Λένε πως τον εύστροφο άνθρωπο και τον καλοσυνάτο, τους καταλαβαίνεις από τα μάτια. Η Αλεξία ή Lexy Scissors, για όσους την ξέρετε από το Instagram λοιπόν, έχει αυτή ακριβώς τη ματιά. Γεμάτη γλύκα και καλοσύνη, μα και σπιρτάδα που μαρτυρά τη δίψα της για ζωή! Αν και μόλις 27 χρονών, έχει καταφέρει να ξεχωρίσει μέσα από τη δουλειά και την προσωπικότητά της. Πράγμα καθόλου εύκολο αν σκεφτείς ότι είναι plus size model και ο χώρος της μόδας, μόνο εύκολος δεν είναι. Όμως, όχι απλά δεν το έβαλε κάτω στις «σφαλιάρες» που έφαγε, αλλά σήμερα έχει καταφέρει να μετρά στο βιογραφικό της συνεργασίες που θα ζήλευαν πολλοί όπως η συμμετοχή της στην καμπάνια του παγκοσμίου φήμης brand, Jean Paul Gaultier. Παράλληλα, η Αλεξία τον τελευταίο σχεδόν ενάμιση χρόνο έχει το δικό της Plus Size Agency, που λέγεται Bodé και είναι το πρώτο στο είδος του στη Ελλάδα.
Συνέντευξη στη Λιάνα Μπουκουβάλα
«Αλήθεια, γιατί Bodé;» την ρωτώ. «Αρχικά να σου πω ότι προφέρεται «μποντέ». Η ιδέα για το όνομα ήρθε ψάχνοντας μία ονομασία που να μπορεί να αντιπροσωπεύει και το μήνυμα του πρακτορείου. Πέρασε από το μυαλό μου το Body αλλά επειδή μου πολυάρεσε, στο ψάξιμο πάνω, επινόησα τη λέξη με το γαλλικό accent, Bodé. Το πρακτορείο έχει σήμερα γύρω στα 15 κορίτσια και είμαι πολύ χαρούμενη γι αυτό. Είναι όλες τους εκπληκτικές μα και μοναδικές και είναι τιμή μου να συνεργάζομαι μαζί τους.
Το να πάρω την απόφαση να ξεκινήσω το Bodé έγινε σχεδόν αβίαστα. Ήρθε δηλαδή κάπως σαν φυσική εξέλιξη. Ήμουν ήδη στον χώρο κάποια χρόνια και έβλεπα το κενό που υπήρχε στην αγορά. Ήταν αρκετές οι φορές που εταιρίες που συνεργαζόμουν με ρωτούσαν αν έχω καμία κοπέλα σαν κι εμένα να τους προτείνω… Παράλληλα μου άρεσε πολύ να είμαι μέρος του community που λέγεται body normative και ήθελα να βοήθησω κι εγώ με τον τρόπο μου να σπάσουμε τα στερεότυπα και να δημιουργηθεί ένας τέτοιο χώρος για κορίτσια σαν εμένα. Δεν σου κρύβω επίσης πως το modeling είναι κάτι που δεν θα μπορώ να κάνω για πάντα, οπότε το να αποκτήσω και μία άλλη δραστηριότητα ήταν και σα να δημιουργώ ένα safe zone ας πούμε γα το μέλλον μου. Όταν λοιπόν πήρα το πτυχίο μου, γιατί έχω σπουδάσει δημοσιογραφία στο Αριστοτέλειο, ήταν το κατάλληλο timing».
Διάβασα μία υπέροχη δήλωσή σου σχετικά με το plus size modeling στην οποία έλεγες: «Είμαστε στη μόδα, όχι της μόδας». Έχεις αισθανθεί ποτέ η αποδοχή της διαφορετικότητάς να γίνεται από κάποιους επιφανειακά, απλά και μόνο γιατί… είναι της μόδας;
«Προφανώς και συμβαίνει αλλά δεν θα σταθώ σε αυτό. Είναι τόσο μεγάλη η πρόοδος που έχουμε κάνει όλοι μας προς την αποδοχή της διαφορετικότητας τα τελευταία χρόνια και αυτό είναι υπέροχο. Ολοένα και περισσότερες εταιρίες εντάσσουν στις καμπάνιες τους plus size μοντέλα, γυναίκες μεγαλύτερης ηλικίας, ας πούμε. Και να σου πω και κάτι; ΟΚ, ακόμη και αν το κάνουν επιφανειακά, για λόγους marketing ή για περισσότερες πωλήσεις, το μήνυμα που θέλουμε να περάσουμε στον κόσμο, περνάει… Όταν ξεκίνησα εγώ για παράδειγμα, ήμασταν λίγα τα κορίτσια που κάναμε plus size modeling. Τα τελευταία χρόνια αυξάνονται ραγδαία και αυτό γιατί αυτό είναι το μήνυμα που παίρνουμε από το εξωτερικό. Βλέπεις πλέον διεθνείς καμπάνιες που συμμετέχουν plus size κορίτσια όχι μόνο ρούχων, μαγιό κλπ αλλά και σε γυαλιά, κοσμήματα… Σε όλο αυτό φυσικά και το λιθαράκι τους έχουν βάλει τα social media γιατί πλέον ο καθένας μπορεί να γνωστοποιήσει δημόσια την άποψή του και έτσι σήμερα να ξέρουμε ότι πράγματι η διαφορετικότητα και η μοναδικότητα χρίζει της αποδοχής του κόσμου. Γιατί μπορεί και παλιότερα να υπήρχε ας πούμε, αλλά δεν μπορούσε με κάποιο τρόπο δημόσια να διαδωθεί το μήνυμα.
Ποιες οι πρακτικές δυσκολίες που αντιμετωπίζει μία κοπέλα που δουλεύει ως plus size μοντέλο σήμερα;
Χμ, δεν είναι λίγες. Αρχικά προσωπικά να σου πω ότι μου είναι δύσκολο να βρω συνεργάτες που να μπορούν να με ντύσουν και να με αναδείξουν όσο εύκολα για παράδειγμα θα το έκαναν σε ένα αδύνατο μοντέλο. Παράλληλα, και σε φωτογραφίσεις μου έχει τύχει ας πούμε να νιώσω άσχημα. Γιατί η φωτογράφος, πίεζε την κοιλιά μου για να φανεί πιο αδύνατη ή γιατί έβλεπα τα backstage φωτογραφήσεων και εγώ δεν ήμουν πουθενά ή γιατί τα άλλα κορίτσια είχαν όμορφες στυλιστικές εμφανίσεις στα shoots και για εμένα υπήρχε σκέτο απλώς ένα ρούχο. Φυσικά πλέον, αν νιώσω περίεργα θα το πω. Ενώ παλιότερα δεν το έκανα…
Τι απαντάς σε αυτούς που λένε ότι τα παραπάνω κιλά οδηγούν και σε προβλήματα υγείας πέρα από το αισθητικό κομμάτι;
Κατ’ αρχήν να ξεκαθαρίσουμε ότι κανείς δεν προωθεί την παχυσαρκία ή τους υπέρβαρους. Φυσικά και πρέπει να είμαστε υγιείς και να κάνουμε τακτικά τις εξετάσεις μας. Όλοι, ανεξαρτήτως βάρους γιατί προβλήματα δεν έχουν μόνο οι αδύνατοι. Εμείς προωθούμε απλώς το δικαίωμα που έχει ο καθένας να ντυθεί όπως θέλει. Το δικαίωμα στη μόδα. Το δικαίωμα να φορέσει ένα ωραίο στενό ρούχο, ένα χρωματιστό ρούχο… Να μπορεί να ντυθεί ωραία. Και φυσικά, να μπορεί το ρούχο που του αρέσει να το δει φορεμένο και σε ένα μοντέλο. Εγώ σκέψου έχω σταματήσει να αγοράζω ρούχα φωτογραφημένα μόνο σε αδύνατα μοντέλα. Γιατί θέλω να ξέρω πραγματικά πως θα είναι πάνω μου και όχι να το φαντάζομαι.
Έχει περάσει ποτέ από το μυαλό σου να χάσεις βάρος και να δοκιμαστείς ας πούμε και ως αδύνατο μοντέλο;
Πάρα πολλά χρόνια της εφηβείας μου τα έχω περάσει με αυτή την φαντασίωση. Του πως θα ήμουν αδύνατη. Κάθε χρόνο έσβηνα το κεράκι στην τούρτα μου με την ευχή να αδυνατίσω. Νομίζω ότι έχω κουραστεί λοιπόν να σπαταλάω τις ευχές μου σε κάτι που δεν νομίζω ότι θα μου προσφέρει κάτι ουσιαστικό. Δεν με απασχολεί να αδυνατίσω. Να με δω αδύνατη. Χωρίς βέβαια να αποκλείω ότι κάποια στιγμή μπορεί να συμβεί. Δεν είναι κάτι πάντως σίγουρα που επιδιώκω και λαχταρώ. Έχω μεγαλύτερη περιέργεια για παράδειγμα για να δω πως θα αλλάξει το σώμα μου αν μείνω έγκυος… Τέτοια πράγματα με απασχολούν πλέον…
Πως ορίζεις εσύ την ομορφιά;
Ένας όμορφος άνθρωπος είναι για εμένα αυτός που έχει αυτοπεποίθηση. Που έχει αποδεχθεί τον εαυτό του και τα πάει καλά μαζί του. Που ξέρει που βρίσκεται και που πατάει. Που ειναι φωτεινός. Θεωρώ ότι αυτά τα χαρακτηριστικά μπορούν να κάνουν έναν άνθρωπο εξαιρετικά ελκυστικό…
Πόσο εύκολος ήταν για εσένα ο δρόμος της αποδοχής;
Οι σκέψεις μου δεν ήταν πάντα φωτεινές. Έχω κλάψει σε αρκετά δοκιμαστήρια επειδή δεν μου έκανε το ρούχο που ήθελα. Ωστόσο επειδή μου άρεσε η μόδα, πάντα προσπαθούσα να ντύνομαι όμορφα. Αυτή η αγάπη μου λοιπόν, το πείσμα και η θέληση μου να κάνω πράγματα στον χώρο, μαζί με την ψυχανάλυση, με έφεραν στο σήμερα.
Θυμάσαι πότε ήταν η πρώτη φορά που στήθηκες επαγγελματικά πλέον μπροστά σε έναν φακό;
Φυσικά και θυμάμαι! Μου είχε στείλει μήνυμα ένας φίλος μου από την κατασκήνωση και με είχε ρωτήσει αν θα με ενδιέφερε να κάνω μια φωτογράφιση για την εταιρεία της μαμάς του, που είχε μαγαζί με μεγαλύτερα μεγέθη. Δέχτηκα αμέσως παρότι δεν είχα καμία ιδέα για το πως θα το κάνω ή πως δείχνει το σώμα μου σε μία φωτογραφία, αφού να φανταστείς ως τότε οι μόνες φωτογραφίες που έβγαζα ήταν το πρόσωπό μου.
Ποιο είναι το πιο όμορφο κοπλιμέντο που έχεις δεχθεί μέχρι σήμερα;
Όταν το αγόρι μου, μου είπε ότι με θαυμάζει γι αυτά που κάνω και γι αυτά που πιστεύω. Στο λέω σκέψου τώρα και συγκινούμαι. Ένιωσα τοσο μοναδική. Γιατί ο άλλος σου λέει αυτή τη λέξη, είναι σα να στα λέει όλα μαζί…
Πλέον είσαι και μόνιμος κάτοικος Αθηνών, αφού μετακόμισες εδώ από τη Θεσσαλονίκη. Τι αγαπάς στην πρωτεύουσα και τι σου λείπει αθεράπευτα από την παλιά σου ζωή στη Θεσσαλονίκη;
Αρχικά να σου πω πως όλα έγιναν πολύ γρήγορα. Το αποφάσισα, βρήκα σπίτι και μετακόμισα μέσα σε τρεις εβδομάδες! Χα,χα! Στην Αθήνα αγαπώ πολύ την πληρώρα των επιλογών που έχει. Για διασκέδαση, στη μόδα αλλά και για δημιουργία. Υπάρχουν τόσα εργαστήρια ας πούμε στα Εξάρχεια που μένω, που έχω τρελαθεί! Από τη Θεσσαλονίκη αυτό που μου λείπει πιο πολύ είναι να περπατήσω λίγα λεπτά και να βρεθώ στη θάλασσα. Να δω το ηλιοβασίλεμα να χάνεται στο νερό.
