Ο κουραμπιές είναι ένα γλυκό που συνδέεται άμεσα με την εορταστική ατμόσφαιρα των Χριστουγέννων στην Ελλάδα και αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι των γιορτών σε πολλές περιοχές της χώρας.
Το γλύκισμα αυτό ανήκει στην κατηγορία των μπισκότων και παρασκευάζεται με βασικά συστατικά το αλεύρι, το βούτυρο και, σε πολλές περιπτώσεις, τα αμύγδαλα, ενώ το τελικό άγγιγμα δίνεται από την άχνη ζάχαρη που το πασπαλίζει, προσφέροντας του μια γλυκιά, λευκή επικάλυψη.
Η ιστορία του κουραμπιέ ξεκινά από την Περσία, όπου φαίνεται ότι το γλυκό πρωτοεμφανίστηκε τον 7ο αιώνα, όταν η ζάχαρη άρχισε να διαδίδεται στην περιοχή. Ωστόσο, το Λίβανος διεκδικεί επίσης την πατρότητα του κουραμπιέ, κάτι που αποδεικνύει τη διαχρονικότητα και τη διάδοση του γλυκού σε πολλές χώρες της Μέσης Ανατολής, των Βαλκανίων και της Τουρκίας. Η παρουσία του είναι έντονη και σε άλλες περιοχές του κόσμου, με τον κουραμπιέ να διαφέρει ονομαστικά και σε κάποιες συνταγές, όπως για παράδειγμα το ισπανικό «Polvorón» και η διάδοσή του στις ισπανόφωνες χώρες και το νότιο Τέξας.
Στην Ελλάδα, ο κουραμπιές έχει μια ιδιαίτερη θέση στις γιορτές και σε πολλές περιοχές της χώρας προσφέρεται στους καλεσμένους αμέσως μετά τη βάπτιση ενός παιδιού, προσδίδοντας ένα αίσθημα εορταστικής χαράς και φιλοξενίας. Η λέξη «κουραμπιές» έχει επίσης και μια πιο καθημερινή χρήση στην καθομιλουμένη, καθώς χρησιμοποιείται για να περιγράψει έναν νωθρό ή ανόητο άνθρωπο, ενώ στη στρατιωτική αργκό αναφέρεται στον στρατιώτη που δεν παίρνει μέρος σε επιχειρήσεις, αλλά είναι αποσπασμένος σε γραφείο.
Ανεξαρτήτως της ιστορίας του και των διαφορών στην παρασκευή του, ο κουραμπιές παραμένει ένα γλυκό που φέρνει κοντά τους ανθρώπους, γεμίζοντας τους με την γλυκιά αίσθηση των γιορτών.
