Η δουλειά μας καταλαμβάνει ένα μεγάλο μέρος της καθημερινότητας και μας απασχολεί ακόμα και εκτός γραφείου. Φταίει όμως αυτή καθαυτή που χάνουμε τον ύπνο μας; Έχεις χάσει τον ύπνο σου από τα άγχη της δουλειάς;
Υπάρχει το ενδεχόμενο να μη φταίνε αυτά. Να είναι υπεύθυνοι οι συνάδελφοι και οι ανώτεροι σου. Μελέτη που δημοσιεύθηκε στο JAMA Network Open ανέλυσε δεδομένα σχεδόν 115.000 συμμετεχόντων. Ήταν άνθρωποι που είχαν πάρει μέρος σε σουηδική έρευνα για το εργασιακό περιβάλλον και την υγεία, αλλά και στη μελέτη του δημόσιου τομέα της Φινλανδίας. Παρακολουθήθηκαν για έως και έξι χρόνια. Οι ερευνητές εξέτασαν τις παραμέτρους τόσο από πάνω προς τα κάτω (βλ. ηγετικές ικανότητες, όπως η εκτίμηση και η ικανότητα ακρόασης, και διαδικαστική δικαιοσύνη, δηλαδή η αντίληψη της δικαιοσύνης στο χώρο εργασίας) όσο και οριζοντίως (υποστήριξη από τους συναδέλφους και συνεργατική κουλτούρα).
Η συνεργασία ορίστηκε ως «η στενή συνεργασία με άλλους για την επίτευξη των καλύτερων διαθέσιμων αποτελεσμάτων ή για την ανάπτυξη ή εφαρμογή νέων ιδεών». Η λίστα με τα προβλήματα ύπνου, περιλάμβανε από την έναρξη ή τη διατήρηση του ύπνου και τον ύπνο κακής ποιότητας έως και την ημερήσια κούραση δύο έως τέσσερις φορές την εβδομάδα – με διάρκεια από 1 έως 3 μήνες. Ελήφθησαν υπόψη και παράγοντες όπως η ηλικία και προϋπάρχουσες σωματικές ή ψυχικές διαταραχές. Θετικές και αρνητικές αλλαγές στη δουλειά και τον ύπνο Μέσα σε διάστημα δύο ετών, περισσότεροι από τους μισούς συμμετέχοντες (53%) ανέφεραν αλλαγές στο περιβάλλον εργασίας τους. Φάνηκε πως τα επίμονα προβλήματα στον ύπνο μειώθηκαν όταν οι αλλαγές ήταν θετικές σε έστω δυο από τις κατηγορίες ηγεσία, δικαιοσύνη, υποστήριξη και συνεργασία με συναδέλφους. Όσοι είδαν βελτιώσεις σε όλους τους τομείς στον χώρο εργασίας, ξαναβρήκαν τον ύπνο τους περισσότερο από άλλους.
Όταν οι αλλαγές ήταν αρνητικές, τα προβλήματα ύπνου αυξήθηκαν. Ένας στους 4 που έζησαν σε χειρότερο εργασιακό περιβάλλον ανέπτυξαν προβλήματα στην επαρκή ανάπαυση. «Τα ευρήματά μας δικαιολογούν μελλοντικές μελέτες παρέμβασης που θα εξετάσουν τον βαθμό στον οποίο οι βελτιώσεις στους ψυχοκοινωνικούς πόρους στο χώρο εργασίας θα μπορούσαν να διευκολύνουν την ύφεση ή την ανάρρωση από διαταραχές ύπνου. Ή να αποτρέψουν την ανάπτυξη, την επιδείνωση ή την παράταση των διαταραχών ύπνου μεταξύ των εργαζομένων», έγραψε η επιδημιολόγος Tianwei Xu, εκ των συγγραφέων της δημοσίευσης.
Η μελέτη κατέστησε σαφές πως οι αρνητικές αλλαγές στον τομέα της ηγεσίας και της δικαιοσύνης συνδέθηκαν με τον μεγαλύτερο μακροπρόθεσμο αντίκτυπο στον ύπνο, περισσότερο από εκείνον που είχαν οι αρνητικές αλλαγές στις σχέσεις με τους συναδέλφους ή τη συνεργασία. «Αυτό το εύρημα είναι εύλογο, λαμβάνοντας υπόψη τη μεγαλύτερη δύναμη των ηγετών να επηρεάζουν ένα θετικό εργασιακό περιβάλλον», διευκρίνισε η Dr. Xu.
