Μπορεί σήμερα να είναι δεδομένη -και ζωτικής πλέον σημασίας- η παρουσία τους, ωστόσο τα πάρκα μέσα στις πόλεις, αυτοί οι δημόσιοι υπαίθριοι χώροι που αποτελούν ανάσα αναζωογόνησης, δεν υπήρχαν πάντα. Η δημοτικότητά τους αυξήθηκε και έγινε τάση ευεξίας κατά τον 19ο αιώνα, ως απόρροια της τσιμεντοποίησης, της υπεροικοδόμησης και της ατμοσφαιρικής ρύπανσης που επέφερε η Βιομηχανική Επανάσταση στις αναπτυσσόμενες πόλεις.
Έκτοτε, οι χώροι πρασίνου έχουν γίνει βασικό στοιχείο των αστικών κέντρων ανά τον κόσμο, με κάποιες από τις μεγαλύτερες πρωτεύουσες και μητροπόλεις να υπερηφανεύονται για το σκηνικό απαράμιλλης φυσικής ομορφιάς και ουσιαστικής χαλάρωσης που έχουν κατορθώσει να φτιάξουν.
Από τη Βραζιλία μέχρι την Ιαπωνία, τα ακόλουθα έξι πάρκα δεν εντυπωσιάζουν μόνο με το φυσικό τους κάλλος, αλλά και με την ιστορικότητά τους.
Στάνλεϊ Παρκ – Βανκούβερ, Καναδάς
Το Στάνλεϊ Παρκ πρωτοάνοιξε για το κοινό το 1888. Πήρε την ονομασία του από τον Λόρδο Stanley, που υπήρξε ο 6ος Κυβερνήτης του Καναδά και είναι το παλαιότερο δημόσιο πάρκο του Βανκούβερ. Ένα παράκτιο δάσος που απλώνεται σε μία έκταση 1.000 στρεμμάτων με έντονη την παρουσία του υγρού στοιχείου και του αιωνόβιου Hollow Tree, ενός δυτικού κόκκινου κέδρου ηλικίας 600 έως 800 ετών. Από τα αξιοθέατα του πάρκου είναι τα τοτέμ που χρονολογούνται από τη δεκαετία του 1880 και το Ενυδρείο του Βανκούβερ.
Χάιντ Παρκ – Λονδίνο, Μεγάλη Βρετανία
Το μεγαλύτερο από τα οκτώ Βασιλικά Πάρκα του Λονδίνου, το Hyde Park φιλοξενεί αιώνες ιστορίας. Αυτή η καταπράσινη όαση 350 στρεμμάτων χρονολογείται από το 1536, όταν αποτελούσε τον κυνηγότοπο του Ερρίκου του 8ου. Σήμερα, είναι τόπος αναψυχής για τους Λονδρέζους και τους τουρίστες για περπάτημα και άθληση γύρω από τις δύο λίμνες με τις πάπιες και τους κύκνους, μέχρι το μονοπάτι προς το μνημείο της πριγκίπισσας Diana και το γοτθικό μνημείο του πρίγκηπα Αλβέρτου.
Περιλαμβάνει επίσης γήπεδο τένις και ποδοσφαίρου στη νοτιότερη πλευρά του, ενώ προσφέρει και τη δυνατότητα ιππασίας για μικρούς και μεγάλους, στις δύο ειδικά διαμορφωμένες αρένες του.
Ibirapuera Park – Σάολο Πάολο, Βραζιλία
Στις αρχές του 20ου αιώνα, οι αρχές του δήμου του Σάο Πάολο είχαν ένα μεγαλόπνοο σχέδιο: να δημιουργήσουν ένα πάρκο που θα μπορούσε να συναγωνιστεί το Σέντραλ Παρκ της Νέας Υόρκης. Ως τόπο για την ανοικοδόμησή του επέλεξαν την πλημμυρική πεδιάδα της Ibirapuera. Επειδή το έδαφος ήταν ελώδες, φύτεψαν ευκαλύπτους προκειμένου να στραγγίξουν την υγρασία. Τελικά, το 1951, το έδαφος αποστραγγίστηκε εντελώς και ο σχεδιασμός του πάρκου ξεκίνησε, με τον παγκοσμίου φήμης Βραζιλιάνο αρχιτέκτονα Oscar Niemeyer να αναλαμβάνει τον σχεδιασμό του.
Το Ibirapuera Park άνοιξε τις πύλες του το 1954 σε μία έκταση 440 στρεμμάτων με εξωτικά δέντρα, τεχνητές λίμνες και κτίρια, που ξεχωρίζουν για τη μοντέρνα τους αρχιτεκτονική, συμπεριλαμβανομένων των Μουσείων Afro Brasil και Τέχνης του Σάο Πάολο και του Ciccillo Matarazzo Pavilion, τριώροφου εκθεσιακού χώρου τέχνης, από τα κορυφαία αρχιτεκτονικά επιτεύγματα του Niemeyer.
Ούενο Παρκ – Τόκιο, Ιαπωνία
Ένας πρώην βουδιστικός ναός που μετατράπηκε σε δημόσιο πάρκο. Το Ούενο Παρκ χρονολογείται από το 1625 και εγκαινιάστηκε ως αστικός υπαίθριος χώρος το 1873. Η εικόνα του με τις 800 περίπου ανθισμένες κερασιές είναι από τις πιο αναγνωρίσιμες στον κόσμο, καθιστώντας το πόλο έλξης για τους τουρίστες.
Στο εσωτερικό του θα συναντήσεις επίσης ιστορικούς ναούς, καθώς και μουσεία, όπως Εθνικό Μουσείο του Τόκιο, το Εθνικό Μουσείο Φύσης και Επιστήμης και το Μητροπολιτικό Μουσείο Τέχνης της ιαπωνικής πρωτεύουσας.
Παρκ Γκουέλ – Βαρκελώνη, Ισπανία
Σχεδιασμένο στις αρχές του 20ου αιώνα από τον Antoni Gaudí, τον πιο λατρεμένο και σημαντικό αρχιτέκτονα της Βαρκελώνης, το Παρκ Γκουέλ δεν μοιάζει με κανένα άλλο αστικό πάρκο. Χρηματοδοτήθηκε από τον επί χρόνια συνεργάτη του Gaudí, Eusebi Güell -εξού και η ονομασία του-, γεγονός που επέστρεψε στον πρώτο να αφήσει τη φαντασία και τη δημιουργικότητά του ελεύθερη.
Ο Καταλανός ξεδίπλωσε όλη του την αρχιτεκτονική ιδιοφυΐα και εφάρμοσε πολλές από τις καινοτόμες του δομικές λύσεις που θα γινόντουσαν εμβληματικές της οργανικής τεχνοτροπίας του και θα έβρισκαν την κορύφωση τους στη Σαγράδα Φαμίλια.
Το Γκουέλ κατασκευάστηκε ανάμεσα στο 1900 και το 1914 και άνοιξε σαν δημόσιο πάρκο το 1926. Το 1984 η UNESCO το ανακήρυξε σε μνημείο παγκόσμιας κληρονομιάς.
Σέντραλ Παρκ – Νέα Υόρκη, ΗΠΑ
Last but not least, ένα από τα πιο διάσημα αστικά πάρκα στον κόσμο. Το Σέντραλ Παρκ είναι το μεγαλύτερο δημόσιο πάρκο (3,41 τ.χλμ.) στη διοικητική περιφέρεια του Μανχάταν στη Νέα Υόρκη. Με 26 περίπου εκατομμύρια επισκέπτες τον χρόνο, μεταξύ των οποίων και όλες οι στρατιωτικές και διπλωματικές ξένες αποστολές, είναι το πιο πολυσύχναστο πάρκο στις ΗΠΑ, με αμέτρητες εμφανίσεις στην ποπ κουλτούρα.
Σχεδιάστηκε από τους αρχιτέκτονες Frederick Law Olmsted και Calvert Vaux και πρωτοάνοιξε το 1858. Αν και στα περισσότερα σημεία του, το πάρκο φαίνεται φυσικό, στην πραγματικότητα δεν είναι. Τα πάντα φτιάχτηκαν από το μηδέν: από τις τεχνητές λίμνες και τα μονοπάτια πεζοπορίας, μέχρι το καταφύγιο άγριας ζωής για μεταναστευτικά πουλιά.
