Μπορεί κάποιοι αθλητές να έχουν παγκόσμια αναγνώριση, αλλά οι περισσότεροι που επιλέγουν μια αθλητική καριέρα δεν γίνονται ιδιαίτερα γνωστοί, παρά μόνο σε μερικές εκατοντάδες ανθρώπους. Αυτό σημαίνει επίσης, ότι αν κάποιος από αυτούς εξαφανιστεί, δεν θα είναι τόσο αναγνωρίσιμος από τον μέσο άνθρωπο.
Αθλητές έχουν εξαφανιστεί για διάφορους λόγους και μερικοί ήταν και αρκετά διάσημοι. Σε κάποιες περιπτώσεις έπαθαν κακό, σε κάποιες άλλες επέλεξαν να αλλάξουν ζωή και υπάρχουν και οι εξαφανίσεις που δεν έχουν εξήγηση. Όπως οι 5 παρακάτω…
Pierre Bianconi
@paris-canalhistorique.com
Το ποδόσφαιρο πριν 30 με 40 χρόνια ήταν αρκετά σκληρότερο απ’ ότι είναι σήμερα. Ο Pierre Bianconi έκανε καριέρα κυρίως στη γαλλική ομάδα της Bastia που εδρεύει στην Κορσική, αλλά πέρασε και λίγο από τις Κάννες και την Παρι Σεν Ζερμέν.
O Bianconi ήταν ακόμα πιο σκληρός, με τα βάρβαρα τάκλιν του να είναι το χαρακτηριστικό του. Μια φορά χαστούκισε έναν αντίπαλο και όταν ο διαιτητής του έδειξε την κόκκινη κάρτα, του την πήρε από τα χέρια και την έσκισε μπροστά στο πρόσωπό του.
Ωστόσο, οι οπαδοί τον θυμούνται με άλλον τρόπο. Όταν σε έναν αγώνα μερικοί οπαδοί μπήκαν στον αγωνιστικό χώρο, ένας από αυτούς άρχισε τρώει ξύλο από έναν φύλακα ασφαλείας. Ο Bianconi τον έσπρωξε και τον έδιωξε. Όταν σε ένα άλλο παιχνίδι κατέρρευσε η εξέδρα, ο Bianconi έτρεξε πρώτος προς τα εκεί και έσωσε αρκετούς θεατές. Ήταν αφοσιωμένος στην οικογένειά του, τόσο που μερικές φορές φρόντιζε να αποβληθεί από παιχνίδια για να έχει χρόνο να επιστρέψει στην Κορσική να τη δει.
Ήταν επίσης αφοσιωμένος στο νησί του. Φήμες λένε ότι ήταν μπλεγμένος με το εθνικιστικό κίνημα της Κορσικής, που ήθελε το νησί να ανεξαρτητοποιείται από τη Γαλλία. Οπότε όταν εξαφανίστηκε στις 29 Δεκεμβρίου του 1993, οι σκέψεις για τον λόγο της εξαφάνισής του πήγαν εκεί. Κανείς δεν ξέρει τι του συνέβη. Η αδερφή του είπε πως εκείνες της γιορτές έμοιαζε λίγο πιο αποστασιοποιημένος, αλλά λίγο πριν εξαφανιστεί της είχε πει ότι θα τα πούνε λίγο αργότερα.
Bison Dele
@sportscasting.com
O Bison Dele πέρασε τη δεκαετία του 1990, αλλάζοντας ομάδες στο NBA, κερδίζοντας ένα δαχτυλίδι πρωταθλητή όντας στο ρόστερ των Chicago Bulls το 1997.
Δυο χρόνια αργότερα, οι Pistons του προσέφεραν ένα συμβόλαιο συνολικά 35 εκατομμυρίων δολαρίων. Στα 30 του ο Dele αποφάσισε να το απορρίψει, να παρατήσει το μπάσκετ και να ταξιδέψει, να χαρεί τη ζωή.
Μαζί με την κοπέλα του Serena Karlan και τον μεγαλύτερο αδελφό του Miles Dabord, βρίσκονταν με ιστιοπλοϊκό στον νότιο Ειρηνικό Ωκεανό. Από κάποια στιγμή και μετά κανείς δεν ξανάκουσε γι΄ αυτούς. Εκτός από τον Dabord, που εμφανίστηκε μόνος με το σκάφος.
Το συμπέρασμα θα ήταν ότι ο Dabord σκότωσε τον αδερφό του την κοπέλα του και τον καπετάνιο, αλλά η έρευνα του FBI, δεν μπορούσε να το αποδείξει. Τα δυο αδέρφια είχαν περίεργη σχέση και το ταξίδι έγινε για να τους βοηθήσει να έρθουν πιο κοντά. Πάντως, οι μάρτυρες είπαν ότι όλα φαίνονταν φυσιολογικά μεταξύ τους νωρίτερα και η υπόθεση δεν πρόλαβε να ξεκαθαρίσει. Και αυτό γιατί ο Dabord πέθανε τρεις μήνες μετά, από υπερβολική δόση ινσουλίνης.
Mami Konneh Lahun
@sewa.news
H Mami Konneh Lahun ήταν ένα παιδί – θαύμα στις μεγάλες αποστάσεις. Η αθλήτρια από τι Σιέρα Λεόνε, γινόταν σιγά – σιγά μια από τις καλύτερες μαραθωνοδρόμους, παρόλο που δεν είχε κάνει ποτέ επίσημη προετοιμασία. Το 2014, στα 24 της, τερμάτισε 20η στον φημισμένο μαραθώνιο του Λονδίνου. Όλοι έβλεπαν ένα αστέρι να γεννιέται. Αλλά όταν τελείωσε ο αγώνας, εκείνη εξαφανίστηκε.
Αρχικά ο μάνατζερ της ανησύχησε ότι της συνέβη κάτι κακό, γιατί είχε μαζί της μόνο τα ρούχα της και το διαβατήριο της, καθόλου χρήματα, ενώ δεν ήξερε κανέναν στο Λονδίνο. Λίγο αργότερα έγινε σαφές ότι είχε πρόθεση να εξαφανιστεί, πριν ξαφνικά καλέσει έναν φίλο για να του πει ότι θα επέστρεφε στη Σιέρα Λεόνε. Οι εφημερίδες ανέφεραν ότι είναι ασφαλής και καλά στην υγεία της, αλλά κανείς δεν ήξερε που βρισκόταν.
Δεν είναι σύνηθες για αθλητές να εξαφανίζονται, όταν όλοι πιστεύουν ότι θα έχουν μια μεγάλη καριέρα μπροστά τους. Ο μανατζέρ της είχε πει τότε στον «Guardian»: «Είναι τραγικό, είχε πολύ καλά αποτελέσματα. Δεν ξέρει πόσο καλή είναι».
Trevor Moore
@nbcsports.com
O Trevor Moore ήταν ένας ιστιοπλόος με συμμετοχή σε Ολυμπιακούς Αγώνες. Ήξερε πολύ καλά τι να κάνει στο νερό και πάνω σε ένα σε ένα σκάφος και στους Ολυμπιακούς του 2012 κατετάγη 15ος. Προγραμμάτιζε τη συμμετοχή του στους επόμενους Ολυμπιακούς Αγώνες και ταυτόχρονα δίδασκε ιστιοπλοΐα, την οποία όπως είπε ο πατέρας του ξεκίνησε όταν ήταν 7 ετών.
Οπότε είναι παράξενο που το 2015, πήγε για μια γρήγορη βόλτα και δεν επέστρεψε ποτέ. Το σκάφος του βρέθηκε βέβαια, κι έτσι ανακαλύφθηκε ότι είχε εξαφανιστεί. Ήταν 30 ετών και είναι πιθανό να έπαθε καρδιακή προσβολή ή εγκεφαλικό. Ο προπονητής του στο κολλέγιο δήλωσε πως κάποιες φορές, κάποια πράγματα απλά συμβαίνουν εκεί έξω: «Όσο περισσότερο χρόνο περνάς γύρω από το νερό, μαθαίνεις να αγαπάς και να σέβεσαι τις δυνάμεις του ωκεανού. Νομίζω πως κάτι συνέβη εκεί και ποτέ δεν θα μάθουμε τι».
Jim Robinson
@blind-magazine.com
O Muhammad Ali κατά τη διάρκεια της καριέρας του πάλεψε σε 61 αγώνες με 50 διαφορετικούς αντιπάλους. Κάποιοι έγιναν κι εκείνοι θρύλοι και κάποιοι όχι και τόσο. Ο Stephen Singer, μανιώδης συλλέκτης αναμνηστικών της καριέρας του Ali, αποφάσισε το 1999 να προσθέσει στη συλλογή του κάτι που κανείς δεν είχε. Τις υπογραφές όλων των αντιπάλων του Ali. Του πήρε μόλις 4 χρόνια και του κόστισε συνολικά 35 χιλιάδες δολάρια για να πάρει τις 49. Αλλά την 50η δεν μπόρεσε να τη βρει.
Ο Jim Robinson εκλήθη να αντιμετωπίσει τον Ali στο 4ο επαγγελματικό αγώνα του και δεν θα είχε τύχη. Αλλά μόνο και μόνο αυτός ο αγώνας τον έβαλε στον χάρτη του μποξ. Κέρδισε μόνο 5 από τους 28 που έδωσε. Και μετά τι συνέβη; «Υποθέτω ότι ήταν ένας άνθρωπος με περιορισμένες δεξιότητες και μόρφωση, και ότι όταν τελείωσε η καριέρα του στην πυγμαχία, απλώς εξαφανίστηκε», εξήγησε ο Σίνγκερ. «Ήταν σαν εκατοντάδες πυγμάχους που αναζητούν στην πυγμαχία το αμερικανικό όνειρο, και όταν πέφτουν δεν υπάρχει δίχτυ να τους πιάσει. Υπάρχουν πολλοί Jimmy Robinsons».
Όταν ο Singer επικοινώνησε με τον συγγραφέα του ESPN, Wright Thompson, για βοήθεια στην εύρεση του πυγμάχου, ο δημοσιογράφος πέρασε έξι χρόνια προσπαθώντας να μάθει τι συνέβη στον Robinson και επέστρεψε χωρίς τίποτα στα χέρια του. Φαίνεται ότι ούτε οι παλιοί του φίλοι γνώριζαν τι του συνέβη.
