Μια γυναίκα με πολλαπλές ιδιότητες. Μια γυναίκα με ευαισθησίες. Μια γυναίκα με στοχοπροσήλωση στο καλό και στο θετικό. Η Θεοδώρα Κατσίλη, μας «ξεναγεί» στον κόσμο της θετικής σκέψης και μας αποκαλύπτει το πώς ξεκίνησε να γράφει θεραπευτικά παραμύθια αλλά και το αποτύπωμα που αφήνουν αυτά σε μικρούς και μεγάλους.
Από τη Μαρένα Καδιγιαννοπούλου
Είστε δημιουργός θεραπευτικών παραμυθιών. Θα ήθελα να μας συστηθείτε και να μας πείτε τι ακριβώς είναι αυτό που κάνετε.
Οραματίστηκα έναν δρόμο προσφοράς – και αυτός έγινε ο σκοπός της ύπαρξής μου. Μέσα από ρόλους διαφορετικούς αλλά βαθιά συνδεδεμένους, στηρίζω με σεβασμό κάθε ψυχή που επιθυμεί να θυμηθεί τη δύναμή της. Είμαι ιδρύτρια του Enalactico HealingExperience Center, ενός ολιστικού θεραπευτικού κέντρου που προσφέρει μια πλήρη σειρά από φυσικές, ενεργειακές και συμβουλευτικές θεραπείες. Είμαι επίσης δημιουργός του συμβουλευτικού κέντρου “Rise From Silence”, μιας πρωτοβουλίας που ξεκίνησε πρόσφατα και έχει ως σκοπό να αποτελεί σημείο αναφοράς για κάθε γυναίκα ή έφηβη που έχει βιώσει βία, κακοποίηση ή κοινωνικό αποκλεισμό. Εκεί, προσφέρουμε την ασφαλή θαλπωρή, καθοδήγηση και στήριξη που χρειάζεται μια ψυχή για να επανενταχθεί στη ζωή με αυτοεκτίμηση και φως, πάντα σε συνεργασία με επαγγελματίες ψυχολόγους, θεραπευτές και νομικούς. Ως Βιωματική Σύμβουλος και Συνοδός Γυναικών, βρίσκομαι δίπλα σε κάθε γυναίκα που χρειάζεται να θυμηθεί τη δύναμή της και να επανασυνδεθεί με την αξία της. Ως Πρέσβειρα Θετικής Σκέψης και αποκλειστική αντιπρόσωπος για την Ελβετία της πρωτοποριακής ηχοθεραπευτικής προσέγγισης Voice Healing, που αποτελεί δημιουργία του μέντορά μου, Σταύρου Πλουμιστού Life Health Care, συνεργαζόμαστε στενά και από κοινού δημιουργούμε χώρους θεραπείας, ενδυνάμωσης και αφύπνισης, μέσω βιωματικών σεμιναρίων και πολυήμερων retreats στην Ελλάδα και την Ελβετία. Παράλληλα, γράφω θεραπευτικά παραμύθια, δημιουργώντας ιστορίες που εμπνέομαι από τη ψυχοσυναισθηματική στιγμή κάθε παιδιού και τις μετατρέπω σε αφήγηση φωτός, αγάπης και ελπίδας. Τα παραμύθια μου έχουν στόχο να κάνουν την ψυχή του παιδιού να χαμογελάσει, να νιώσει ασφάλεια, τρυφερότητα και δύναμη.
Τι ήταν εκείνο που σας ώθησε να ξεκινήσετε να γράφετε παραμύθια;
Τα παραμύθια τα ξεκίνησα από την απεριόριστη αγάπη προς τα εγγόνια μου. Ήταν μια βαθιά ανάγκη καρδιάς να τους αφήσω μια παρακαταθήκη αγάπης. Ήρθαν σε μια περίοδο που η ψυχή μου πονούσε βαθιά – και λειτούργησαν σαν φάρμακο. Έχοντας ζήσει προσωπικά σκοτεινά μονοπάτια – ως παιδί και ως γυναίκα – γνώρισα καλά τη σιωπή της ψυχικής ανάγκης. Ξέρω πώς είναι να μην έχεις λόγια για όσα νιώθεις. Και όταν αντίκρισα παρόμοια σιωπή στα μάτια παιδιών, ένιωσα την ανάγκη να γράψω για εκείνα, με στόχο να μετατρέψω την όποια δυσκολία τους σε φως, ελπίδα και νοηματοδότηση. Έτσι γεννήθηκαν τα παραμύθια μου – όχι για να θυμίσουν τον πόνο, αλλά για να χαρίσουν χαμόγελο στην ψυχή. Η γραφή έγινε η μορφή αυτής της αγάπης – πρώτα προς τα εγγόνια μου, και ύστερα προς κάθε παιδί που αξίζει να νιώσει ότι είναι μοναδικό και βαθιά αγαπητό.
Τι συναισθήματα σας γεννιούνται, κάθε φορά που γράφετε ένα παραμύθι;
Ευθύνη, αγάπη. Η λέξη παραμύθι προέρχεται από το αρχαιοελληνικό ρήμα παραμυθέομαι / παραμυθοῦμαι, που σημαίνει: συμβουλεύω, παρακινώ, παρηγορώ, ανακουφίζω. Αυτό άλλωστε δεν κάνουν τα παραμύθια; Πότε παρηγορούν, πότε παρακινούν, πότε συμβουλεύουν… και πάντα κρατούν συντροφιά στην ψυχή ενός παιδιού – ή και ενός ενήλικα που το παιδί μέσα του δεν έπαψε να ελπίζει. Η αλήθεια είναι πως σπάνια γράφω στο γραφείο μου. Η έμπνευση δεν έρχεται με πρόγραμμα ή όρους, γι’ αυτό και έχω πάντα μαζί μου ένα τετραδιάκι και ένα στυλό στην τσάντα μου. Είναι τα «ιερά» μου εργαλεία, γιατί ποτέ δεν ξέρω πότε και πού θα χρειαστεί να αποτυπώσω μια ιδέα που φέρει μέσα της φως. Όμως δε γράφω μόνο παραμύθια. Γράφω και βιωματικά κείμενα, εμπνευσμένα από την καθημερινότητα, τις εσωτερικές μου διαδρομές, τα κοινωνικά ερεθίσματα και την ανάγκη να μιλήσουμε για όσα δεν πρέπει να σιωπούνται – όπως η βία, η εγκατάλειψη, η στέρηση τρυφερότητας.
Όταν παραδίδετε ένα παραμύθι, τι σας λένε συνήθως;
Τα λόγια που ακούω είναι συγκινητικά. Παιδιά που μου λένε: «Είμαι εγώ στο παραμύθι; Πού το ήξερες;» και γονείς που με ευχαριστούν με ευγνωμοσύνη. Μου στέλνουν μήνυμα εβδομάδες μετά λέγοντας πως το παιδί τους διάβασε το παραμύθι ξανά και ξανά και βρήκε ανακούφιση, χαρά, ελπίδα, απόλαυση. Κάθε φορά νιώθω ότι δεν παραδίδω απλώς ένα παραμύθι, αλλά μια ζωντανή μαρτυρία. Είναι δώρο καρδιάς. Και όταν αυτό αγγίζει τον παραλήπτη του, τότε γνωρίζω βαθιά πως η αποστολή μου έχει εκπληρωθεί.
Τι ρόλο παίζει η θετική σκέψη στη ζωή μας;
Η θετική σκέψη δεν είναι απλώς ένα αισιόδοξο σύνθημα ή ένα χαμόγελο μπροστά στις δυσκολίες. Είναι μια βαθιά υπαρξιακή επιλογή, μια καθημερινή πρακτική και στάση ψυχής. Η θετική σκέψη είναι στάση ζωής που θρέφεται από την πίστη, την ευγνωμοσύνη και τη συνειδητή πρόθεση να ξυπνάμε κάθε πρωί με την ελπίδα πως κάτι όμορφο μπορεί να γεννηθεί. Είναι ένας τρόπος να επιστρέφουμε ξανά και ξανά στην εσωτερική μας αλήθεια και στον Θεό. Όχι αγνοώντας τη δυσκολία – αλλά επιλέγοντας να μη μας ορίζει.
Υπάρχουν τεχνικές για να αποβάλλουμε αρνητικές σκέψεις;Υπάρχουν, αλλά δεν είναι μαγικές. Είναι πράξεις φροντίδας, εσωτερικής καλλιέργειας και συνειδητής επιλογής. Πρώτη και θεμελιώδης είναι η ευγνωμοσύνη. Να μπορούμε να λέμε «ευχαριστώ» για όσα έχουμε, όσα ζούμε, όσα μαθαίνουμε. Μία άλλη σημαντική τεχνική είναι η παρατήρηση χωρίς κριτική – να δίνουμε χώρο στις σκέψεις μας χωρίς να τις απορρίπτουμε, απλώς να τις αναγνωρίζουμε και να τις αφήνουμε να φύγουν. Η πειθαρχία είναι επίσης σημαντική – όχι ως πίεση, αλλά ως δέσμευση στον εαυτό μας. Να επιλέγουμε καθημερινά σκέψεις που μας εξελίσσουν, πράξεις που μας τιμούν και ανθρώπους που μας ενδυναμώνουν. Και, πάνω απ’ όλα, πίστη. Πίστη ότι δεν είμαστε μόνοι. Πίστη ότι η ζωή μάς στηρίζει όταν και εμείς επιλέγουμε να σταθούμε μέσα της με αλήθεια και αγάπη.
Πώς μας επηρεάζει ένας σύμβουλος θετικής σκέψης;
Ένας σύμβουλος θετικής σκέψης δεν έρχεται για να σταθεί πάνω από εσένα, αλλά δίπλα σου. Δε σου δίνει λύσεις – σε βοηθά να ακούσεις ξανά τη δική σου εσωτερική φωνή, αυτή που κάποτε σίγησε μέσα στον θόρυβο του πόνου, της αμφιβολίας ή της ενοχής. Ο ρόλος του δεν είναι να επιβάλει «τι να κάνεις», αλλά να κρατήσει έναν καθαρό καθρέφτη μπροστά σου και να σε βοηθήσει να θυμηθείς ποιος είσαι πραγματικά. Έχοντας λάβει ο ίδιος αυτό το φως, ο σύμβουλος γίνεται κρίκος μιας αλυσίδας μετάδοσης. Έτσι έγινε και για εμένα ο Σταύρος Πλουμιστός – μέντορας, σύμβουλος και φίλος. Από εκείνον έμαθα ότι το να σκέφτεσαι θετικά δε σημαίνει να αγνοείς τον πόνο, αλλά να τον μεταμορφώνεις. Ηαλλαγή δεν έρχεται με εντολές, έρχεται με σύνδεση.
Έχει κοινές ζώνες η πίστη με τη θετική σκέψη;
Πίστη και θετική σκέψη δεν είναι δύο ξεχωριστές πορείες, είναι δύο ρεύματα που ενώνονται μέσα μας και μας οδηγούν προς το φως. Η πίστη είναι η ρίζα που μας κρατά γειωμένους όταν οι συνθήκες γύρω μας μοιάζουν αβέβαιες. Μαζί, δημιουργούν έναν εσωτερικό χώρο γαλήνης όπου ο φόβος δεν έχει εξουσία, γιατί αντικαθίσταται από την εμπιστοσύνη, την αποδοχή και την ελπίδα.
Τι πρέπει να αποβάλλουμε και τι να βάλουμε για να είμαστε πιο ευτυχισμένοι;
Η αληθινή ευτυχία δεν είναι αποτέλεσμα τύχης ούτε συγκυριών. Η ευτυχία είναι καρπός επιλογών μικρών, καθημερινών και εσωτερικών. Για να τη νιώσουμε βαθιά, χρειάζεται πρώτα να αδειάσουμε χώρο μέσα μας. Να αποβάλλουμε: την ενοχή που δεν είναι δική μας αλλά μας τη φόρτωσαν, τη σύγκριση που μας στερεί τη χαρά του να είμαστε ο εαυτός μας, την ανάγκη για έγκριση, που μας κρατά φυλακισμένους σε ρόλους και προσδοκίες άλλων, και τον φόβο του να φανούμε ευάλωτοι, γιατί εκεί κρύβεται η δύναμή μας. Και στη θέση τους, να τολμήσουμε να βάλουμε: την αποδοχή, που μας επιτρέπει να αγαπήσουμε τη ζωή μας όπως είναι, την ευγνωμοσύνη, που αλλάζει τη ματιά μας ακόμα και στις δυσκολίες,τη συγχώρεση, που μας ελευθερώνει από το παρελθόν και ανοίγει δρόμο προς το μέλλον, και την αγάπη, όχι μόνο προς τους άλλους, αλλά και προς εμάς. Η ευτυχία δεν έρχεται όταν όλα είναι τέλεια. Έρχεται όταν επιλέγουμε να ζήσουμε με αυθεντικότητα, όταν μένουμε παρόντες στην κάθε στιγμή, και όταν η καρδιά μας είναι ανοιχτή.
Πότε νιώθετε πλήρης και ευτυχισμένη;
Πληρότητα για μένα δεν είναι ένα μεμονωμένο συναίσθημα. Είναι μια εμπειρία ψυχής. Είναι η συμφωνία ανάμεσα στην καρδιά, το σώμα και το πνεύμα. Δεν εξαρτάται από την εξωτερική τελειότητα,αλλά από την εσωτερική αποδοχή.
