Η κουζίνα της Ντίνας Νικολάου μοιάζει με καμβά γεμάτο χρώματα και αρώματα. Η ίδια, με ζεστό χαμόγελο και βλέμμα που μαρτυρά πάθος, μας καλωσορίζει στον κόσμο της, έναν κόσμο γεμάτο γεύσεις, ιστορίες και αναμνήσεις. Από το μικρό χωριό της Φθιώτιδας, όπου έκανε τα πρώτα της μαγειρικά βήματα δίπλα στη μητέρα της, μέχρι τα πολυτελή εστιατόρια του Παρισιού, κάθε στάση της ζωής της αποτελεί και ένα κεφάλαιο γεμάτο μαγεία και σκληρή δουλειά.
Σε μια αποκλειστική συνέντευξη, η Ντίνα ανοίγει την καρδιά της και μας ταξιδεύει με αφορμή το νέο της βιβλίο -13ο στη σειρά- το «Dina’s Bakery», που εξελίχθηκε όμως σε μια καταγραφή αναμνήσεων, με νοσταλγικές γευστικές μυρωδιές και με συμβουλές για ένα γιορτινό τραπέζι που θα ευχαριστηθούν μικροί και μεγάλοι!
Μιλά για τα όνειρα που την οδήγησαν μακριά από την Ελλάδα και αποκαλύπτει πως κάθε επιτυχία της είναι αποτέλεσμα πίστης, επιμονής και αγάπης για αυτό που κάνει. Παράλληλα, περιγράφει ποιο είναι για εκείνη το ιδανικό εορταστικό μενού. Όσο μιλά, η κουζίνα της γεμίζει ζωή, όπως ακριβώς και κάθε πιάτο που βγαίνει από τα χέρια της.
Συνέντευξη στη Μαρένα Καδιγιαννοπούλου
Θα ήθελα να ξεκινήσουμε με το νέο σας βιβλίο, το «Dina’s Bakery». Ποιο βιβλίο είναι κατά σειρά;
Για τις εκδόσεις εδώ στην Ελλάδα είναι το 13ο, καθώς έχω γράψει και στη Γαλλία βιβλία.
Τι σας ωθεί κάθε φορά, σε κάθε νέο σας βιβλίο να συγκεντρώσετε τις συνταγές σας και να τις μοιραστείτε με το κοινό;
Το νέο μου βιβλίο, το «Dina’s Bakery» προέκυψε από την αγάπη που έχω για τις ζύμες, τα αρτοσκευάσματα. Όλα αυτά τα χρόνια είχα σκόρπιες τις συνταγές που εδώ και χρόνια είχα παρουσιάσει στις τηλεοπτικές εκπομπές ή στα εστιατόρια που υπέγραφα ως σεφ και είχαν σχέση με αρτοπαρασκευάσματα με τα οποία είχα μεγαλώσει. Σκέφτηκα λοιπόν ότι θα ήταν ωραίο να υπάρχουν όλα συγκεντρωμένα. Μάλιστα είναι χωρισμένες και κατά χρονολογική σειρά, οι συνταγές με τις οποίες μεγάλωσα, έπειτα που αγάπησα στο Παρίσι, οι συνταγές που έχουν περάσει από τις εκπομπές μου. Όλες όμως έχουν ένα κοινό στοιχείο που είναι το αλεύρι. Το ζύμωμα. Η ζύμη. Πάντα όμως σκέφτομαι ότι θέλω να επικοινωνήσω ένα συγκεκριμένο θέμα και κατά κάποιο τρόπο να το αρχειοθετήσω. Να το συγκεντρώσω.
Οι συνταγές με τις ζύμες θα λέγατε πως είναι νοσταλγικές; Μας θυμίζουν τα παιδικά μας χρόνια;
Σίγουρα, ειδικά για εμάς τους Έλληνες που έχουμε μεγαλώσει με μια γιαγιά που έκανε μια καλή σπανακόπιτα, κολοκυθόπιτα. Στο ζυμάρι περνάει η ενέργεια του ανθρώπου που το φτιάχνει και έρχεται και ενώνεται συναισθηματικά όλο αυτό. Οι γευστικές μας μνήμες θα δούμε ότι έχουν πάρα πολλά αρτοπαρασκευάσματα. Οι πιο πολλοί θυμούνται την πίτα της γιαγιάς, ένα ψωμί που έχουν φάει σε ένα χωριό, το οποίο ήταν με προζύμι και δε θα το ξεχάσουν ποτέ. Ή ακόμη κι ένα κέϊκ σοκολάτας ή βανίλιας που έτρωγαν παιδιά από τη μαμά. Όλες αυτές οι συνταγές έχουν μια συναισθηματική χροιά.
Τι θέλει κατά τη γνώμη σας η μαγειρική; Ταλέντο, τέχνη ή πάθος;
Η επαγγελματική μαγειρική θέλει σίγουρα γνώση, άνθρωπο με αρκετά ταλέντα, φιλοπερίεργο και πάρα πολλή δουλειά για να πετύχεις. Η οικιακή μαγειρική θέλει μια σχετική υποδομή στις γνώσεις, να ξέρεις πέντε τεχνικές, να εκτιμάς το καλό υλικό για να μην το καταστρέφεις όταν το φτιάχνεις, επομένως χρειάζεται η γνώση, και να έχεις αγάπη για τους ανθρώπους για τους οποίους μαγειρεύεις. Η μαγειρική είναι μια δράση που την κάνουμε όλοι μας καθημερινά. Ζούμε από αυτό, τρεφόμαστε από αυτό. Το φαγητό θέλει σοβαρότητα. Είμαστε ό,τι τρώμε γιατί η διατροφή μας, μας χαρακτηρίζει και χαρακτηρίζει την ενέργεια και την υγεία μας. Από εκεί ξεκινάνε όλα.
Στις συνταγές που παρουσιάζετε, δίνετε προσοχή ώστε να υπάρχει ισορροπία των υλικών για τη σωστή διατροφή;
Πάντα συμβαίνει αυτό γιατί είναι το κύριο μέλημα μου. Τα καλά υλικά, η ισορροπία μεταξύ των υλικών, η σωστή τεχνική, ο σεβασμός στην πρώτη ύλη για να καταλήγουμε σε μια ηθική μαγειρική που κάνουμε καλό στους ανθρώπους και όχι να καταστρέφουμε την υγεία τους.
Είστε μια πολυγραφότατη σεφ, έχετε δημιουργήσει τα τελευταία χρόνια εστιατόριο στο Παρίσι, το «Evie Evan». Πώς συνδυάζεται η δημιουργία της πολυβραβευμένης σεφ με το τεχνοκρατικό κομμάτι του επιχειρηματία;
Μόνη μου δεν θα μπορούσα να το κάνω αυτό. Στη Γαλλία έχω συνεργάτη την αδερφή μου, η οποία έχει αναλάβει περισσότερο το επιχειρηματικό, κι εγώ έχω αναλάβει το δημιουργικό κομμάτι. Εμείς προωθούμε την Ελλάδα και τα ελληνικά προϊόντα στο εξωτερικό. Χρειάζεσαι λοιπόν, ανθρώπους γύρω σου που να στηρίζεσαι, να ακούν τα όνειρα σου και να συμπορεύεσαι. Δεν μπορείς να κάνεις πολλά πράγματα μόνος σου. Οι καλές ομάδες κάνουν καλά πράγματα.
Ποιος λαός θα λέγατε ότι αγαπά περισσότερο την ελληνική κουζίνα;
Εγώ έκανα τους Γάλλους να αγαπήσουν την ελληνική κουζίνα και αισθάνομαι πολύ υπερήφανη γι αυτό. Γενικά, νομίζω ότι όλοι οι λαοί αγαπούν την ελληνική κουζίνα γιατί δημιουργεί συναίσθημα.
Όταν επισκέπτεστε ένα εστιατόριο είτε στην Ελλάδα είτε στο εξωτερικό, τι θέλετε να σας δημιουργούν οι γεύσεις που δοκιμάζετε;
Εξαρτάται από τα εστιατόρια που θα βρεθώ. Αν θα είμαι σε ένα bistro τοπικής κουζίνας στη Λυών, θα πρέπει να δω τα Λυωνέζικα προϊόντα, να δω συνταγές οι οποίες θα με συνδέσουν με τον τόπο. Όταν είμαι σε ένα τριάστερο, θέλω να δω την εξέλιξη, να δω κάποιες τεχνικές τις οποίες δε ξέρω μέχρι τώρα. Σε κάθε περίπτωση πάντως, θέλω να δοκιμάσω ένα νόστιμο φαγητό. Να μη σταματάει στη θεατρική παράσταση τους σερβίρω, του είναι εντυπωσιακό. Θέλω να το τρώω και να είναι γευστικό!
Ποιο είναι για σας το ιδανικό εορταστικό μενού;
Θα πρέπει οπωσδήποτε να έχει χοιρινό, καθώς μας χαρακτηρίζει περισσότερο από τη γαλοπούλα. Μου αρέσει στην αρχή να υπάρχει μια πίτα, ένα ωραίο πιλάφι και στο τέλος ένα σιροπιαστό γλυκό, είναι πολύ σημαντικό αυτό.
Στην εκπομπή «Open Kitchen» έχω αφιέρωμα γιορτινά τραπέζια και είναι γυρίσματα τα οποία έχω πραγματικά απολαύσει.
