και να μας φαίνεται. Η κοκαΐνη συνταγογραφήθηκε αρκετές φορές για δυσπεψία, κόπωση, πόνο στα μάτια και αιμορροΐδες!
Στο Primitive Physick, που δημοσιεύτηκε για πρώτη φορά στα τέλη της δεκαετίας του 1740, ο Βρετανός ευαγγελιστής John Wesley πρότεινε «ένα δεκαπενθήμερο διατροφικό πρόγραμμα μόνο με βραστά καρότα» για τη θεραπεία του άσθματος.
Για τις αρρυθμίες οι θεραπείες του Wesley περιελάμβαναν «πιείτε ένα ποτήρι κρύο νερό» και «ηλεκτρισμό».
Ο Wesley πρότεινε στους ασθενείς με πονόδοντο ηλεκτροσόκ! Η ιδέα της ηλεκτροθεραπείας ήταν αρκετά νέα στη δεκαετία του 1700, αλλά χρησιμοποιήθηκε τακτικά μέχρι τις αρχές του 1900 για ασθένειες όπως η επιληψία, η παράλυση, η ανικανότητα, η ταινία και άλλα. Μερικοί άνθρωποι μάλιστα, έκαναν ηλεκτροθεραπεία για γενική ευεξία.
