Η νευρική ανορεξία είναι πάντα επίκαιρη και πάντα -δυστυχώς- θα υπάρχουν κρούσματα να μας θυμίζουν πως το τέρας στέκει εκεί και περιμένει καρτερικά. Στα ελληνικά δεδομένα, τα πρότυπα ομορφιάς που επιβάλλεται να ακολουθεί μία γυναίκα, υπενθυμίζονται μέσα από τα reality που εμπορεύεται η ελληνική τηλεόραση, ευτελίζοντας τη γυναικεία και εν γένει την ανθρώπινη ύπαρξη.
Γράφει η Αγγελική Μπαλτσιώτη
Σώμα, κύτταρα, δέρμα κι άκρα. Ενίοτε επιφάνεια, ενίοτε μηχάνημα εργασίας. Πολλοί το μίσησαν, περισσότεροι το πολέμησαν. Κάποιοι το αποδέχτηκαν, ελάχιστοι το αγάπησαν. Όλοι όμως, πάλεψαν για την απόκτηση ενός τέλειου εαυτού, λησμονώντας πως η τελειότητα περιορίζεται στις κολακευτικές λήψεις και στα ρετουσαρισμένα κορμιά. Διατροφικές διαταραχές, η επίσημη ορολογία του.
Μια μάστιγα που ρίζωσε στο εύφορο έδαφος του ναρκισσισμού και κατέληξε να ταλαιπωρεί στη συντριπτική πλειονότητα γυναίκες νεαρής ηλικίας και αφορά την ηθελημένη διακοπή του φαγητού, με σκοπό τη διατήρηση ενός ασθενικά αδύνατου σώματος. Ωστόσο δεν είμαι ειδική να μιλήσω για την ασθένεια, αλλά θα σταθώ στο λόγο ή στους λόγους που ένα άτομο μπορεί να οδηγηθεί σε αυτό το λαβύρινθο, από τον οποίο δύσκολα μπορεί να ξεμπλέξει.
Πρώτα από όλα να σταθούμε στους εξωγενείς παράγοντες και στο πόσo μεγάλο ρόλο παίζει τελικά η κοινωνία και τα πρότυπα που υιοθετεί και προβάλει. Ζούμε σε μια κοινωνία όπου για να θεωρηθεί κάποιος ωραίος ή ποθητός θα πρέπει να είναι τόσο αδύνατος ώστε να χωράει στα μικροσκοπικά ρούχα που σχεδιάζουν οι οίκοι μόδας, ή όπως οι ρετουσαρισμένοι celebrities που βλέπουμε στις φωτογραφίες των περιοδικών με τις τέλειες αναλογίες και το αψεγάδιαστο κορμί, σε όποια ηλικία κι αν βρίσκονται.
Μάλιστα αρκετές γυναίκες και όχι μόνο της εγχώριας ή της διεθνής καλλιτεχνικής ζωής έχουν έρθει αντιμέτωπες με τη νευρική ανορεξία. Έχει σημασία να τις αναφέρουμε γιατί κάποιες κατάφεραν να επανέλθουν και να νικήσουν τους δαίμονες των διατροφικών διαταραχών, ενώ άλλες ηττήθηκαν.
Η νευρική ανορεξία “χτύπησε” την πόρτα της Ζέτας Δούκα στην εφηβεία της. Η ηθοποιός είχε φτάσει τότε να ζυγίζει μόλις 40 κιλά! «Ήταν κάτι εφιαλτικό, θα μπορούσα να έχω πεθάνει. Έτρωγα και έκανα εμετό για να μην παχύνω. Μπορούσα να κάνω εμετό ακόμη και 10 φορές την ημέρα. Έπρεπε να πάρω κάποιες ορμόνες για να επανέλθει το σύστημα του οργανισμού μου σε φυσιολογική κατάσταση» έχει εξομολογηθεί. Σήμερα είναι πρόεδρος του κέντρου υποστήριξης των ατόμων με διατροφικές διαταραχές “Ανάσα”. Η Τατιάνα Στεφανίδου εχει μιλήσει ανοιχτά για τις διατροφικές διαταραχές που πέρασε, όταν στα νεανικά της χρόνια ασχολιόταν με το χορό. «Είχα πολλά θέματα από παιδί. Έχει φταίξει ο χορός, και η σχέση με τη μάνα. Είχα πλάσει και την εικόνα της τελειότητας στο μυαλό μου, συν ο χορός που πρέπει να είσαι σκελετός, με οδήγησαν σε διατροφικές διαταραχές», είχε παραδεχθεί, αποκαλύπτοντας ότι είχε φτάσει να ζυγίζει 48 κιλά με ύψος 1.72! Και η Σάγια έχει μιλήσει ανοικτά για το δικό της εφιάλτη. Στην προσπάθειά της να αδυνατίσει, είχε καταλήξει να ζυγίζει 49 κιλά. Η νεαρή τραγουδίστρια, όπως έχει εξηγήσει η ίδια, συνειδητοποίησε έγκαιρα το πρόβλημα και κατάφερε να επανέλθει στα κανονικά της κιλά. Η Νανά Καραγιάννη ήρθε αντιμέτωπη με τη νευρική ανορεξία, ωστόσο δεν κατόρθωσε να βγει νικήτρια. Πάλευε αρκετά χρόνια με τις διατροφικές διαταραχές, προσπαθώντας να αδυνατίσει κι άλλο και να αποκτήσει αυτό που για εκείνη έμοιαζε ιδανικό. Στον καθρέφτη δεν έβλεπε την άρρωστη Νανά, αλλά μία γυναίκα που μέρα με τη μέρα πετύχαινε το στόχο της! Εκτός από τις γυναίκες όμως η νευρική ανορεξία «χτυπάει» και στους άντρες. Ο Μένιος Φουρθιώτης είχε δηλώσει: «Όταν ήμουν 21 ετών, πέρασα μια νευρική ανορεξία. Πάλεψα μέσα μου για να σταματήσω, πριν οδηγηθώ σε ακραία σημεία. Όλο αυτό πυροδοτήθηκε από την επιθυμία μου να γίνω αδύνατος.»
Προσπαθούμε με οποιοδήποτε μέσο και οποιοδήποτε κόστος, ψυχικό, σωματικό και χρηματικό,να γίνουμε ”τέλειοι”. ”Τέλειοι” στην εποχή που τίποτα δεν είναι παραμυθένιο, αλλά βρώμικο και άσχημο. Αυτή ακριβώς η εποχή επιβάλλει σε μένα και σε σένα να παραμορφωθούμε και μας απαγορεύει το δικαίωμα της ατέλειας.
Φυσικά κι έχω ατέλειες, κυτταρίτιδα, κοιλιά, περιφέρειες, φυσικά και λατρεύω τις σοκολάτες, την κόκα κόλα, και τα τσιμπολογήματα στις 12 το βράδυ. Ωστόσο όπως αγαπάω το προφιτερόλ, αγαπώ και το σώμα μου. Ναι, αν δεν μου αρέσει κάτι θα προσπαθήσω να το αλλάξω, θα βελτιώσω τη διατροφή μου, ίσως ξεκινήσω και γυμναστήριο, αλλά δε θα καταφύγω σε υπερβολές. Γιατί, θα με ρωτήσεις; Γιατί να μην λιώσω στο γυμναστήριο, να τρέφομαι μόνο με σαλάτες και να ζω αποστειρωμένα για να έχω το τέλειο-αποδεκτό σώμα;
Θα σου απαντήσω πως περισσότερο από το σώμα μου, αγαπώ την ψυχή μου. Το σώμα φτιάχνει και χαλάει από τη μία στιγμή στην άλλη ενώ η ψυχή και η προσωπικότητα θέλουν διαρκή, καθημερινή δουλειά. Θέλει προσπάθεια και προσωπικό αγώνα να μάθεις να αποδέχεσαι τον εαυτό σου και να σε αγαπάς όπως είσαι. Τα πρότυπα ομορφιάς που προτάσει η κάθε κοινωνία, αλλάζουν διαρκώς…
Το πρότυπο ανθρώπου που έχεις φτιάξει από την παιδική σου ηλικία, μένει σταθερό!
