Το φετινό θέμα της Παγκόσμιας Ημέρας Ψυχικής Υγείας αφορά στην ανάγκη να δοθεί προτεραιότητα στην ψυχική υγεία στους χώρους εργασίας.

Καθώς οι εργαζόμενοι ενήλικες περνούν το μεγαλύτερο μέρος της ημέρας τους στην εργασία, αυτή μπορεί να αποτελέσει πέραν της κύριας πηγής βιοπορισμού, πεδίο δημιουργικότητας, κοινωνικοποίησης και ευχαρίστησης. Δυστυχώς, για πάρα πολλούς, η εργασία τους δεν ανταποκρίνεται στις προαναφερθείσες δυνατότητες, οδηγώντας τους τελικά σε προβλήματα ψυχικής υγείας.

Υπερβολικός φόρτος εργασίας, αντικρουόμενες απαιτήσεις, έλλειψη υποστήριξης

Περίπου οι μισοί εργαζόμενοι στην Ευρώπη αναφέρουν ότι στην εργασία τους αντιμετωπίζουν καταστάσεις που θέτουν σε κίνδυνο την ψυχική τους υγεία και ευεξία, όπως είναι ο υπερβολικός φόρτος εργασίας, οι αντικρουόμενες απαιτήσεις, η έλλειψη σαφήνειας στα καθήκοντα που τους ανατίθενται, η έλλειψη συμμετοχής στις αποφάσεις που τους αφορούν, η εργασιακή ανασφάλεια, η έλλειψη υποστήριξης από συναδέλφους ή προϊσταμένους και η παρενόχληση στον εργασιακό χώρο.

Βία στους εργασιακούς χώρους

Αξίζει εδώ να αναφερθεί, ως επιβαρυντικός παράγοντας και για την ψυχική υγεία των εργαζομένων, η άσκηση βίας που μπορεί να υποστούν κατά την άσκηση των εργασιακών καθηκόντων τους. Το φαινόμενο αυτό συναντάται αρκετά συχνά σε μονάδες υγείας και ιδιαίτερα σε μονάδες ψυχικής υγείας και επιβαρύνει σημαντικά την σωματική και ψυχοκοινωνική ευεξία των εργαζομένων.

Τα αποτελέσματα του χρόνιου εργασιακού στρες

Το χρόνιο εργασιακό στρες μπορεί να οδηγήσει επίσης στο φαινόμενο της επαγγελματικής εξουθένωσης (το λεγόμενο burn out), ένα σύνδρομο που χαρακτηρίζεται από αίσθημα εξάντλησης, ψυχική αποστασιοποίηση από την εργασία, αρνητισμό ή κυνική στάση απέναντι στην εργασία και μειωμένη επαγγελματική αποτελεσματικότητα. Η επαγγελματική εξουθένωση έχει σοβαρές συνέπειες τόσο στη σωματική όσο και στην ψυχική υγεία του εργαζόμενου. Το 10% των εργαζομένων στην Ευρώπη αναφέρουν ότι αισθάνονται επαγγελματικά εξουθενωμένοι.

Παρεμβάσεις για την προστασία των εργαζομένων

Σημαντική πρόκληση παραμένει η υποστήριξη των εργαζομένων που βιώνουν μία ψυχική καταπόνηση, προκειμένου να παραμείνουν στην εργασία τους ή να επιστρέψουν σε αυτή μετά από απουσία λόγω νοσηλείας ή αναρρωτικής άδειας. Όσον αφορά στα άτομα με χρόνιες ψυχικές διαταραχές, η απόκτηση επαγγελματικών δεξιοτήτων, η εύρεση εργασίας ανάλογη των προσόντων τους και η υποστήριξη τους, ώστε να μπορέσουν να ανταπεξέλθουν σε αυτήν, αποτελούν βασικές προϋποθέσεις για να επιτευχθεί, πέραν της ύφεσης των συμπτωμάτων, και ο στόχος της ανάρρωσης – ανάκαμψης.

Απαιτείται η ευαισθητοποίηση όλων των εμπλεκομένων στην παραγωγική διαδικασία της χώρας, κυρίως δε των κοινωνικών εταίρων, προκειμένου να δημιουργηθεί ένα πλέγμα κατάλληλων παρεμβάσεων με σκοπό την προστασία κάθε εργαζόμενου που έρχεται αντιμέτωπος με ψυχοπιεστικές καταστάσεις στην εργασία του ή εκδηλώνει κάποια ψυχική διαταραχή.