Αγγλία 1772, η Elizabeth Wilkinson κάνει την πρώτη ανοιχτή πρόσκληση αγώνα μποξ σε γυναίκα αντίπαλο, Hannah Hyfield, στον τύπο του Λονδίνου. Ολυμπιακοί αγώνες 1904, το μποξ συμπεριλαμβάνει στους αγώνες του και τις γυναίκες αθλήτριες. Οι αγώνες στις πόλεις μεταξύ γυναικών έχουν κάνει ήδη την εμφάνιση τους μέσα στα χρόνια όμως ο πρώτος αγώνας μποξ μεταξύ γυναικών αναμεταδίδεται στις τηλεοράσεις των Αμερικάνων το 1970. Αν το πάρουμε από την αρχή, οι γυναίκες στον χώρο των μαχητικών τεχνών, στις περισσότερες χώρες, είχαν πάντα τουλάχιστον απλή πρόσβαση στις τεχνικές και όχι απαραίτητα εξ επαφής. Σε ένα χώρο που σήμερα ανδροκρατείται και η γυναικεία φύση ακόμα προσπαθεί να πετάξει από πάνω της τα παλαιολιθικά ταμπού περί αδυνάμου φύλου, για καλή μας τύχη υπάρχουν παντού σε όλο τον κόσμο καθημερινά αθλήτριες που αποδεικνύουν ακριβώς το αντίθετο από ότι περιγράφουν τα ταμπού αυτά. Είχαμε την χαρα λοιπόν, να ρωτήσουμε κάποια πράγματα μεγάλου ενδιαφέροντος 3 υπέροχες αθλήτριες, που δεν περνούν σιγουρά απαρατήρητες στον χώρο τους για να φέρουμε ίσως πιο κοντά όποιον θα ήθελε να δει τις μέσα από μια διαφορετική ματιά, παρόλα αυτά εξίσου αυστηρή, ηθική και κυρίως αθλητική, τις μαχητικές τέχνες. Οι παρακάτω αθλήτριες μας έχουν αποδείξει επανειλημμένως με τους τίτλους και τα μετάλλια που έχουν κατακτήσει, ότι η μεγάλη θέληση και σκληρή δουλειά δεν μπορεί να εμποδίσει κανέναν από το να κάνει αυτό που θέλει, ανεξαρτήτως από το ποιος είναι! Δίνουν τον καλύτερο τους εαυτό σε ένα καθημερινό γολγοθά που φέρνει ως αποτέλεσμα μόνο την εξέλιξη τους σαν αθλήτριες αλλά και σαν προσωπικότητες και τις ευχαριστούμε τόσο πολύ για αυτό!
Όχι μόνο επειδή είναι γυναίκες που κάνουν αυτό που πραγματικά θέλουν αλλά κυρίως επειδή κάνουν αυτό που αγαπούν!
Γράφει η Μαργαρίτα Αδόργιαστου
Νίκη Πίτα
Πως ξεκινήσατε να ασχολείστε με τον χώρο του αθλητισμού;
Με τον χώρο του αθλητισμού ασχολούμαι από πολύ μικρή ηλικία. Οι γονείς μου με ώθησαν στον αθλητισμό και έτσι μετά από διάφορες δοκιμές αθλημάτων κατέληξα στο άθλημα της πυγμαχίας.
Ως γυναίκα, πως βιώνετε την ανδροκρατούμενη κοινότητα των μαχητικών τεχνών;
Ζούσα στον χώρο αυτό από μικρή, μεγάλωσα και έμαθα μέσα σε έναν χώρο που είναι ανδροκρατούμενος. Προσωπικά μιλώντας, δεν είναι κάτι που μου κάνει εντύπωση ούτε με ενοχλεί. Ούτως η άλλως τα τελευταία χρόνια πολλές γυναίκες μπαίνουν στην διαδικασία να δοκιμάσουν το άθλημα της πυγμαχίας οπότε τα γυμναστήρια έχουν αποκτήσει μεγάλο αριθμό γυναικών που ασχολούνται με αυτό το άθλημα.
Ποιο είναι το αντίκτυπο της κοινωνίας σε μια γυναίκα που ασχολείται με μαχητικές τέχνες; πως το αντιμετωπίζετε;
Εν αντιθέσει με παλαιότερες εποχές, έχουν καταρριφθεί τα στερεότυπα και οι χαρακτηρισμοί ότι είναι «ανδρικό άθλημα» . Η κοινωνία σε αντιμετωπίζει όπως αρμόζει στην εποχή που ζούμε . Χιλιάδες γυναίκες στον κόσμο αποδεικνύουν καθημερινά ότι μπορούν να πυγμαχούν και να διακρίνονται τόσο σε παγκόσμια πρωταθλήματα, όσο για την μαχητικότητα και την αγωνιστικότητα που διακατέχουν.
Τι προσφέρει το άθλημα με το οποίο ασχολείστε, σωματικά και πνευματικά;
Η πυγμαχία είναι ένα άθλημα για το οποίο μπορώ να μιλάω όλη την ημέρα! Σε αφοπλίζει με στοιχεία που είναι πολύ σημαντικά για το χαρακτήρα ενός ατόμου τα οποία τον βοηθούν σε ολόκληρη την ζωή του. Στοιχεία όπως πειθαρχία, αυτοσυγκέντρωση, αυτοπεποίθηση, ο αυτοέλεγχος, το να βάζεις στόχους και να τους φέρνεις εις πέρας. Σε διδάσκει ότι όταν πέσεις πρέπει να σηκωθείς και να γίνεις πιο δυνατός. Πέρα από αυτά τα στοιχεία όμως που αποκομίζεις από αυτό το άθλημα, μπορείς να χτίσεις ένα σώμα υγιές και όμορφο. Ένα άθλημα αερόβιο και αναερόβιο που σε βοηθά να χάσεις κιλά σε πολύ γρήγορο χρόνο.
Αν μπορούσατε να πείτε κάτι στις γυναίκες οι οποίες διστάζουν να ξεκινήσουν πολεμικές τέχνες, για τον α ή β λόγο τι θα τους λέγατε;
Στην καθημερινότητα πάντα θα υπάρχουν λόγοι που η κάθε γυναίκα θα διστάζει να ασχοληθεί με τις πολεμικές τέχνες. Σκοπός είναι να ξεπερνάμε τους εαυτούς μας και να δοκιμάζουμε καινούρια πράγματα. Να μάθουμε πράγματα για τον εαυτό μας και να εξελισσόμαστε καθημερινά. Αυτός είναι ο νόμος της ανθρώπινης εξέλιξης. Οπότε, κορίτσια δοκιμάστε το και δεν θα χάσετε!
Μαρία “Iron Barbie” Πανταζή
Πως ξεκινήσατε να ασχολείστε με τον χώρο του αθλητισμού;
Από μικρή ξεκίνησα να ασχολούμαι με τον αθλητισμό με διάφορα αθλήματα όπως στίβος, μπάσκετ, windsurfing, snowboard αλλά πρωταθλητισμό στο kick boxing έκανα μετά τα 30, πράγμα περίεργο αν σκεφτείς ότι γύρω στα 30 όλοι σταματάνε τις έντονες αθλητικές δραστηριότητες.
Ως γυναίκα, πως βιώνετε την ανδροκρατούμενη κοινότητα των μαχητικών τεχνών;
Ο χώρος των μαχητικών τεχνών ειδικά την περίοδο που ξεκίνησα εγώ κατακλυζόταν από άνδρες. Ευκολά σε υποτιμούσαν και σε θεωρούσαν ανίκανη να συνυπάρξεις. Βιώνοντας όλο αυτό, αλλά νιώθοντας τα θετικά που σου προσφέρει ένα μαχητικό άθλημα, αποφάσισα να εδραιωθώ και να κερδίσω το σεβασμό από συναθλητές μου και όσων σχετίζονται με το χώρο. Γνωρίζοντας ότι ο σεβασμός κερδίζεται, με πολύ κόπο, ιδρώτα, αίμα και ήθος κατάφερα να «κερδίσω» τον σεβασμό και την εκτίμηση, όχι μόνο των Ελλήνων αλλά και ξένων αθλητών, προπονητών & θεατών καταφέρνοντας θεαματικές νίκες στο εξωτερικό, ενάντια στις καλύτερες από τις χώρες που αγωνιζόμουν.
Ποιο είναι το αντίκτυπο της κοινωνίας σε μια γυναίκα που ασχολείται με μαχητικές τέχνες; πως το αντιμετωπίζετε;
Κάποτε σε κοιτούσαν με μισό μάτι. Πλέον καταφέρνοντας να κερδίσω μια θέση στο χώρο, επηρέασα ένα πολύ μεγάλο μέρος γυναίκειου και παιδικού πληθυσμού στο να ασχοληθεί με τις πολεμικές τέχνες. Αυτό το κατάφερα μέσω τις παγκόσμιας τηλεοπτικής προβολής του Αντ-1 των διοργανώσεων του Μιχάλη Ζαμπίδη (Iron Challenge), νικώντας μια προς μια τις αντίπαλους μου. Πολλές κοπέλες, γυναίκες & παιδιά είδαν ένα ξανθό κοριτσάκι να παλεύει σαν άντρας χωρίς να χάνει τη θηλυκότητα του. Έτσι αποφάσισα ότι θέλω να γινώ ένα σωστό πρότυπο για όσους ακολουθήσουν την αθλητική πορεία , ανεξαρτήτου αθλήματος που θα ασχοληθούν.
Τι προσφέρει το άθλημα με το οποίο ασχολείστε, σωματικά και πνευματικά;
Έχω ασχοληθεί με πολλά αθλήματα και πλέον αφού «κρέμασα τα γάντια μου» πριν 3,5 χρόνια, προπονούμαι και αγωνίζομαι στην ποδηλασία βουνού.
Κανένα άθλημα όμως δεν μπορεί να προσφέρει όσα το k-1 ή ένα μαχητικό άθλημα. Εκτός ότι γυμνάζει όλο το σώμα και τα αποτελέσματα είναι εμφανή από τις πρώτες συνεδρίες- προπονήσεις, προσφέρει επίσης στην ψυχολογία, τον χαρακτήρα και τη διάθεση.
Ένα από τα βασικότερα προτερήματα του ενασχολούμενου είναι ότι βοηθάει πολύ στην αυτοεκτίμηση και αυτοπεποίθηση, κάτι το οποίο με έκανε να εξαρτηθώ από το συγκεκριμένο άθλημα. Έβλεπα ολοένα να δυναμώνω εσωτερικά, να μπορώ ν αντιμετωπίζω με μεγαλύτερη ψυχραιμία καταστάσεις, άρχισα να πιστεύω στον εαυτό μου!
Αν μπορούσατε να πείτε κάτι στις γυναίκες οι οποίες διστάζουν να ξεκινήσουν πολεμικές τέχνες, για τον α ή β λόγο τι θα τους λέγατε;
Χαίρομαι που τόσες γυναίκες εμπιστευτήκαν και ακολούθησαν το kick boxing και με δική μου παρακίνηση. Όσες ακόμα το σκέφτονται θα τους πω ότι κάποιος που ασχολείται με τις μαχητικές τέχνες δεν είναι απαραίτητο να παίξει αγώνα ή να τραυματιστεί. Είναι από τα ασφαλέστερα αθλήματα αν δεν το κάνεις για πρωταθλητισμοί. Θα δουν το σώμα τους να μεταμορφώνεται αλλά κυρίως την ψυχή, το μυαλό και το χαρακτήρα τους να δυναμώνει. Θα αποκτήσουν περισσότερο υπομονή & επιμονή στην καθημερινότητα τους και θα έχουν καλύτερη διαχείριση άγχους και στρες! Θα τους βοηθήσει να κόψουν συνήθειες όπως, κακή διατροφή, κάπνισμα και αλκοόλ. Αγαπώντας περισσότερο το σώμα και τον εαυτό τους θα τους αγαπήσουν περισσότερο και οι γύρω τους! Τι καλύτερο λοιπόν από μια ψυχοθεραπεία που βοηθάει και το σώμα; Συγκεκριμένα τον τελευταίο καιρό προπονώ καθημερινά κοπέλες στις 20:00 στο Βυζαντινό σύλλογο που στεγάζεται στην κλειστή πισίνα του ΟΑΚΑ, μια πολύ καλή ευκαιρία για όσες κοπέλες θα ήθελαν να δοκιμάσουν το άθλημα. Παρόλα αυτά, θα ήθελα να ευχαριστήσω εσάς για την ευκαιρία να μεταδώσω τις ιδέες μου. Τον κόσμο που τόσα χρόνια μου δύναμη με την αγάπη του και φυσικά τους ανθρώπους που με στηρίζουν επί σειρά ετών και είναι η εταιρία Σέβεν Ελλας, η qnt, το κατάστημα Λουκάς bikes και το Paintless, τον φυσικοθεραπευτή Μιχάλη Σιούλη, την herosporto.com & Trion:z
Χριστίνα “Χάρις” Στέλλιου
Πως ξεκινήσατε να ασχολείστε με τον χώρο του αθλητισμού;
Ξεκίνησα τον αθλητισμό από πολύ μικρή. Είχα έφεση, ανέκαθεν. Η πρώτη μου επαφή ήταν στο κολυμβητήριο όταν ήμουν 6 ετών. Τα μαχητικά τα ξεκίνησα στα 14. Ο προπονητής μου ήταν οικογενειακός φίλος, αλλά πάντοτε ήθελα να ασχοληθώ.
Ως γυναίκα, πως βιώνετε την ανδροκρατούμενη κοινότητα των μαχητικών τεχνών;
Η αλήθεια είναι πως η συμμετοχή των γυναικών στα πρωταθλήματα έχει αυξηθεί. Είμαστε λιγότερες, αλλά ο κόσμος ως επί το πλείστον μας αποδέχεται, ως ίσες, όπως πραγματικά είμαστε.
Ποιο είναι το αντίκτυπο της κοινωνίας σε μια γυναίκα που ασχολείται με μαχητικές τέχνες; πως το αντιμετωπίζετε;
Υπάρχουν κάποια κλασσικά στερεότυπα του τύπου, «μπορούν οι γυναίκες να χτυπήσουν;» , ή από την άλλη πλευρά «για να ασχολείται μια γυναίκα με τα μαχητικά δεν είναι αρκετά γυναίκα». Η αντιμετώπιση; Απλή. Είμαι ο εαυτός μου. Όλες δείχνουμε την αξία μας και κερδίζουμε τον σεβασμό που μας αρμόζει. Λίγο άσχημο να πρέπει να αποδεικνύεις τα αυτονόητα, αλλά αυτό ισχύει σε όλους τους τομείς της ζωής και για όλους.
Τι προσφέρει το άθλημα με το οποίο ασχολείστε, σωματικά και πνευματικά;
Σωματικά τα αποτελέσματα νομίζω είναι εμφανή. Η φυσική κατάσταση με ό,τι συνεπάγεται βελτιώνεται και ο αθλούμενος είναι πιο υγιής. Πνευματικά, θα έλεγα πως είναι μια πολύ σημαντική εκτόνωση. Οι άνθρωποι είναι πιο γαλήνιοι και ήρεμοι, επίσης αποφορτίζονται από το άγχος της καθημερινότητας.
Αν μπορούσατε να πείτε κάτι στις γυναίκες οι οποίες διστάζουν να ξεκινήσουν πολεμικές τέχνες, για τον α ή β λόγο τι θα τους λέγατε;
Να κάνουν αυτό που αγαπούν, ό,τι κ αν είναι. Πότε δεν είναι αργά.
