Ήταν 3 Οκτώβρη του 1993, όταν η ασυμβίβαστη και οργισμένη Κατερίνα Γώγου, με ένα ολέθριο κοκτέιλ ναρκωτικών και αλκοόλ, εκβίασε το τραγικό τέλος της. Μια γυναίκα, που είχε ως μόνη παραγγελιά από τους άλλους -να ζουν ζωές αληθινές.
Για πολλούς η Κατερίνα ήταν ένα ατίθασο αγοροκόριτσο του ελληνικού σινεμά. Για άλλους, εκείνους που την ακολούθησαν στις περιπέτειες του ασυμβίβαστου μυαλού της όμως, ήταν μια γυναίκα με θαρραλέα πένα και κοφτερό μυαλό. Γεννήθηκε στην Αθήνα την 1η Ιουνίου του 1940. Η σχέση της με την υποκριτική ξεκίνησε από τα πέντε της χρόνια, όταν και πρωτοέπαιξε σε παιδικές παραστάσεις. Στο θέατρο πρωτοεμφανίστηκε το 1961, με τον θίασο του Ντίνου Ηλιόπουλου. Στον κινηματογράφο, την θυμόμαστε ως «Λαζάρου» στην ταινία «Το ξύλο βγήκε από τον Παράδεισο», να λέει τη μνημειώδη ατάκα «Πρόσεχα την Πολυχρονοπούλου που πρόσεχε την Ξανθοπούλου που μίλαγε με την Γιαδικιάρογλου». Ή ως την υπηρέτρια της Ελενίτσας (της Μάρως Κοντού) στο «Η δε γυνή να φοβήται τον άνδρα». Ή ως αδελφή της Τζένης Καρέζη στο έργο «Μια τρελή, τρελή οικογένεια», εκεί που χόρευε ασταμάτητα. Έπαιζε με απόλυτη επιτυχία την ανέμελη και την χαριτωμένη. Αλλά επρόκειτο για «κόντρα ρόλο».
Πόσα όμως γνωρίζουμε πραγματικά για εκείνη; Εμείς συλλέξαμε και σας παρουσιάζουμε αλήθειες που αν δεν γνωρίζετε, τότε σίγουρα αξίζει να μάθετε για τη ροκ εν ρολ αυτή φιγούρα, της Πλατείας Εξαρχείων…
- Η αρχή της υποκριτικής της καριέρας έγινε σε παιδικές θεατρικές παραστάσεις στα 5 της χρόνια ως «παιδί-θαύμα» ενώ στα οχτώ της τραγούδησε στην Αίγλη του Ζαππείου με τον Νίκο Γούναρη.
- Παρότι ο πατέρας της ήταν αυταρχικός, ήταν και αυτός που την μύησε από μικρή στην ποίηση και την στήριξε στην απόφασή της να ακολουθήσει τον δρόμο της υποκριτικής. Οι δικοί της άνθρωποι την φώναζαν «Μπέμπα».
- Εκτός από τις σπουδές της στη σχολή του Τάκη Μουζενίδη, μία από τις καλύτερες σχολές υποκριτικής εκείνης της εποχής, είχε τελειώσει και την σχολή χορού Πράτσικα Ζουρούδη και Βαρούτη.
- Ως ηθοποιός έγινε γνωστή μέσα από τους κωμικούς της ρόλους στις παραγωγές της Φίνος Φιλμ, ωστόσο, ξεκίνησε την καριέρα της από το θέατρο με το θίασο του μεγάλου Ντίνου Ηλιόπουλου στο έργο των Ευαγγελίδη – Μαρή «Ο Κύριος πέντε τοις εκατό».
- Στα χρόνια της μεταπολίτευσης απαρνήθηκε την καριέρα της για να ενταχθεί σε ομάδες της εξωκοινοβουλευτικής Αριστεράς. Συνελήφθη πολλές φορές, ανακρίθηκε και εξευτελίστηκε. Στις 18/03/1991 έστειλε ενυπόγραφη επιστολή στην εφημερίδα Ελευθεροτυπία, μέσω της οποίας εξέφραζε τη στήριξή της προς τον αναρχικό Κυριάκο Μαζοκόπο και τον Γιάννη Πετρόπουλο που ήταν φυλακισμένοι.
- Το 1976 έκανε μήνυση στον τότε Υπουργό Δημοσίας Τάξης γιατί κατά τη διάρκεια μιας πορείας δέχτηκε βίαιη επίθεση από αστυνομικό.
- Της έχει απονεμηθεί το Βραβείο Α΄ Γυναικείου ρόλου στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης, για την ταινία «Το βαρύ πεπόνι» το οποίο γυρίστηκε στο πατρικό της μητέρας της στον Βοτανικό.
- Το 1984 έλαβε το βραβείο β’ γυναικείου ρόλου στην ταινία του Αντρέα Θωμόπουλου «Όστρια ή το τέλος του παιγνιδιού» όπου είχε συνυπογράψει το σενάριο.
- Τον Ιανουάριο του 1980, η «17 Νοέμβρη» σκότωσε στο Παγκράτι δύο αστυνομικούς και η Κατερίνα Γώγου συνελήφθη σαν ύποπτη, μετά από καταγγελία ενός μάρτυρα ο οποίος είδε μια γυναίκα που της μοιάζει να απομακρύνεται από το σημείο της δολοφονίας. Αυτό δεν αποδείχτηκε ποτέ και έτσι αφέθηκε ελεύθερη.
- Η τελευταία φορά που έπαιξε στο θέατρο ήταν το 1978 στην παράσταση «Φιλουμένα Μαρτουράνο» με τον θίασο Λαμπέτη, σε σκηνοθεσία Μπολονίνι. Έκτοτε αφιερώθηκε στην ποίηση.
- Το πρώτο της βιβλίο «Τρία κλικ αριστερά» πούλησε πάνω από 40.000 αντίτυπα, αριθμός που, μόνο ο Ελύτης και ο Ρίτσος τον έφταναν. Το ίδιο βιβλίο μεταφράστηκε και στα αγγλικά και κυκλοφόρησε το 1983 στην Αμερική.
- Ο Δημήτρης Πουλικάκος σε συνέντευξή του έχει πει για εκείνη: «Εμφανίζονται διαχρονικά κάποιες ψυχές που γίνονται η υποσυνείδητη συνείδησή μας. Που λειτουργούν ενορατικά, βλέπουν μελλούμενα που ο μέσος άνθρωπος δεν αντιλαμβάνεται παρά μόνο σαν φάει το παλούκι! Τέτοια ήταν η Κατερίνα. Τόσο εκείνη όσο κι ο Παύλος, καθώς και ο Άσιμος, οι Εξαρχειώτες άγιοι που λέμε, φύγανε νωρίς. Δεν έζησαν όσο επιτρέπει η στατιστική, γλίτωσαν όμως την παρακμή.Ήταν όλοι τους ιδιότροπα, ευάλωτα άτομα. Δεν είχαν το ένστικτο της αυτοσυντήρησης, ούτε ήταν ικανοί να δαγκώνουν –απλώς προσποιούνταν ότι το κάνουν-, γι’ αυτό και δεν επέζησαν. Άφησαν όμως άξια παρακαταθήκη.»
- Υπήρξε στο πλευρό του Νικόλα Άσιμου την περίοδο που αντιμετωπιζόταν από όλους ως περιθωριακός και ήταν φίλη του Παύλου Σιδηρόπουλου, του Αντώνη Καφετζόπουλου και της Όλιας Λαζαρίδου.
- Παντρεύτηκε την μεγάλη αγάπη της ζωής της, τον σκηνοθέτη Παύλο Τάσιο με τον οποίο απέκτησε μια κόρη, την Μυρτώ.
- Στην προσπάθειά της να σώσει την κόρη της από τα ναρκωτικά, έγινε και η ίδια τοξικομανής. Η Μυρτώ αυτοκτόνησε κι εκείνη το 2015 σε ηλικία 48 ετών.
- Παρόλο που υπήρξε αυτοκαταστροφική, ήταν εξαιρετικά κοινωνική και άνθρωπος της παρέας. Στα τελευταία χρόνια της ζωής της, ωστόσο, δεν απέμειναν πολλοί άνθρωποι δίπλα της εκτός από μερικούς συγγενείς και τον τότε εκδότη της εφημερίδας «Ποντίκι».
- Μετά την αυτοκτονία της, η σορός της έκανε να αναγνωριστεί δύο μέρες γιατί ο φίλος που τη συνόδευσε στις Πρώτες Βοήθειες εξαφανίστηκε αμέσως μετά το θάνατό της.
- Με αφορμή τον θάνατο του Ζακ Κωστόπουλου, η Πάολα Ρεβενιώτη στο προσωπικό της λογαριασμό στο facebook ανήρτησε το παρακάτω, ως τότε, άγνωστο ποίημα της Κατερίνας, το οποίο και γράφτηκε για να δημοσιευθεί στο περιοδικό στο Κράξιμο:
Λαδερά στο πλαστικό Ακομινάτου
έξω απ’ την πόρτα Αύγουστος
άσπρες σαν πανί οι πουτάνες
40 υπό σκιάν 4 η ώρα μεσημέρι.
Ανοίγουνε τα μπούτια μοναχά τους
σαν ψόφια μύδια
γέμισ’ ο κόσμος χρωματιστά βρακιά
Πακιστανούς ντετόλ κουτσές ρουφιάνες
κι αδερφές μ’ ενέσεις στα βυζιά
γεμάτες καρκινώματα.
Γέμισ’ ο δρόμος
ξετιναγμένες σάλπιγκες και πεταμένες μήτρες
τουμπάνιασε η κοιλιά
απ’ άχρηστα σπέρματα
– δεν πιάνονται παιδιά εδώ
δεν πιάνεται τίποτα από πουθενά
η Μαγδαληνή και η Βάνου τη γυρίσανε
οι δοσάδες κι ο άγιος της γειτονιάς είναι κολεγιά
πρώτα τα παίρνουνε και μετά σας καρφώνουνε.
Έτσι είναι.
Απλώσατε πουτάνες στο Μεταξουργείο
ντάλα μεσημέρι χωρίς δέντρο – πού
θα σκαλώσετε χωρίς τοίχο –
πού’ ρθατε εδώ να ακουμπήσετε
Αγανακτισμένοι Πολίτες
και θρησκευτικοί παράγοντες τα βρήκανε.
Οργανωθήκανε. Αγόρασαν μπιτόνια. Και βενζίνα.
Θα σας καταβρέξουν. Θα σας κάψουνε λέει.
Σα τυφλοπόντικες λέει.
Κλούβες με κωλομπαράδες αστυνομικούς
ματάκηδες ανίκανοι οι Γιατροί των Ηθών
μουνόψειρες κάνουν σουλάτσο τη μέρα στο μυαλό σας
λευκόρροια στον ύπνο οι τσιλιαδόροι
– ποιανού το μέρος παίρνουνε
Εδώ καίμε τις μάγισσες.
Γαμάμε τις πουτάνες.
Η αφίσα του Καραμανλή
τα μάτια σας καμιά φωτογραφία
κλωστές από κεντήματα
περούκες καραφλές μελανιασμένες ρόγες
εξώσεις σφίγγουν τα μαλλιά και το λαιμό
δένουνε χέρια και πόδια στα κρεβάτια
εσάς και εμάς μαζί
ο τρόπος κι η ταρίφα αλλάζει
ο τόπος και το όνομα αλλάζει
Στη Λάρισα 40 βαθμοί
εδώ στο σταυρό ο ήλιος.
