Αν υπάρχει άνθρωπος που δεν έχει ακούσει έστω και μία φορά στη ζωή του τις πρώτες νότες του So What? τότε μάλλον δεν έχει ιδέα για το τι σημαίνει τζαζ μουσική. Ο Miles Davis είναι μία περίπτωση μουσικού που μπορεί να αναθεωρήσει τα πάντα που πιστεύεις για τον ήχο. Μπορεί να σε κάνει να ξεχάσεις όλα όσα ήξερες για την λογική του αυτοσχεδιασμού κι όχι μόνο.
Ποια ήταν η μουσική κληρονομιά του Miles Davis;
Οι ηχογραφήσεις του είχαν τεράστιο αντίκτυπο, αφού χάραξαν τις κατευθυντήριες γραμμές για το ύφος της κουλ-τζαζ (cool-jazz) και τις τροπικές (modal) προσεγγίσεις της δεκαετίας του ’60. Οι νότες που επέλεγε στην τρομπέτα του ήταν κάτι παραπάνω από πρωτοποριακές. Ήταν ο τρόπος που επέλεγε τους μουσικούς του και ο τρόπος που χειριζόταν την ενορχήστρωση. Σαν αρχηγός μπάντας ήταν η ιδανική επιλογή.
Το μόνο όργανο που έπαιξε ποτέ στη ζωή του ήταν η αγαπημένη του τρομπέτα. Αυτό όμως δεν σήμαινε πως δεν γνώριζε από μουσική θεωρία και η πείρα του στις ζωντανές εμφανίσεις και περιοδείες ήταν απεριόριστη. Ως τα μέσα της δεκαετίας του ’70 θα ζήσει μία εντονότατη και πολύ δημιουργική ζωή. Δίσκοι, εμφανίσεις, ναρκωτικά, γυναίκες, άστατη ζωή και γρήγοροι ρυθμοί θα τον φέρουν στα άκρα και για πέντε χρόνια θα σταματήσει κάθε μουσική δραστηριότητα.
Οι συνθέσεις που τον έκαναν διάσημο Η ανάπτυξη και ο λυρισμός στους αυτοσχεδιασμούς του είναι εκπληκτικοί. Συνθέσεις του, όπως οι «Nardis», «Four», «Milestones», «Solar», «So What», θεωρούνται κλασικές και ερμηνεύονται πολλές φορές από μουσικούς των νεώτερων γενεών. Θα επανέλθει στις αρχές της δεκαετίας του ’80, έχοντας πια μόνο εκλάμψεις του παλιού καλού εαυτού του, αν και παρέμεινε πολύ δημιουργικός και πολύ δραστήριος.
Για περισσότερο από μισό αιώνα δέσποσε στη μουσική σκηνή της τζαζ, επηρέασε πάρα πολλούς μουσικούς και σφράγισε την εξέλιξη της μουσικής του εικοστού αιώνα όσο λίγοι, πετυχαίνοντας να παραμένει πάντα στην πρωτοπορία των εξελίξεων. Πλέον θεωρείται ένας από τους καλύτερους και πιο πρωτοποριακούς μουσικούς όλων των εποχών.
Μία μουσική ιδιοφυία
Γρήγορα η φήμη του θα εξαπλωθεί και θα έρθουν οι πρώτες προσωπικές ηχογραφήσεις, με το ξεκίνημα της δεκαετίας του ’50. Η χρυσή του εποχή ήταν τότε. Όλος ο κόσμος μιλούσε για το απαράμιλλο ταλέντο του να ενορχηστρώνει. Ήταν ένας μουσικός που δεν υπήρχε όμοιος του. Ήταν ικανός να διαχειρίζεται μία μεγάλη μπάντα από μουσικούς, όλοι διάσημοι, και να τους λέει τι να παίξουν έτσι ώστε αμέσως η μουσική που θα έβγαινε από το στούντιο να ήταν για πάντα σύγχρονη. Ο Miles Davis είναι αυτός που άνοιξε τον δύσκολο δρόμο της μουσικής ιδιοφυίας με τον τρόπο που μονάχα κάποιος με ανέκφραστη αγωνία θα μπορούσε να κάνει. Μόνο κάποιος που είχε περάσει πολύ δύσκολα χρόνια. Μέχρι να γίνει αυτό που ήταν πέρασε από σαράντα κύματα.
Ο Miles Davis έκανε άπειρες συνεργασίες Συνεργάστηκε με σπουδαίους μουσικούς, όπως ο Sonny Rollins, ο Thelonious Monk, ο John Coltrane και ο Gil Evans, σε δίσκους – σταθμούς στην ιστορία της τζαζ: «Birth of the cool» (1957), Round about midnight» (1957), «Milestones»(1958), «Kind of blue» (1959) και «Sketches of Spain» (1960). Το μουσικό ύφος του είναι από τα πιο λιτά στη σύγχρονη τζαζ, παρ’ όλο που πολλές φορές παρασύρεται σε χειμάρρους φθόγγων. Από πάντα όμως το στυλ του ήταν πληθωρικό και μπορούσε να συνεπάρει τους ακροατές μαζί του σε ένα ταξίδι που θα τους έμενε για πάντα χαραγμένο στο μυαλό.
