Κάθε φορά που ανοίγουμε την βρύση το νερό ρέει άφθονο και μάλιστα χωρίς να του δίνουμε σημασία. Το θεωρούμε κάτι περισσότερο από δεδομένο. Πολλές φορές το αφήνουμε να τρέξει λίγο για να «κρυώσει» ή για να «ζεσταθεί». Ο κυριότερος λόγος βέβαια για να πιούμε νερό είναι για να ξεδιψάσουμε. Κι όμως σε πολλά μέρη του κόσμου, οι άνθρωποι δεν έχουν αυτήν την πολυτέλεια.
Είναι τα μέρη του κόσμου που και λίγα κέρματα να έχεις, που είναι σπάνια, δεν μπορείς να έχεις πρόσβαση σε νερό. Η UNICEF έκανε ένα συγκλονιστικό πείραμα για αυτήν ακριβώς την σπατάλη, προσφέροντας νερό σε μπουκάλια που όμως δεν μπορεί να αποκτηθεί με χρήματα. Αλλά με ιδρώτα.
Έστησε λοιπόν έναν πάγκο γεμάτο από μπουκαλάκια νερό και δίπλα του έναν διάδρομο γυμναστικής. Τα μπουκαλάκια δεν είχαν πάνω χρηματική αξία, αλλά αξία σε χιλιόμετρα. Είναι οι ενδεικτικές αποστάσεις που κάνουν οι άνθρωποι σε φτωχότερες χώρες σχεδόν καθημερινά, για να αποκτήσουν πρόσβαση σε νερό.
Όταν μια γυναίκα πλησίασε και ζήτησε νερό, ο άντρας πίσω από τον πάγκο της είπε ότι αξίζει 10 χιλιόμετρα και της έδειξε τον διάδρομο γυμναστικής. Για να το πάρει, θα έπρεπε να περπατήσει ή να τρέξει 10 χιλιόμετρα. Υπήρχαν μπουκάλια του 1 χιλιομέτρου ακόμα και των 50 χιλιομέτρων. Οι περισσότεροι δεν τα ήθελαν. Γιατί δεν χρειάζεται να το κάνουν. Δεν είναι αναγκαίο. Κάποιοι, ύστερα από εξηγήσεις, αποφάσισαν να διανύσουν μια απόσταση.
Όταν λοιπόν έφτασε η ώρα να το πιούν, ο άντρας τους είπε να κοιτάξουν τα συστατικά. Χολέρα, ηπατίτιδα Α, πολιομυελίτιδα και άλλες ασθένειες. Οι περισσότεροι φοβήθηκαν. Αλλά δεν ξέρουν ότι οι ανάγκη για νερό δεν σταματάει εκατομμύρια κόσμο από το να κάνει τεράστιες διαδρομές καθημερινά, όχι για να φτάσει σε καθαρό νερό, αλλά σε ένα νερό γεμάτο ασθένειες. Το συγκλονιστικό πείραμα της UNICEF, δεν πρέπει μόνο να μας ευαισθητοποιήσει αλλά και να μας κινητοποιήσει.
Γιατί η μικρή Aysha, περπατάει 8 ώρες την ημέρα, για να μπορέσει να φέρει νερό σε όλη της την οικογένεια…
