Αυτή η παραλία, κρύβει δύο διαφορετικά πρόσωπα… Η Επανομή απέχει μόλις 30 χιλιόμετρα από το κέντρο της Θεσσαλονίκης και βρίσκεται κάπου στη μέση τη διαδρομής για το πρώτο πόδι της Χαλκιδικής. Μπορεί για τους Θεσσαλονικείς να αποτελεί ιδανική αφορμή για γρήγορη απόδραση, για τους Αθηναίους όμως παραμένει ένας μάλλον άγνωστος προορισμός. Κι όμως, έχει κάτι το μοναδικό, κάτι που δύσκολα συναντάς σε οποιοδήποτε άλλο σημείο της Ελλάδας.
Η έκπληξη είναι μεγάλη την πρώτη φορά που βουτάς στα νερά της παραλίας Ποταμός. Ή μάλλον πριν καν βουτήξεις, αφού είναι φανερό πως βρίσκεσαι μπροστά σε κάτι πρωτόγνωρο.
Άλλωστε, πόσες φορές έχεις συναντήσει ένα ακρωτήρι που είναι δύο παραλίες σε μία, και διαθέτει το δικό του Ναυάγιο;
Ας πάρουμε όμως τα πράγματα με τη σειρά. Η συγκεκριμένη παραλία είναι, επί της ουσίας, μία αμμόγλωσσα.
Ένα κομμάτι αμμουδιάς, δηλαδή, το οποίο μπαίνει στη θάλασσα δημιουργώντας δύο διαφορετικές παραλίες, οι οποίες με τη σειρά τους διαθέτουν διαφορετικά χαρακτηριστικά. Στη μία πλευρά έχει πάντα νηνεμία, ενώ στην άλλη το κυματάκι δεν είναι καθόλου σπάνιο.
Στα συν της παραλίας είναι η απέραντη αμμουδιά που διαθέτει, τα πεντακάθαρα νερά (αν και κάποιες φορές είναι πάρα πολύ κρύα για τους λιγότερο θαρραλέους και σκληραγωγημένους από εμάς), το βάθος που δεν έχει καμία σχέση με τα ρηχά νερά στο πρώτο πόδι της Χαλκιδικής, και πάνω από όλα το σκουριασμένο Ναυάγιο.
Το τελευταίο είναι ένα σπάνιο αξιοθέατο που δεσπόζει στο τοπίο, δημιουργώντας ιδανικές συνθήκες για φωτογραφίσεις τόσο από την ακτή όσο και με drone. Όλα αυτά δημιουργούν την αίσθηση ότι βρίσκεσαι κάπου εξωτικά, ενώ είσαι απλά μερικά χιλιόμετρα μακριά από τη Θεσσαλονίκη.
Μάλιστα, υπάρχει και το εξής παράδοξο, τουλάχιστον για όσους δεν έχουν μυηθεί από μικροί στη συγκεκριμένη παραλία. Παρότι υπάρχει ένα σκουριασμένο πλοίο στέκεται υπομονετικά εδώ και 50 χρόνια λίγα μέτρα μακριά από την ακτή, τα νερά παραμένουν τελείως κρυστάλλινα.
Υπάρχει βέβαια εξήγηση σε αυτό: ο ποταμός που εκβάλλει στην περιοχή λειτουργεί ως φυσικό φίλτρο χαρίζοντας, όχι άδικα, μπλε σημαία στην παραλία. Κάποιες φορές πάντως στη μύτη του ακρωτηρίου, εκεί που «ενώνονται» τα νερά θέλει προσοχή γιατί αναπτύσσονται έντονα ρεύματα.
Υπάρχουν αναφορές ότι κατά την περίοδο της Χούντας υπήρχε η διάθεση από τις αρχές να μπαζωθεί η περιοχή. Ευτυχώς, αυτό δε συνέβη ποτέ, αφού εκτός από την καταστροφή μίας σπάνιας παραλίας, κάτι τέτοιο θα ήταν καταστροφικό και για την πλούσια χλωρίδα και πανίδα της περιοχής.
Η αλήθεια είναι ότι τα αρκετά τελευταία χρόνια η παραλία του Ποταμού δεν αποτελεί πια μυστικό. Η έκτασή της όμως καθώς και το γεγονός ότι σχεδόν πάντα βρίσκεις εύκολο πάρκινγκ την κάνει μία ξεκούραστη και σύντομη απόδραση, λίγο έξω από τη δεύτερη μεγαλύτερη πόλη της χώρας. Ίσως χρειαστείς λίγο περπάτημα για να φτάσεις, αλλά μπροστά σε τέτοια ομορφιά τι είναι λίγος κόπος;
