Αν ζούσε σε μία άλλη εποχή ίσως ήταν μία ευαίσθητη και γλυκιά Γαλλίδα. Η Ελεονώρα Ζουγανέλη, είναι ευγενική, με λεπτούς τρόπους και αισθήματα. Το καταλαβαίνεις από τα πρώτα λεπτά που θα μιλήσεις μαζί της. Το αντιλαμβάνεσαι ακόμη και από τον τόνο της φωνής της. Σου δίνει την εντύπωση ενός ανθρώπου δοτικού και ήρεμου που σπάνια θα τον δεις να εκρήγνυται. Η κουβέντα μας έγινε με αφορμή το νέο της δίσκο, ωστόσο εννοείται πως δεν μείναμε μόνο εκεί…
Συνέντευξη στη Λιάνα Μπουκουβάλα
Έχετε σπουδάσει θέατρο… Τι ήταν αυτό που σας κέρδισε τελικά στο τραγούδι;
Ναι, όντως σπούδασα θέατρο μιας και ήξερα πως αυτό θα με βοηθήσει σε ότι και αν κάνω. Πραγματικά μου άνοιξε άλλους δρόμους και περπάτησα άλλες διαδρομές, παρόλο που κατέληξα στο τραγούδι. Ήταν πολύ σημαντικές για εμένα οι εικόνες που είδα μέσα από αυτό και μάλιστα φάνηκε όταν έπαιξα στο θέατρο τη ζωή της Εdith Piaf. Κυρίως όμως, με βοήθησε πολύ στη ζωή μου και την πορεία μου γενικότερα, και ειδικά στο χαρακτήρα μου και την ποιότητά μου. Βέβαια θεωρώ πως θέατρο και τραγούδι πάνε μαζί, για εμένα έχουν κοινή πορεία, είναι κοντινές μορφές τέχνης και έκφρασης. Πάντα είμαι κοντά στο θέατρο, τον κινηματογράφο και τη ζωγραφική, εμπνέομαι από αυτά και τα βγάζω στο τραγούδι.
Ήσασταν δηλαδή από τα παιδάκια που μικρά ήθελαν να γίνουν καλλιτέχνες;
Όχι απαραίτητα… Άρχισε να μου αρέσει η μουσική και έτσι ασχολήθηκα με όλα τα παραπάνω, αλλά η επιθυμία μου, ήρθε αφού είχα ξεκινήσει με το τραγούδι. Όλα ήταν στη σφαίρα της φαντασίας μου, μιας και όλα μου ήρθαν αφού ασχολήθηκα πρώτα και γοητεύτηκα με το αντικείμενο.
Έχετε δηλώσει αρκετές φορές πως μεγαλώσατε σε μια πολύ δεμένη οικογένεια. Σας έλειψε ποτέ ένα αδερφάκι;
Δεν ένιωσα ποτέ πραγματικά την έλλειψη. Κάποια στιγμή, από ότι μου έχουν πει οι γονείς μου, εξέφρασα την επιθυμία, αλλά γενικά μεγάλωσα με την άποψη, να είμαι ευχαριστημένη με αυτά που έχω. Έτσι λοιπόν, απόλαυσα τη μοναχικότητά μου, όσον αφορά σε αυτό το κομμάτι. Είμαι γεμάτη από την οικογένειά μου. Δεν ξέρω αν θα ήταν καλύτερα ή χειρότερα αν είχα αδέρφια, αλλά εμένα τελικά αυτή είναι η ζωή μου…
Ποια είναι η πρώτη εικόνα που σας έρχεται στο μυαλό όταν κλείνετε τα μάτια και γυρνάτε πίσω σε ένα κυριακάτικο μεσημέρι, στο πατρικό σας σπίτι;
Βασικά, ότι έρχεται στο μυαλό όλων! Δεν θα σου πω όμως, συγκεκριμένα για τις Κυριακές, μιας και η φύση της δουλειάς των γονιών μου ήταν διαφορετική από ότι συνηθίζεται. Θα σου πω όμως, πως σαν οικογένεια έχουμε μοιραστεί πολλές όμορφες στιγμές συνύπαρξης και αυτό είναι το πιο σημαντικό.
Κατάγεστε από τη Μύκονο… Διατηρείτε επαφές με ανθρώπους από τα παιδικά σας χρόνια στο νησί;
Μα, φυσικά! Η ζωή μου όλη είναι στο νησί και το αγαπώ πολύ. Έχω τους δικούς μου ανθρώπους εκεί, ανθρώπους που με περιμένουν, τους αναζητάω και συναντιόμαστε με χαρά σε κάθε ευκαιρία.
«Δεύτερα Κλειδιά». Αν και καινούριο κομμάτι, όλοι μας το έχουμε σιγοτραγουδήσει. Μιλήστε μας λίγο για αυτή τη δουλειά καθώς και για το νέο σας δίσκο.
Το «Δεύτερα Κλειδιά» είναι ένα τραγούδι σε μουσική του Γιώργου Καραδήμου και στίχους της Σάννυ Μπαλτζή από τη νέα δισκογραφική δουλειά μου. Το αγάπησα από την πρώτη στιγμή και με χαρά βλέπω ότι και ο κόσμος το αγαπάει το ίδιο. Με χαροποιεί πολύ ξέρεις, όταν ένα τραγούδι αγγίζει την ευαισθησία του κοινού. Μου αρέσει και αυτή η επαφή με τον κόσμο όταν παρουσιάζω τα τραγούδια μου, στις εμφανίσεις μου ανά την Ελλάδα. Όσο για το νέο δίσκο, το «Μου τελειώσαν οι έρωτες», είναι ένας συλλογικός δίσκος, περιέχει 11 νέα κομμάτια που με συγκίνησαν και τα δουλέψαμε πολύ με αυτούς που με τίμησαν και τα έγραψαν για εμένα.
Εσείς ως γυναίκα βιώνετε με τόση ένταση μια λύπη, μία αποτυχία, έναν χωρισμό…, όσο περιγράφει με τους φοβερούς αυτούς στίχους η Σάννυ Μπαλντζή στο κομμάτι;
Γενικά ταυτίζομαι μέχρι στιγμής, με τα τραγούδια της Σάννυ όταν έρχονται στα χέρια μου, χωρίς να σημαίνει ότι ζω κάτι ανάλογο και στη ζωή μου. Είναι σαν να είναι δικός μου ο λόγος. Από την άλλη, αν δεν φοβάμαι μου αρέσει να ζω με ένταση και πάθος τη ζωή μου, είτε αυτό λέγεται χαρά, είτε πόνος, χωρισμός ή αποχωρισμός. Μου τα έφερε και έτσι η ζωή ώστε να έχω έντονα βιώματα, προκειμένου να το ερμηνεύσω και η Σάννυ να βρει ένα λόγο-στίχο να εκφραστεί σαν να είμαι εγώ.
Επίσης αναφέρεται έντονα και στη φιλία. Αλήθεια, τι ρόλο παίζει στη ζωή σας, όσο μεγαλώνετε και εξελίσσεστε;
Το σημαντικότερο ίσως… Θεωρώ πως όσο περνούν τα χρόνια, οι φιλίες σε στηρίζουν, σε εξελίσσουν, σε εμπιστεύονται και φτάνουν να είναι πιο σημαντικές και από την οικογένεια καμιά φορά. Είναι μέλη της οικογένειας οι φίλοι. Σε αυτούς μπορείς να εκμυστηρευθείς πράγματα που δεν τα λες ίσως ούτε στους δικούς σου. Αυτό κάνει μια φιλία να ξεχωρίζει.
Έχουν γίνει πιο δύσκολοι οι άνθρωποι στις μέρες μας; Εσείς ανοίγετε την πόρτα της ψυχής σας σε νέους ανθρώπους ή κρατάτε σταθερές φιλίες μέσα στα χρόνια;
Νομίζω πως αυτό έχει να κάνει με το χαρακτήρα κάθε ανθρώπου και όχι με την εποχή. Προσωπικά είναι ανοιχτή με τους νέους μου φίλους, με τους νέους ανθρώπους γενικότερα. Σίγουρα κάποιες παιδικές φιλίες αντέχουν στο χρόνο, έχουν διάρκεια και μέλλον αλλά σε κάποιες περιπτώσεις αξίζεις να κάνεις και καινούριες φιλίες.
Παίρνετε δηλαδή το ρίσκο με τους νέους ανθρώπους;
Δε θα το έλεγα ρίσκο. Είμαι ανοιχτή ακόμα και ας έχω πληγωθεί παλιότερα. Παίρνεις και χαρά από τις νέες γνωριμίες ξέρεις…
Τι δε θα συγχωρούσατε σε μια σχέση;
Όλα θα τα συγχωρούσα. Είμαι κι εγώ άνθρωπος με πολλές αδυναμίες. Συγχωρώ γιατί αναζητώ να με συγχωρούν. Πιστεύω πως ένα μεγάλο κομμάτι της αγάπης είναι και η συγχώρεση. Σε μια ιδανική συνθήκη θα ήθελα να συμβαίνει αυτό από όλες τις πλευρές, ακόμα και αν θυμώνουμε, ακόμα και αν κάνουμε πράγματα που δεν θέλουμε.
«Νύχτες καλοκαιριού» η περιοδεία σας. Στην Αθήνα πότε θα σας συναντήσουμε;
Θα πάω σε πολλά γνωστά μέρη που βρίσκομαι συχνά, μα και σε καινούρια. Θέλω να έχω αυτή την επαφή με νέο κόσμο. Στην Αθήνα επιστρέφω αρχές Σεπτέμβρη στην Τεχνόπολη και είμαι πολύ χαρούμενη για αυτό γιατί λόγω συγκυριών είχα πολύ καιρό να βρεθώ εκεί!
Δεν είναι λίγοι οι συνάδελφοι σας, οι οποίοι έχουν δηλώσει πως οι περιοδείες είναι εξαντλητικές για αυτό και τις αποφεύγουν. Ασπάζεστε αυτή την άποψη;
Είναι μια επίπονη διαδικασία, αλλά χωρίς να θέλω να το παίξω δυνατό κορίτσι είναι και ευχάριστη ιστορία. Δένεσαι με τους συνεργάτες σου, μιας και γίνονται η οικογένειά σου, για 3 μήνες. Σε βλέπουν μέρα νύχτα, στα καλά και στα άσχημα, στα γέλια και στα νεύρα. Ότι και να πούμε για μια καλοκαιρινή περιοδεία δεν μπορούμε να την περιγράψουμε…!
Για διακοπές άρα, ούτε λόγος;
Γυρνάς τόσο καταπονημένη που ακόμα και 5 μέρες να έχεις κενές, θέλεις να γεμίσεις μπαταρίες στο σπίτι σου. Ευτυχώς που είμαι τυχερή και έχω τη Μύκονο να με ανανεώνει!
Τι σημαίνει για εσάς ευτυχία; Τι σας κάνει να χαμογελάτε;
Ευτυχία για εμένα είναι η έλλειψη φόβου. Ευτυχία είναι αυτό που κάνω, η ζωή μου. Οι φίλοι, οι έρωτες, η οικογένεια είναι όλα αυτά που στην καθημερινότητα σε κάνουν να χαμογελάς και να είσαι ζωντανός.
Αν δεν ήσασταν τραγουδίστρια στην Ελλάδα που θα θέλατε να ζείτε και σε τι άλλο πιστεύετε πως θα ήσασταν καλή επαγγελματικά;
Την αγαπώ την Ελλάδα. Μου αρέσει που ζω στην Αθήνα και θέλω να ζω στη χώρα μας. Υποθετικά ας πούμε πάντα, αν ήμουν μικρότερη ίσως να επέλεγα να ζήσω στο Παρίσι και να σπούδαζα εκεί γιατί μου εμπνέει μια οικειότητα σε σχέση με άλλα μέρη που έχω επισκεφθεί. Αν ήμουν τραγουδίστρια όμως θα επέλεγα την Ελλάδα στα σίγουρα. Σε άλλη περίπτωση θα ήθελα να ασχοληθώ με τον άνθρωπο. Θα μπορούσα να είμαι από εκπαιδεύτρια μέχρι να περιποιούμαι τους ανθρώπους. Αισθάνομαι πως θα μπορούσα να κάνω πολλά πράγματα.
Ποιο θεωρείτε πως είναι το μεγαλύτερο μειονέκτημα και πλεονέκτημά σας;
Νομίζω η ειλικρίνεια είναι κάτι που με διακρίνει και λειτουργεί και ως μειονέκτημα κάποιες φορές, και ως πλεονέκτημα κάποιες άλλες. Είναι ανάλογα πως θα το εκτιμήσει ο καθένας γύρω μου. Είμαι επίσης αγχώδης αλλά είμαι και πολύ δουλευταρού.
Ο νέος δίσκος της Ελεωνόρας Ζουγανέλη, “Που με φτάσανε οι έρωτες”, κυκλοφορεί σε όλα τα δισκοπωλεία, τα ψηφιακά καταστήματα και τις streaming υπηρεσίες.
