Όσο και αν θέλουμε να αποκαλούμαστε προοδευτικοί και με δυτικό τρόπο σκέψης, ας μη γελιόμαστε, υπάρχουν εκεί έξω αρκετοί άνθρωποι που ακόμη και σήμερα, το 2019, θεωρούν τις γυναίκες αδύναμες και ευάλωτες. Εγώ η ίδια έχω βρεθεί αρκετές φορές παρούσα σε φιλολογικές συζητήσεις ανδρών, που δηλώνουν πως αγαπούν τις γυναίκες γιατί είναι ευάλωτες αδερφές, είναι μητέρες των παιδιών τους, τρυφερές μαμάδες και πολλών ακόμη τέτοιων στερεοτύπων. Τα οποία δημιουργούν στο μυαλό μας αυτή την εικόνα, της τόσο “εύθραυστης γυάλινης κούκλας” που πρέπει να κρατάμε κλεισμένη και προστατευμένη για να μην πάθει τίποτα.
Αλλά εντάξει, ας μην τα βάζουμε όλα στο ίδιο τσουβάλι και ας παραδεχθούμε όλες μας πως στις σύγχρονες κοινωνίες τουλάχιστον, του δυτικού κόσμου, η ισότητα είναι δεδομένη. Πίσω όμως στις αρχές του 20ου αιώνα, μπορείτε να φανταστείτε πόσο δύσκολο ήταν για μια γυναίκα να ξεχωρίσει σε έναν χώρο κατεξοχήν ανδροκρατούμενο; Η Ada Coleman, όχι μόνο ξεχώρισε, αλλά κατόρθωσε να μνημονεύεται μέχρι σήμερα μεταξύ των επαγγελματιών του χώρου.
Η ιστορία της ξεκινά το 1875 στην Αγγλία, όπου και γεννήθηκε. Κόρη επιστάτη, η Ada μεγάλωσε δουλεύοντας, αφού έχασε τον πάτερα της και αναγκάστηκε να ξεκινήσει να εργάζεται από νεαρή ηλικία μετά από πρόταση που της έκαναν οι πρώην εργοδότες του πατέρα της στο golf club του Rupert D’ Oyly Carte.
Πρώτη της επαφή με το μπαρ γίνεται το 1899 στα 24 της, στο ξενοδοχείο Claridge’s όπου μεταφέρεται για να εργαστεί, πρώτα στο ανθοπωλείο του ξενοδοχείου και αργότερα ως barmaid. Παρ’ όλο την σχεδόν ακατάλληλη ηλικία της για το επάγγελμα, (αφού η μέγιστη ηλικία για την θέση του bartender ήταν τουλάχιστον κάτω των 25) αλλά και την κοινωνική της τάξη για τα τότε στάνταρ των barmaid.
Πρώτο cocktail που παρασκεύασε όπως έχει πει η ίδια,, ήταν ένα Manhattan, μετά από τα πρώτα της μαθήματα με τον Fisher, όπου ήταν ο wine butler του ξενοδοχείου.
Η ‘Coley’, (όπως ήταν το χαϊδευτικό της), δεν άργησε να ξεδιπλώσει το ταλέντο της, όπως άλλωστε δεν άργησε να κατακτήσει αργότερα την θέση του head bartender πίσω από την μπάρα του American bar στο ξενοδοχείο “Savoy”, ενός από τα πιο πολυτελή ξενοδοχεία στην τότε Αγγλία. Αν και η Coleman πιστεύεται πως ήταν η πρώτη γυναίκα στο bar του Savoy, λέγεται ότι ένα χρόνο πριν προαχθεί στην θέση της barmaid υπήρχε ήδη μια γυναίκα στο μπάρ. Η Ruth Burgess, γνωστή ως “Kitty” ή “Miss B” φημολογείται πως δούλευε με την Coleman για περίπου 20 χρόνια, χωρίς να έχουν ανταλλάξει ούτε κουβέντα λόγω αντιπαλότητας.
Τον τίτλο της εμβληματικότερης και της πιο διάσημης γυναίκας bartender στην ιστορία κατέλαβε δικαιωματικά η Coley, μετά όμως την συνταξιοδότηση του Frank Wells, το 1903. Αν κάτι την βοήθησε να φτάσει στο σημείο που έφτασε, πέρα από το ταλέντο της στα cocktail, ήταν σίγουρα οι κοινωνικές της δεξιότητες. Όπως γράφτηκε για εκείνη αργότερα, η Ada ήταν ήταν τόσο όμορφη και τόσο ευγενική και τόσο γεμάτη ζωή και ενέργεια. Η Coleman είχε γίνει το ζωντανό παράδειγμα ότι ένα καλό coctail και η συζήτηση με έναν χαρισματικό bartender, μπορεί να λύσει όλα σου τα προβλήματα!
Στο ξενοδοχείο το οποίο δούλευε είχε σερβίρει πληθώρα διασημοτήτων, συμπεριλαμβανομένων Mark Twain, Marlene Dietrich, Charlie Chaplin, Diamond Jim αλλά και τον πρίγκιπα της Ουαλίας.
Την πινελιά της στον κόσμο του bartending όμως, έβαλε αργότερα με ένα cocktail που δημιουργήθηκε για ένα πολύ ξεχωριστό λόγο, και για έναν πολύ ξεχωριστό πελάτη της Coleman. H Coleman είχε μεγάλη αδυναμία στο θέατρο, πράγμα το οποίο την επηρέασε στην εξασφάλιση της επιτυχίας του cocktail το οποίο παρασκεύασε. Όπως έχει περιγράψει το γεγονός η ίδια σε μια συνέντευξη της, ο Charles Hawtrey, κωμικός ηθοποιός και σύμφωνα με την Coley “ένας από τους καλύτερους κριτές των κοκτέιλ που ήξερα” έκατσε στο μπαρ και της είπε: “Coley, είμαι κουρασμένος. Δώσε μου κάτι με μια γροθιά μέσα στο cocktail’.
Η Ada γνωστή για τον πειραματισμό της και τις αλχημείες της στα ποτά πέρασε πολλές ώρες δοκιμάζοντας και αναμιγνύωντας ποτά για να φτάσει στο τέλειο αποτέλεσμα. Στην συνέντευξη της συνεχίζει “Την επόμενη φορά που μπήκε μέσα, του είπα ότι έχω ένα νέο ποτό γι’ αυτόν. Το κοίταξε, και, στραγγίζοντας το ποτήρι, είπε: “Αυτό είναι ένα πραγματικό hanky-panky!” Το όνομα hanky panky, εκείνη την εποχή στην Αγγλία σήμαινε «μαγεία». Η μαγεία λοιπόν του cocktail της Coleman βρίσκεται σε μια παραλλαγή ενός γλυκού μαρτίνι, με τζιν και γλυκό βερμούτ. Το μυστικό συστατικό της ‘Coley’ ήταν ο Fernet Branca, ένα πικρό ιταλικό λικέρ. Προσθέτοντας μερικές σταγόνες από αυτό το φυτικό ελιξίριο, το έκανε ένα νέο, ακαταμάχητο cocktail. Το Hanky Panky εξακολουθεί να σερβίρεται στο American Bar στο Savoy σήμερα όπως αναφέρονται στα εγχειρίδια κοκτέιλ.
Όσο για την Ada στα τέλη του 1925, το Savoy έκλεισε το American Bar για ανακαινίσεις και ανακοίνωσε τη συνταξιοδότηση της Coleman. Πολλές εφημερίδες της Αγγλίας έγραψαν για την συνταξιοδότηση της και για εκείνη με την London Daily Express, να την ονομάζει “την πιο διάσημη barmaid της Αγγλίας” και “βασίλισσα των κοκτέιλ”, η Coleman εκτιμάται ότι είχε εξυπηρετήσει εκατό χιλιάδες πελάτες και παρασκεύασε περίπου ένα εκατομμύριο ποτά.
Το μόνο βέβαιο: Πολλές γυναίκες σήμερα, οφείλουμε την εξέλιξη του αγώνα προς την ισότητα των φύλων, στις γυναίκες με ταλέντο, δυναμισμό και χαρισματικότητα, όπως η Coleman. Και θα είναι πάντα η κινητήρια δύναμη πίσω από όλες τις προσπάθειες για μια κοινωνία που σέβεται, αγαπά και ενθαρρύνει τις γυναίκες να είναι δυναμικές και ενεργές σε όλους του τομείς!
