Το ποδόσφαιρο που αγαπήσαμε

Γιάννης Αλεξίου

Η συναρπαστική ιστορία του παλιού αγνού ποδοσφαίρου των δεκαετιών ’70-’80, αναβιώνει μέσα από τις βιωματικές ιστορίες του συγγραφέα, αλλά και την δημοσιογραφική του έρευνα, σε μια έκδοση γεμάτη άγνωστες και λιγότερο γνωστές ιστορίες. Η ιδανική και αδιαπραγμάτευτη εποχή της νιότης στις αλάνες της γειτονιάς, με ποδόσφαιρο μέχρι τελικής πτώσης, η μανία της συλλογής ομάδων και παικτών σε χαρτάκια, οι ανεξάρτητες ομάδες και οι “μάχες” στα ξερά γήπεδα με κάθε λογής πρόχειρα δοκάρια, τα αθλητικά περιοδικά και οι αθλητικές εφημερίδες, τα ποδοσφαιρικά ινδάλματα και οι αφίσες στα νεανικά δωμάτια, ξεπηδούν μέσα από τις σελίδες του βιβλίου με αφηγηματικό τρόπο.

Βότκα Πορτοκάλι

Ορέστης Κατσούλης

Στο βιβλίο αυτό έντεκα πεζά διηγήματα εναλλάσσονται άτακτα με έξι – δομημένα σε στίχους – κείμενα. Τα διηγήματα έχουν κάτι κοινό μεταξύ τους: Είναι ιστορίες μεταμορφώσεων, «γεννημένες» από τη ζωή • όσες κατάφερα να κρυφακούσω τουλάχιστον, ακουμπώντας το αυτί μου πάνω στους τοίχους της Αθήνας. **** […]«∆εν ξέρω τι με έπιασε σήμερα. Το ένιωσα μόλις βγήκα από το μετρό. Σαν να με άρπαξε η θλίψη και να με κατάπιε αμάσητο μέσα στο πελώριο κατάμαυρο στομάχι της. ∆ε συστήθηκα όμως. Με λένε Οδυσσέα Γούναρη. Κάθε απόγευμα που γυρνάω από τη δουλειά, ανοίγω τα παντζούρια της κρεβατοκάμαρας. Το μικρό μπαλκονάκι βλέπει στον ακάλυπτο. Πρώτη φορά σήμερα παρατήρησα ότι υπάρχει ένα άνοιγμα ανάμεσα στις δύο αντικρινές πολυκατοικίες και ότι μέσα από αυτό το άνοιγμα φαίνεται ο ουρανός, απογευματινός ουρανός απροσδιορίστου χρώματος· και μαζί με τον ουρανό βλέπω και μερικές γλάστρες πάνω στις ταράτσες των πολυκατοικιών.[…]

Καιρός

Jenny Erpenbeck

Βερολίνο, Ιούλιος 1986. Η Καταρίνα και ο Χανς συναντιούνται τυχαία σε ένα λεωφορείο. Εκείνη είναι μία δεκαεννιάχρονη φοιτήτρια, εκείνος ένας παντρεμένος συγγραφέας γύρω στα πενήντα πέντε. Αιφνιδιάζονται από την έλξη που τους κυριεύει, κάτι αμοιβαίο και παράφορο, κάτι που σταδιακά εντείνεται μέσα από το κοινό τους ενδιαφέρον για τη μουσική και την τέχνη, κάτι που αναπόφευκτα βαθαίνει και τους δένει ακόμα περισσότερο επειδή ακριβώς η σχέση αυτή πρέπει να παραμείνει μυστική. Ώσπου εκείνη διολισθαίνει σε ένα νυχτερινό παραστράτημα, εκείνος δεν μπορεί να τη συγχωρήσει και μια επικίνδυνη ρωγμή αρχίζει να σχηματίζεται ανάμεσά τους.

Δεν θ’ αργήσω

Βασιλική Πέτσα

Λίβερπουλ, 1989-2009. Είκοσι χρόνια μετά την ποδοσφαιρική τραγωδία που συντάραξε τη Βρετανία. Ένας άλλος κόσμος, μια άλλη ζωή. Η πόλη αναπτύσσεται δυναμικά, οι αλλοτινοί έφηβοι ‒η Κέισι, ο Άντι, η Τζέσικα, ο Τζον‒ μεγάλωσαν, άλλαξαν συνήθειες, προσαρμόστηκαν σε μια ήσυχη καθημερινότητα, απέκτησαν οικογένεια, σταθερές δουλειές. Όλοι; Όχι όλοι.

Ένα μυθιστόρημα για το τι σημαίνει, μερικές φορές, να είσαι επιζών: να αγωνίζεσαι να προχωρήσεις μπροστά, να ξαπλώνεις κατάκοπος το βράδυ, και το επόμενο πρωί -κάθε πρωί-, ανοίγοντας τα μάτια, να συνειδητοποιείς πως δεν βρίσκεσαι ούτε βήμα μακριά. Πως είσαι ακόμα εκεί.

Θέλω

Gillian Anderson

Τι θέλεις όταν δε σε βλέπει κανείς; Τι φαντασιώνεσαι όταν σβήνουν τα φώτα;

Όταν σκέφτεσαι το σεξ, τι θέλεις πραγματικά; Όταν μιλάμε για το σεξ, μιλάμε για τη γυναικεία υπόσταση και τη μητρότητα, την απιστία και την εκμετάλλευση, τη συναίνεση και το σεβασμό, τη δίκαιη μεταχείριση και την κοινωνική ισότητα, την αγάπη και το μίσος, την ηδονή και τον πόνο. Κι ωστόσο πολλές από μας δε μιλάνε γι’ αυτό καθόλου. Σ’ αυτό το πρωτοποριακό βιβλίο, η Τζίλιαν Άντερσον επιλέγει και προλογίζει τις ανώνυμες σεξουαλικές φαντασιώσεις εκατοντάδων γυναικών απ’ όλο τον κόσμο (μεταξύ αυτών και η δική της ανώνυμη φαντασίωση).

Διαφωνείς; Τέλεια!

Hasan Mehdi

Σε έναν κόσμο γεμάτο έντονες αντιπαραθέσεις, ποιος δεν θα ήθελε να βγαίνει νικητής ή να μπορεί να στηρίζει αποτελεσματικά την άποψή του με επιχειρήματα; Αυτό όμως το βιβλίο δεν είναι απλά ένας ακόμα οδηγός για το πώς να κερδίζεις κάθε αντιπαράθεση· είναι το νέο, μυστικό σου όπλο για να κατακτήσεις την τέχνη της επικοινωνίας, να ξεχωρίζεις σε κάθε συζήτηση και να εκφέρεις πάντα την άποψή σου με αυτοπεποίθηση. Μην αποφεύγεις τις διαφωνίες. Αντιθέτως, αγκάλιασέ τες. Μέσα από τις διαφωνίες, μπορείς να λύσεις προβλήματα, να ανακαλύψεις νέες ιδέες και να κάνεις τον συνομιλητή σου να αποδεχτεί την άποψή σου ακόμα και όταν είναι διαφορετική από τη δική του. Μια διαφωνία, όταν γίνεται με καλή πρόθεση, δεν έχει μόνο εγγενή αξία· μπορεί να είναι και απολαυστική.

Το ημερολόγιο μιας τυφλής γυναίκας

Χριστίνα Σαρρή

Αυτό το βιβλίο, λοιπόν, δεν είναι ένα βιβλίο για να σε εμπνεύσει! Δεν το έγραψα με αυτόν τον σκοπό. Δεν είναι ένα βιβλίο που θα σε συγκινήσει, που θα σου μάθει να εκτιμάς αυτά που έχεις, που θα σου δείξει την υποτιθέμενη δύναμη ψυχής που έχουμε εμείς, τα ανάπηρα άτομα! Ούτε θα σε κάνει να θαυμάσεις τα τυφλά άτομα και πόσο μάλλον εμένα την ίδια. Δεν είναι βιβλίο αυτοβοήθειας, δεν είναι για να περάσεις ευχάριστα τις ώρες που θα το διαβάζεις. «Το ημερολόγιο μιας τυφλής γυναίκας» τέτοιες ιστορίες περιέχει μόνο: τις άσχημες, τις δυσάρεστες, τις ενοχλητικές, τις φοβιστικές, τις αγχωτικές, τις λυπητερές, τις εξοργιστικές, τις άβολες. Τις ιστορίες καθημερινού σεξισμού και μισαναπηρισμού στην Ελλάδα! Και, τελικά, τι είναι αυτό το βιβλίο; Είναι η δική μου κραυγή αγανάκτησης.

Οι 2 μας

Στέφανος Ξενάκης

«Κι όταν κάτσαμε τελικά και τα είπαμε οι δυο μας, είχε πολλά να μου πει κι αυτός. Παρόμοια με τα δικά μου. Ένα μεγάλο παράπονο κι ένα μεγάλο γαμώτο ο υπέρτιτλος. Γιατί μου το έκανες αυτό όλα αυτά τα χρόνια; Γιατί με μίσησες τόσο φθονερά; Γιατί δεν κάτσαμε ποτέ να μιλήσουμε; Και γιατί ποτέ δεν με αποδέχτηκες; Κι εδώ μόνο μία επιλογή. Άνευ όρων αποδοχή. Ακριβώς όπως ήμουν. Στο τώρα. Όχι στα “όταν” που ποτέ δεν ήρθαν». Σ’ ένα τρυφερό, θαρραλέο και πολύ προσωπικό βιβλίο, ο Στέφανος Ξενάκης ανοίγει την καρδιά και το μυαλό του, φωτίζοντας πολύπλευρα τη σημαντικότερη σχέση της ζωής μας, αυτή με τον εαυτό μας. Ίσως το κομμάτι μας που περισσότερο απ’ όλα χρειάζεται αποδοχή, είναι το δύσκολο, το βρόμικο, το σκοτεινό, αλλά και το πιο πολύτιμο.

Το τέλειο ζευγάρι

Elin Hilderbrand

Κάθε ζευγάρι έχει τα δικά του μυστικά… Η σεζόν των γάμων έφτασε και οι εντάσεις κορυφώνονται. Όταν μια υπερπολυτελής γαμήλια τελετή καταλήγει σε φιάσκο πριν καν ξεκινήσει -αφού το πτώμα της κουμπάρας ξεβράστηκε στο λιμάνι του Ναντάκετ λίγες ώρες πριν ξεκινήσει, όλοι οι βασικοί συμμετέχοντες σε αυτήν είναι πλέον ύποπτοι. Καθώς ο Αρχηγός της Αστυνομίας του Ναντάκετ Εντ Κάπενας αρχίζει να σκαλίζει το παρελθόν του κουμπάρου, της νύφης, της μητέρας του γαμπρού -η οποία είναι διάσημη συγγραφέας μυστηρίων-, ακόμα και ενός μέλους της δικής του οικογένειας, θα ανακαλύψει ότι κάθε γάμος είναι ένα ναρκοπέδιο και ότι δεν υπάρχει το τέλειο ζευγάρι.

Μαργαρίτα σε χαμηλό

Μιχαήλ – Αλέξανδρος Σ.

Νέα Υόρκη, νύχτα. Λίγο καιρό πριν η πόλη σφραγίσει, πριν το πρώτο λοκ ντάουν. Μια παρέα λίαν παιγμένη. Ένα δερμάτινο τζάκετ, κλεμμένο. Ένας πεθαμένος ροκ σταρ ζητάει δικαίωση από τον τάφο, όχι ότι συμπάσχουμε.

Ένας συγγραφέας που δε γράφει λέξη. Ένας εκδότης που του ζητάει το επόμενο βιβλίο. Αυτό που δεν πρόκειται να γραφτεί ποτέ. Ένα μετα-εφηβικό οδοιπορικό της μίας ανάσας. Μια νουβέλα που δεν κατάφερε καν να μεγαλώσει, σε μυθιστόρημα ή και γενικότερα, και, ως εκ τούτου, αρνείται να ληφθεί σοβαρά υπόψη. Παράλογες καταστάσεις, κοφτοί διάλογοι, αγάμητα αγόρια-κωλόπαιδα και κορίτσια που τους γλεντάνε, δικαίως.