Η 18η Ιουλίου έχει οριστεί από τη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ ως η Διεθνής Ημέρα για το Νέλσον Μαντέλα ώστε να τιμηθεί η “προώθηση και η ποιότητα ειρήνης” που ασπάστηκε στη ζωή του και για τις οποίες αγωνίστηκε ο πρώην πρόεδρος της Ν. Αφρικής. Στην απόφαση αναφέρεται επίσης και η αφοσίωση του Ν. Μαντέλα σε όλη του τη ζωή στις υποθέσεις για τις οποίες αγωνίζεται και ο ΟΗΕ όπως «την επίλυση των διενέξεων», «τις διαφυλετικές σχέσεις», «την προώθηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων», «την συμφιλίωση και την ισότητα των δύο φύλων». «Ο Μαντέλα δεν γεννήθηκε Θεός, ούτε άγιος. Απλώς είναι ένας άνθρωπος λίγο πιο σοφός, λίγο πιο αποφασιστικός, λίγο καλύτερος από όλους εμάς», πρόσθεσε καταλήγοντας ο Νοτιαφρικανός πρεσβευτής.
Γράφει η Αγγελική Μπαλτσιώτη
Λίγα λόγια για τη βιογραφία του
Ο Μαντέλα γεννήθηκε στις 18 Ιουλίου του 1918 στο μικρό χωριό Μβέζο, στο νοτιοανατολικό τμήμα της χώρας, και του δόθηκε το όνομα Ρολιλάχλα Μαντέλα. Το 1937 στάλθηκε σε κολέγιο μεθοδιστών ιεραποστόλων, όπου για πρώτη φορά στη ζωή του απέκτησε φιλική σχέση με ανθρώπους από διαφορετική φυλή από αυτόν. Τελικά, για να αποφύγει ένα προξενιό, κατέληξε στο Γιοχάνεσμπουργκ, όπου ξεκίνησε σπουδές Νομικής. Ως φοιτητής αγωνίστηκε για να δοθούν πολιτικά και κοινωνικά δικαιώματα στις πάμπολλες ομάδες αυτοχθόνων στην Νότιο Αφρική. Η επαναστατική του φύση είχε διαφανεί από νωρίς, όταν τον απέβαλαν από το Πανεπιστήμιο, λόγω της συμμετοχής του σε μια γενική διαμαρτυρία για τις πολιτικές του ιδρύματος. Ήταν το πανεπιστημιακό ίδρυμα Fort Hare, το μόνο αποκλειστικά για μαύρους, στο οποίο είχε πάει να σπουδάσει το 1939. Στην πολιτική θεώρηση του Μαντέλα θα μπλέκονταν ο αντιαποικιακός αγώνας, η μάχη κατά των θεσμοθετημένων διακρίσεων βάσει φυλής, ο μαρξισμός και ακόμη και η αρχή της αντίστασης χωρίς βία του Μαχάτμα Γκάντι.
Το 1950 ο Νέλσον Μαντέλα εκλέγεται πρόεδρος της νεολαίας του Εθνικού Αφρικανικού Κογκρέσου και υιοθετείται ως μέσο πολιτικής διαμαρτυρίας, η μη βία και άλλες ειρηνικές μέθοδοι. Το 1952 ήλθε αντιμέτωπος για πρώτη φορά με το δικαστικό σύστημα του Απαρτχάιντ,όταν του επιβλήθηκαν περιοριστικοί όροι για την πολιτική του δραστηριότητα, με βάση τον νόμο για την “αντιμετώπιση του κομμουνισμού.
Τιμήθηκε, μαζί με τον τότε πρόεδρο της χώρας Φρέντερικ ντε Κλερκ, με το βραβείο Νόμπελ Ειρήνης το 1993. Τελικά, αποσύρθηκε οριστικά από τα κοινά το 2004 αντιμετωπίζοντας προβλήματα υγείας. Οι δημόσιες εμφανίσεις του έγιναν έκτοτε όλο και λιγότερες.
Ο Νέλσον Μαντέλα, είχε εκπληρώσει το σκοπό της ζωής του. Το μόνο που ήθελε πλέον, ήταν σύμφωνα με τα λεγόμενα του: «να επιστρέψω στο χωριό μου και να μπορώ να περπατώ στα λιβάδια, στους λόφους και στα ποτάμια όπου μεγάλωσα». Ο Νέλσον Μαντέλα έφυγε από τη ζωή στις 5 Δεκεμβρίου του 2013.
«Μπορούμε να αλλάξουμε τον κόσμο και να τον καταστήσουμε καλύτερο. Είναι στο χέρι σας να κάνετε τη διαφορά.»
– Νέλσον Μαντέλα
