Δεν είναι σίγουρα ένα παπούτσι που αρέσει σε όλους, ούτε και που μπορούν να το φορέσουν όλοι, αλλά έχει σίγουρα γράψει τη δική του ιστορία. Τα μποτάκια της Dr.Martins είναι σίγουρα θρυλικά και ενώ ξεκίνησαν ως παπούτσια της εργατικής τάξης, κατάφεραν να κερδίσουν τον κόσμο της μόδας και να κάνουν την εμφάνιση τους στις μεγαλύτερες πασαρέλες!
Η ιστορία σε νούμερα…
1945: Ο στρατιωτικός γιατρός Κλάους Μάρτενς, μετά από έναν τραυματισμό στο πόδι, δημιουργεί με τη βοήθεια του μηχανικού Χέρμπερτ Φανκ, το πρώτο ζευγάρι Dr Martens.
1960: Η αγγλική εταιρεία υποδηματοποιίας Griggs, δείχνει το ενδιαφέρον της για τα γερμανικά μποτάκια και εκτός από κάποιες αλλαγές, προσθέτει και τις θρυλικές κίτρινες κλωστές.
1966: Ο Πιτ Τάουνσεντ, κιθαρίστας του συγκροτήματος The Who, φοράει τα μποτάκια στην σκηνή.
1970: Τα μποτάκια αρχίζουν και γίνονται συνώνυμο των νεοναζί, οι οποίοι μάλιστα έκοβαν το δέρμα για να φαίνεται το μέταλλο που κάλυπτε τα δάχτυλα. Ένας πρώην νεοναζί αποκαλύπτει πως έπρεπε να «βαφτίσουν» τα νέα τους παπούτσια κλωτσώντας κάποιον. Εκτός από τους νεοναζί όμως, αρχίζουν να τα φοράνε και οι Βρετανοί αστυνομικοί οι οποίοι βάφουν σκούρες τις κίτρινες κλωστές.
1980: Τα μποτάκια γίνονται δημοφιλή στους έφηβους, την πανκ σκηνή, στους Αμερικάνους μουσικούς αλλά και στα κορίτσια. Παρατηρείται ότι τα μικρότερα νούμερα πουλάνε με ταχείς ρυθμούς και πολλοί τα βάφουν με χρωματιστά λουλούδια. Επίσης, με την πολιτική κατάσταση στην Αγγλία να εντείνεται, τα Dr Martens γίνονται ένα με τα πόδια των νεαρών διαδηλωτών.
1990: Η grunge μουσική γίνεται mainstream και το ίδιο και τα Dr Martens.
2002: Οι πωλήσεις πέφτουν και το εργοστάσιο μεταφέρεται στην Κίνα.
2013: Η εταιρεία περνά στα χέρια της Permira και προσπαθεί να αλλάξει πρόσωπο, παράγοντας πιο ελαφριά μοντέλα αλλά και άλλου είδους μποτάκια, όπως τα Chlesea Boots. Οι πωλήσεις ανεβαίνουν.
Σήμερα, η Dr Martens κυκλοφορεί πλέον και συλλογή που συνοδεύεται από εγγύηση εφ΄ όρου ζωής. Αν σας χαλάσουν θα σας τα αντικαταστήσουν με καινούρια. Πολλοί από τους φανατικούς των Dr Martens, λένε ότι έχουν το ίδιο ζευγάρι για 10, 20 ή και 30 χρόνια αν και πληθαίνουν οι φωνές που ισχυρίζονται ότι από τότε που το εργοστάσιο μεταφέρθηκε στην Ασία η ποιότητα έχει χαλάσει και τα μποτάκια δεν έχουν την ίδια ανθεκτικότητα με εκείνα που παράγονταν στην Αγγλία.
