Άγγλος οδηγός αγώνων, επιχειρηματίας, πατέρας που έχασε τον γιο του από τροχαίο, Hall of famer, θρύλος του μηχανοκίνητου αθλητισμού, o «Il figlio del vento», δηλαδή ο γιος του ανέμου για τους Ιταλούς. Έχει καταφέρει ένα μοναδικό ρεκόρ. Είναι ο μοναδικός πρωταθλητής στην ιστορία των αγώνων που κατέκτησε παγκόσμιους τίτλους με μηχανή και αυτοκίνητο. Πάμε να δούμε την ιστορία του.
Ο John Surtees γεννήθηκε στις 11 Φεβρουαρίου 1934 στο Λονδίνο, κι ενώ ο πατέρας του διατηρούσε κατάστημα πώλησης αυτοκινήτων και έτρεχε και ο ίδιος σε αγώνες. Έλαβε μέρος στον πρώτο του αγώνα με τον πατέρα του με sidecars και κέρδισαν. Οι διοργανωτές τους απέβαλαν, όταν ανακάλυψαν πως ο μικρός που βρισκόταν στο καλάθι ήταν μόλις 14 ετών.
Ξεκίνησε ουσιαστικά την αγωνιστική του δράση σε ηλικία 15-16 ετών, με μηχανές enduro, ενώ εργαζόταν σε εργοστάσιο κατασκευής μοτοσυκλετών.
Είχε επομένως όλα τα εχέγγυα ώστε να διαπρέψει. Πολύ γρήγορα ξεχώρισε στους αγώνες και άρχιζε να διαγράφει μια λαμπρή καριέρα. Το 1956 κέρδισε τον πρώτο του παγκόσμιο τίτλο ενώ συνολικά κατέκτησε τέσσερις στα 500cc και τρεις στα 350cc από το 1956 μέχρι το 1960. Κατάφερε σε 51 αγώνες να ανέβει στο πρώτο σκαλί του βάθρου. Έγινε ο πρώτος αναβάτης στην αγωνιστική ιστορία που κατάφερε να νικήσει στα 500 κ.εκ. (Senior TT) του Isle of Man τρεις συνεχόμενες φορές. Σε αυτές πρέπει να προστεθεί τόσο η νίκη του στην ίδια κατηγορία το 1956, όσο και οι δύο επίσης συνεχόμενες το 1958 και το 1959 στα 350 κ.εκ. (Junior TT) του θρυλικού αγώνα.
Το 1960 μετακινήθηκε στην F1 σε ηλικία 26 χρόνων, με μία Lotus 18, στο Grand Prix του Μοnaco και αμέσως κέρδισε τις εντυπώσεις, όταν στη δεύτερη μόλις συμμετοχή του τερμάτισε δεύτερος στο Silverstone. Το 1963 δέχθηκε να γίνει οδηγός στο τιμόνι της Scuderia Ferrari, με την οποία κατέκτησε τον παγκόσμιο τίτλο το 1964. Ήταν η πρώτη φορά που ένας παγκόσμιος πρωταθλητής μοτοσικλέτας κατακτούσε το παγκόσμιο πρωτάθλημα της Formula 1 και, ως σήμερα, παραμένει η τελευταία.
Όσο για τη Ferrari χρειάστηκε να περάσουν 11 χρόνια για να επαναλάβει αυτήν την διάκριση στην F1.
Στις 25 Σεπτεμβρίου 1965 δοκιμάζοντας μία Lola T70 με αμερικάνικο κινητήρα V8 στο Οντάριο του Καναδά, όπου επρόκειτο να λάβει μέρος στη νέα σειρά αγώνων Canadian-American (Can-Am), ενεπλάκη σε ατύχημα που παραλίγο να χάσει τη ζωή του. Ο Surtees βγήκε από το διαλυμένο αυτοκίνητο άσχημα τραυματισμένος, με τη μία του πλευρά να είναι κατά 10 εκατοστά κοντύτερη από την άλλη. Οι γιατροί έδωσαν μάχη για να τον κρατήσουν στη ζωή και τελικά τα κατάφεραν ενώ παράλληλα σχεδόν επανέφεραν σε ισορροπία το σώμα του.
Το 1967 οδήγησε για τη Honda. Κορυφαία στιγμή του το Ιταλικό Grand Prix στη Monza, όπου πέτυχε μια απίστευτη νίκη με διαφορά 0,2 δευτερόλεπτα από τον δεύτερο.
Στις αρχές του 1970 ανακοίνωσε την ίδρυση της δικής του αγωνιστικής ομάδας της Surtees Racing Organisation με συμμετοχές στα πρωταθλήματα της Formula 1, της Formula 2 και της Formula 5000. Η ομάδα έμεινε στους αγώνες ως το 1978. Στη συνέχεια διατηρούσε κατάστημα με μηχανές και αυτοκίνητα στο Kent.
Δυστυχώς όσο τυχερός ήταν ο ίδιος, τόσο άτυχος ήταν ο γιος του, ο μόλις 18 ετών Henry Surtees, ο οποίος έχασε τη ζωή του στις 19 Ιουλίου 2009 όταν τον χτύπησε θανάσιμα στο κεφάλι ένας τροχός από άλλο όχημα κατά τη διάρκεια αγώνα Formula 2 στο Brands Hatch της Μεγάλης Βρετανίας. Στη μνήμη του Henry ο πατέρας του δημιούργησε ένα κοινωφελές ίδρυμα με σκοπό να βοηθάει ανθρώπους με εγκεφαλικές βλάβες από ατύχημα και να προωθεί την ασφαλή οδήγηση.
Έγινε πρόεδρος της επιτροπής μηχανοκίνητου αθλητισμού στην Βρετανία. Ως ένδειξη αναγνώρισης της προσφοράς του στον μηχανοκίνητο αθλητισμό μπήκε στο International Motorsports Hall of Fame το 1996 και ανακηρύχθηκε διδάκτορας μηχανικός στο Oxford Brooks University.
Το μεράκι γι αυτό που αγαπούσε τον έκανε να συμμετέχει σε αγώνες αυτοκινήτων και μοτοσικλετών ακόμα και σε προχωρημένη ηλικία.
Έκανε 3 γάμους και απέκτησε 3 παιδιά. Ο σπουδαίος Βρετανός οδηγός άφησε την τελευταία του πνοή στο Λονδίνο σε ηλικία 83 ετών.
