Το 1994, ο Κουέντιν Ταραντίνο παρουσίασε στο κοινό το αριστούργημά του, “Pulp Fiction” που σύντομα αναγνωρίστηκε ως ένα από τα πιο σημαντικά και επιδραστικά φιλμ στην ιστορία του κινηματογράφου. Με την μη γραμμική του αφήγηση, τους αξέχαστους χαρακτήρες και τους αιχμηρούς διαλόγους, το “Pulp Fiction” κατάφερε να κερδίσει τόσο τους κριτικούς όσο και το κοινό, επαναπροσδιορίζοντας τα όρια του σύγχρονου σινεμά. Ωστόσο, πίσω από τις κάμερες, υπάρχουν άγνωστες λεπτομέρειες και ανέκδοτες ιστορίες που συνέβαλαν στη δημιουργία αυτού του cult φαινομένου.
Παρακάτω θα διαβάσετε 10 άγνωστες πτυχές από τα παρασκήνια του “Pulp Fiction” που ίσως δεν γνωρίζατε. Από τις απρόσμενες επιλογές κάστινγκ και τις αυτοσχέδιες ατάκες, μέχρι τις προκλήσεις που αντιμετώπισε το συνεργείο και τα κρυμμένα μηνύματα που άφησε ο Ταραντίνο μέσα στο φιλμ, κάθε λεπτομέρεια προσθέτει στο μύθο του έργου. Μέσα από αυτές τις αποκαλύψεις, θα εξερευνήσουμε πώς οι αποφάσεις και οι ιδιοτροπίες του σκηνοθέτη, καθώς και η συμβολή του εξαιρετικού του καστ, δημιούργησαν ένα αληθινό κινηματογραφικ;o θησαυρό. Ετοιμαστείτε να βυθιστείτε σε έναν κόσμο γεμάτο με ανείπωτες ιστορίες και μυστικά που κρύβονται πίσω από τις πιο εμβληματικές σκηνές του “Pulp Fiction”.
- Ο Ταραντίνο είχε αναγκαστεί σχεδόν να ικετεύσει τη Θέρμαν να πάρει τον ρόλο της Μία. Της διάβασε όλο το σενάριο στο τηλέφωνο για να καταφέρει να την πείσει. Ας σημειωθεί ότι γιa αυτόν ακριβώς τον ρόλο εκείνη την εποχή έδιναν μάχη η Ντάριλ Χάνα, η Ιζαμπέλα Ροσελίνι, η Μισέλ Φάιφερ και η Μεγκ Ράιαν
- Ο Μπρους Γουίλις εργάστηκε πάνω στις δικές του σκηνές μόνο για 18 μέρες. Και ποια ήταν η αμοιβή του; 5εκ. δολάρια.
- Πόσες φορές ακούγεται η λέξη fuck κατά τη διάρκεια της ταινίας; Μόνο 265.
- Για να μπει ο Τραβόλτα στο πετσί του ρόλου και να υποδυθεί τον ηρωινομανή, χρειάστηκε να περάσει αρκετό καιρό συζητώντας με έναν πραγματικό χρήστη, φίλο του Ταραντίνο. Το δύσκολο, όμως, ήταν να νιώσει σαν χρήστης, χωρίς να χρειαστεί να γίνει. Ζήτησε, λοιπόν, από τον εθισμένο σύμβουλο του να του δώσει ένα κοντινό – σ΄αυτό που ένιωθε συναίσθημα. «Πιες μπόλικη Τεκίλα και βούτα σε ζεστό νερό. Σε μια πισίνα μια ηλιόλουστη μέρα, ας πούμε». Το κόλπο έπιασε και το καλύτερο; Ο Τραβόλτα δοκίμασε τη «μέθοδο» μαζί με τη σύζυγο του. A, και για την ιστορία: τον ρόλο του Τραβόλτα τον ήθελε και ο Ντάνιελ Ντέι Λιούις. Αλλά ο Ταραντίνο προτίμησε τον Τραβόλτα. Κρίμα.
- Το άφρο μαλλί του Τζουλς (Σάμιουελ Τζάκσον) είναι περούκα
- Ο θρυλικός – πλέον – χορός της Μία (Θέρμαν) και του Βινς (Τζον Τραβόλτα) είναι…κόπια. Κίνηση προς κίνηση, ο Ταραντίνο τον «ξεσήκωσε» από την επίσης κλασική ταινία του Φελίνι 8½ του 1963 σαν έναν μικρό φόρο τιμής στον μεγάλο ιταλό σκηνοθέτη.
- Αρχικά, ο ρόλος του Μπουτς (Μπρους Γουίλις) προοριζόταν για τον Ματ Ντίλον, ο οποίος είπε «ναι», αλλά, τελικώς, απλώς εξαφανίστηκε. Καλύτερα. Ο Γουίλις, πάλι, πείστηκε να πάρει τον ρόλο από τον Χάρβεϊ Καϊτέλ
- Πριν από χρόνια η Κόρτνι Λαβ είχε ισχυριστεί ότι ο Ταραντίνο ήθελε εκείνη και τον Κερτ Κομπέιν για να παίξουν τους ρόλους του Λανς και
- της Τζόντι. Ο Ταραντίνο μάλλον γέλασε με τον ισχυρισμό, αφού απάντησε ότι δεν είχε συναντήσει ποτέ τον Κομπέιν, πόσω μάλλον να του προτείνει και ρόλο.
- Κάποιες από τις σκηνές του Pulp Fiction προέκυψαν υπό τις σκηνοθετικές οδηγίες του Ρόμπερτ Ροντρίγκεζ, μετέπειτα τρομερού παιδιού του Χόλιγουντ και μαθητή του Ταραντίνο. Απλώς, το όνομα του δεν μπήκε ποτέ στα credits.
- Για χρόνια επικρατούσε μία… παρεξήγηση αναφορικά με την ώρα που έδειχναν τα ρολόγια τοίχου στην ταινία. Κάποιοι επέμεναν ότι όλα έδειχναν 4:20, μία ώρα που παραπέμπει στη χρήση μαριχουάνας. Μύθος. Ένας προσεκτικός λάτρης της ταινίας θα δει ότι αυτό δεν ισχύει, αλλά τελοσπάντων κάθε θρύλος που προκύπτει «από το» και «για το» Pulp Fiction δεκτός.
