Ο Αζίζ είναι 8 χρονών και έχει βρει ήδη έναν τρόπο για να μην πονάνε οι άνθρωποι.
Για να σας πω λίγα λόγια για τον Αζίζ που προανέφερα. Ο Αζίζ που λέτε είναι από το Αφγανιστάν και όταν δεν παίζει στο προαύλιο με τον κολλητό του τον Τηλέμαχο, θέλει να γίνει γιατρός για να μπορεί να βοηθάει αυτούς που πονάνε. Στον Αζίζ δεν αρέσουν οι τσακωμοί, γιατί όπως όλα τα παιδιά μπορούν να διακρίνουν το καλό από το κακό, μπορούν να αγκαλιάζουν χωρίς να σφίγγουν, να αντέχουν την ομορφιά του κόσμου.
Ο Αζίζ και παιδιά σαν και αυτόν, δίνουν το παράδειγμα της αλληλεγγύης, της αγάπης και του σεβασμού, δεν κάνουν διακρίσεις για το χρώμα ή την καταγωγή. Αντιθέτως μαζεύονται σε μία αλάνα και παίζουν όλα τα παιδιά μαζί, τα παιδιά που κουβαλούν μαζί τους όλες τις πατρίδες του κόσμου και είναι ικανότερα να αγαπήσουν από οποιονδήποτε μεγάλο και σπουδαγμένο.
Όμως επειδή μία εικόνα ίσον χίλιες λέξεις δείτε το βίντεο που ακολουθεί κι ακολουθήστε το παράδειγμα αυτού του πιτσιρικά!
Τα παιδιά που ταξιδεύουν για να παίξουν σε μια πιο ελεύθερη γη, που ζωγραφίζουν σημαίες με λουλούδια και ήλιους, τα παιδιά που χορεύουν τα βράδια φωτίζοντας το σύμπαν. «Μαζί για όλα τα παιδιά», η UNICEF στην Ελλάδα σε συνεργασία με την Ευρωπαϊκή Ένωση ξεκίνησαν μια καμπάνια ενημέρωσης, για το πώς το σχολείο μπορεί διαπράξει θαύματα, αρκεί να απομακρυνθεί από την ιδρυματοποιημένη εκπαίδευση της παπαγαλίας και του ανταγωνισμού.
