Αν δεν ληφθούν άμεσα μέτρα, νωρίτερα από το τέλος του αιώνα, τα πλαστικά στο νερό θα υπερισχύουν των ψαριών. Η ρύπανση που προκαλούμε τελικά επιστρέφει σε εμάς.
Πάνω από 400 εκατομμύρια τόνοι πλαστικού παράγονται κάθε χρόνο για χρήση σε μια μεγάλη ποικιλία εφαρμογών και τουλάχιστον 14 εκατομμύρια τόνοι πλαστικού καταλήγουν στον ωκεανό κάθε χρόνο. Το πλαστικό αποτελεί το 80% όλων των θαλάσσιων υπολειμμάτων που βρίσκονται από τα επιφανειακά ύδατα έως τα ιζήματα βαθέων υδάτων! Τα θαλάσσια είδη καταπίνουν ή εμπλέκονται από πλαστικά συντρίμμια, τα οποία προκαλούν σοβαρούς τραυματισμούς και θάνατο. Η πλαστική ρύπανση απειλεί την ασφάλεια και την ποιότητα των τροφίμων, την ανθρώπινη υγεία, τον παράκτιο τουρισμό και συμβάλλει στην κλιματική αλλαγή.
Υπάρχει επείγουσα ανάγκη να διερευνηθούν νέες και υφιστάμενες νομικά δεσμευτικές συμφωνίες για την αντιμετώπιση της θαλάσσιας ρύπανσης από πλαστικό. Οι παραλίες γεμίζουν με πλαστικά, στο χώμα εναποτίθενται συσκευασίες δημιουργώντας ένα σύγχρονο ανθρωπόκαινο για να ανακαλύψει ο άνθρωπος του μέλλοντος, ενώ τα θαλάσσια σπήλαια που χρησιμοποιεί η σπάνια μεσογειακή φώκια για ξεκούραση και αναπαραγωγή, γεμίζουν με πλαστικά σκουπίδια, τόσα που σε ορισμένες περιπτώσεις μειώνουν σημαντικά τον διαθέσιμο για τα ζώα χώρο. “Η χώρα μας αντιμετωπίζει τεράστιο πρόβλημα. Παρά τις νομοθετικές πρωτοβουλίες των τελευταίων ετών, δεν έχουμε καταφέρει να πετύχουμε τον στόχο των 90 τεμαχίων ανά άτομο που είχε οριστεί από την ευρωπαϊκή νομοθεσία ήδη για το 2019.
Η λύση είναι μία, να μην πετάμε σκουπίδια σε ρέμματα, χειμάρρους, ποτάμια, ακτές, θάλασσες και δρόμους!
Τα μικροπλαστικά έχουν βρεθεί στο νερό της βρύσης, τη μπύρα, το αλάτι και υπάρχουν σε όλα τα δείγματα που συλλέχθηκαν στους ωκεανούς του κόσμου, συμπεριλαμβανομένης της Αρκτικής. Αρκετές χημικές ουσίες που χρησιμοποιούνται στην παραγωγή πλαστικών υλικών είναι γνωστό ότι είναι καρκινογόνες και ότι παρεμβαίνουν στο ενδοκρινικό σύστημα του σώματος, προκαλώντας αναπτυξιακές, αναπαραγωγικές, νευρολογικές και ανοσοποιητικές διαταραχές τόσο στον άνθρωπο όσο και στην άγρια ζωή.
Πρόσφατα, μικροπλαστικά βρέθηκαν σε ανθρώπινους πλακούντες (!) αλλά χρειάζεται περισσότερη έρευνα για να διαπιστωθεί εάν αυτό είναι ένα ευρέως διαδεδομένο πρόβλημα. Τοξικοί ρύποι συσσωρεύονται επίσης στην επιφάνεια του πλαστικού ως αποτέλεσμα της παρατεταμένης έκθεσης στο θαλασσινό νερό. Όταν οι θαλάσσιοι οργανισμοί καταπίνουν πλαστικά υπολείμματα, αυτοί οι ρύποι εισέρχονται στο πεπτικό τους σύστημα και με την πάροδο του χρόνου συσσωρεύονται στον τροφικό ιστό. Η μεταφορά μολυσματικών ουσιών μεταξύ θαλάσσιων ειδών και ανθρώπων μέσω της κατανάλωσης θαλασσινών έχει αναγνωριστεί ως κίνδυνος για την υγεία και η έρευνα βρίσκεται σε εξέλιξη…
