Γράφει η Αγγελική Μπαλτσιώτη
Πόσες φορές είδες αυτά που θες να χάνονται από τη ζωή σου και δεν έκανες τίποτα για να τα κρατήσεις; Πόσες φορές σε πείραξαν καταστάσεις και συμπεριφορές ανθρώπων μα δεν αντέδρασες μπροστά στο φόβο μην τους χάσεις; Πόσες φορές άφησες τους άλλους να κάνουν τις δικές σου επιλογές, απλά γιατί εσύ ένιωσες αδύναμος να υποστείς τις συνέπειες; Πόσες φορές δεν ήσουν ο εαυτός σου για να προσαρμοστείς στις επιλογές των άλλων;
Όλες αυτές τις φορές συμβιβάστηκες με μισές κατάστασεις και είτε έφευγες, είτε τα πέταγες στο πίσω μέρος του μυαλού σου μην κάνοντας τίποτα. Έπεισες τον εαυτό σου πως είναι όλα καλά, πως σου αξίζει αυτό που ζεις, αφήνοντας τα προβλήματα πάσης φύσεως άλυτα. Μα όσες φορές κι αν φύγεις μακριά, όσο κι αν τα καμουφλάρεις, τα προβλήματα ούτε έφυγαν, ούτε και λύθηκαν! Είναι πάντα εκεί και σε περιμένουν στο ίδιο ακριβώς σημείο που τα άφησες.
Σκέψου ότι βρίσκεσαι σε ένα στάδιο με κερκίδες γύρω γύρω και στη μέση μία αρένα. Όλα όσα θες, όλα όσα ονειρεύεσαι είναι στη μέση της αρένας και περιμένουν εσένα να τα καακτήσεις. Μπορείς να κάτσεις στις κερκίδες και να τα κοιτάς από απόσταση όσο θες, λέγοντας και πείθοντας τον εαυτό σου πως γι αυτό είσαι φτιαγμένος και πως μέχρι εκεί μπορείς να πας. Μα έτσι να το ξέρεις πως δε θα νικήσεις. Μπες μέσα, παίξε και κέρδισε!
Πώς; Παίξε το παιχνίδι μέχρι τέλος, δεν έχεις τίποτα να χάσεις, έτσι κι αλλιώς χαμένος ήσουν. Φώναξε δυνατά ως εδώ, τόσο δυνατά που να το ακούσει και να το νιώσεις ο ίδιος σου ο εαυτός. Και τότε ξεκίνα τη μάχη για να κατακτήσεις όσα αξίζεις. Κοίτα τα προβλήματα και τους φόβους σου κατάματα, πείσμωσε, φορτώσου με υπομονή, κράτα σφιχτά ανθρώπους που δε σε έχουν μόνο για γέλια και χαρές μα θέλουν να πας πιο πάνω γιατί πιστεύουν ότι αξίζεις το κάτι παραπάνω. Δε θα είναι εύκολος ο δρόμος και θα υπάρξουν στιγμές που θα θες να επιστρέψεις στα ασφαλή μονοπάτια των εύκολων επιλογών μα πρέπει να συνεχίσεις.
Επίλεξε τις δύσκολες λύσεις, αυτές που δεν αποπνέουν σιγουριά και βόλεψη, κάνε πράγματα που σε γεμίζουν και πέτα από τη ζωή σου κάθε τι τοξικό. Κάνε το για σένα και μόνο για σένα κι όταν φτάσεις στο στόχο, θα ξέρεις ότι όσες φορές κι αν ξανασυμβεί, εσύ είσαι νικητής και θα τα καταφέρεις, γιατί το έχεις κάνει ήδη μία φορά.
Θα δεις ποιοι έμειναν δίπλα σου μέχρι το τέλος, ποιοι ήταν αυτοί που σε ήθελαν νικητή αλλά και ποιοι σε ήθελαν χαμένο και σε κρατούσαν πίσω. Μόνο μια χάρη σου ζητώ: Όταν θα φτάσεις, στάσου για ένα λεπτό και κοίτα τις κερκίδες. Κοίτα όσα άφησες πίσω σου, όσα σου έκλειναν το δρόμο και τότε θα δεις πως και μόνος/η σου θα πεις ότι άξιζε τον κόπο…
