Η Διεθνής Ημέρα Μητρικής Γλώσσας γιορτάζεται κάθε χρόνο από το 2000 με σκοπό να προωθήσει την ειρήνη και την πολυγλωσσία σε όλο τον κόσμο και να προστατεύσει όλες τις μητρικές γλώσσες.
Αφορμή για την υιοθέτησή της στάθηκε η Σφαγή της Ντάκα στις 21 Φεβρουαρίου 1952, όταν φοιτητές του Ανατολικού Πακιστάν (σημερινό Μπανγκλαντές) ξεσηκώθηκαν, στα πλαίσια του «Γλωσσικού Κινήματος»,για να εμποδίσουν την απαγόρευση της γλώσσας τους Μπενγκάλι και την υιοθέτηση της επίσημης γλώσσας του Πακιστάν, Ουρντού.
Η αστυνομία έπνιξε τη διαμαρτυρία τους στο αίμα με αποτέλεσμα τουλάχιστον τέσσερις νεκρούς.Η ημέρα ξεκίνησε να γιορτάζεται στο Μπανγκλαντές ως «Ημέρα του Γλωσσικού Κινήματος», για να αναγνωριστεί μετά από την UNESCO. Στο Μπανγκλαντές η 21η Φεβρουαρίου είναι επίσημη αργία.Η Διεθνής Ημέρα Μητρικής Γλώσσας ανακηρύχθηκε από την Γενική Συνέλευση της UNESCO τον Νοέμβριο του 1999.
Η γενική συνέλευση των Ηνωμένων Εθνών κάλεσε στις 16 Μαΐου 2009 τα κράτη μέλη της “να προωθήσουν την διατήρηση και προστασία όλων των γλωσσών που ομιλούνται από τους ανθρώπους σε όλο τον κόσμο”.Στο ψήφισμα αυτό, η γενική συνέλευση καθιέρωσε το 2008 ως το Διεθνές Έτος Γλωσσών και την προώθηση της ενότητας των λαών μέσω της πολυγλωσσίας και της πολυπολιτισμικότητας.
Το ψήφισμα αυτό προτάθηκε από τον Rafiqul Islam, έναν Βεγγαλέζο που μένει στο Βανκούβερ του Καναδά.Έγραψε ένα γράμμα στον Κόφι Ανάν στις 9 Ιανουαρίου 1998 όπου του ζητούσε να λάβει δράση για να διασώσει τις γλώσσες του κόσμου μέσω της διακήρυξης μιας Διεθνούς Ημέρας Μητρικής Γλώσσας.
Ο Rafiq πρότεινε ως ημερομηνία της 21η Φεβρουαρίου προς τιμήν των θανάτων στην Ντάκα το 1952 κατά την διάρκεια του Γλωσσικού Κινήματος.Από τις περίπου 6.000 γλώσσες που μιλιούνται σήμερα στον κόσμο, οι μισές από αυτές απειλούνται με εξαφάνιση. Πρόκειται για γλώσσες ιθαγενών πληθυσμών χωρίς γραπτή παράδοση και επίσημη αναγνώριση στα κράτη όπου ομιλούνται.