Συνέντευξη στη Λιάνα Μπουκουβάλα
Τον συναντήσαμε στο γραφείο του, στο Δημοτικό Θέατρο Πειραιά, όπου περνά τις περισσότερες ώρες της ημέρας του. Ο σκηνοθέτης, Νίκος Διαμαντής, και καλλιτεχνικός διευθυντής του ΔΘΠ, εν όψει της καλοκαιρινής περιόδου σε μία κουβέντα εφ’ όλης της ύλης, μας μίλησε για τους στόχους του θεάτρου, τις συνεργασίες αλλά και τα μελλοντικά σχέδιά του για το ΔΘΠ.
Πως ξεκίνησε το ταξίδι σας ως καλλιτεχνικός διευθυντής του Δημοτικού Θεάτρου Πειραιά;
Κατ’ αρχήν είμαι Πειραιώτης. Μπορεί να λείπω αρκετά χρόνια αλλά μεγάλωσα εδώ. Αναλαμβάνοντας ένα θέατρο λοιπόν, από μία νέα δημοτική αρχή, αυτή του Γιάννη Μώραλη, της οποίας η κεντρική φιλοσοφία είναι αναπτυξιακή, θεωρώ ότι είμαι πολύ τυχερός κυρίως για αυτό, και επιπλέον καθώς έχω τη χαρά να συνεργάζομαι με αξιόλογους ανθρώπους, όπως η πρόεδρος του ΟΠΑΝ, Σταυρούλα Αντωνάκου. Είμαι πολύ χαρούμενος λοιπόν, γιατί είχα και έχω μία εξαιρετική συνεργασία με όλους, προκειμένου το δημοτικό θέατρο να λειτουργήσει όχι μόνο ως ένα τοπικό θέατρο αλλά υπερτοπικά, ξεπερνώντας τα όρια του Πειραιά και της Αθήνας, ενώ παράλληλα να αφορά την τοπική κοινωνία, έτσι ώστε να είναι ένας ουσιαστικός μοχλός ανάπτυξης.
Θεωρείτε ότι βρήκε πρόσφορο έδαφος αυτή η προσπάθειά σας, στην πόλη;
Για να είμαστε ειλικρινής και σαφείς να ξεκαθαρίσουμε ότι καμία πολιτιστική ανάπτυξη δεν πετυχαίνει μέσα σε ένα ή δύο χρόνια. Χρειάζεται επιμονή και υπομονή. Δεν αναπτύσσεται και δεν καρποφορεί εύκολα μία προσπάθεια στον χώρο του πολιτισμού, χωρίς τα παραπάνω. Αυτή η δέσμευση λοιπόν, κόντρα σε όποια λογική των καιρών μας, είναι κάτι που μας βρίσκει όλους σύμφωνους. Είμαστε σαφέστατα προσανατολισμένοι και συντεταγμένοι σε μία ανάπτυξη κάθετη σε βάθος και με επιμονή. Δυσκολότερες αποφάσεις και μεγαλύτερη αλήθεια, έτσι ώστε να υπάρξει ένα σοβαρό αποτύπωμα. Δεν μας ενδιαφέρουν πυροτεχνήματα πολιτισμού.
Ποια είναι η ουσία, ο στόχος αν θέλετε, αυτής σας της προσπάθειας;
Οι στόχοι μας είναι τρείς και είναι σαφέστατοι. Πρώτον, πρωταθλητισμός. Όταν αναλαμβάνεις ένα τέτοιου είδους θέατρο, και αυτό δεν έχει να κάνει με αλαζονεία αλλά είναι θέμα απαιτήσεων, πρέπει να λειτουργήσεις κάνοντας πρωταθλητισμό. Δεύτερον, υπάρχει ένα τρίπτυχο πάνω στο οποίο δομείται το πρόγραμμα και η φιλοσοφία του Δημοτικού Θεάτρου, το τρίπτυχο είναι καλλιτεχνική δημιουργία, πρωτότυπη, σοβαρή η οποία να αγγίζει τη σύγχρονη αισθητική του θεάτρου, θέατρο ρεπερτορίου και θέατρο ουσίας. Αυτό σημαίνει, αποφυγή λαϊκισμού. Δεν είναι ένα θέατρο το οποίο αλληθωρίζει προς την πλευρά του ταμείου. Είναι ένα θέατρο που προσπαθεί να προσεγγίσει τον κόσμο και να λειτουργήσει ως μοχλός ανάπτυξης στο υψηλότερο επίπεδο. Ένα θέατρο που δημιουργεί στο σύγχρονο γίγνεσθαι. Ένα θέατρο ουσίας. Τρίτον, εκπαιδευτικά προγράμματα. Πιστεύουμε όλοι ότι ο ρόλος του θεάτρου είναι εκπαιδευτικός και άρα μας ενδιαφέρει να έχουμε τρόπους επαφής με τον κόσμο, με τους μαθητές, με την νεολαία. Εκπαίδευση κοινού μέσα από προγράμματα ΕΣΠΑ, μέσα από προγράμματα σχέσης με τα σχολεία.
Ποιες οι ενέργειές σας ώστε να ανοίξετε την πόρτα του θεάτρου και σε άλλες δράσεις εκτός των παραστάσεων;
Εμείς εδώ κάνουμε καλλιτεχνικό πρόγραμμα. Το Δημοτικό Θέατρο λειτουργεί ως πολιτιστικός οργανισμός. Ακουμπάει, έχει άποψη δηλαδή, πάνω στη ζωγραφική, στο χορό, στις εκθέσεις γενικότερα. Κινείται με ένα πολύπτυχο τρόπο σε όλους τους χώρους του.
Πείτε μας δύο λόγια για τη φετινή συνεργασία με το Φεστιβάλ Αθηνών;
Πρόκειται για πολύ σημαντική συνεργασίας, την οποία τη δουλεύαμε για έναν χρόνο, με τον καλλιτεχνικό διευθυντή του Φεστιβάλ, τον Βαγγέλη Θεοδωρόπουλο. Έτσι, εν τέλει μας έδωσε τη δυνατότητα να ενταχθούμε και να παρουσιάσουμε τη δουλειά μας. Πρόκειται για ένα πρόγραμμα που είναι κατά τη γνώμη μου αίτημα της εποχής. Συνεργασία, αλληλεγγύη και χτίσιμο πραγμάτων ανθρώπων διαφορετικών, μαζί έτσι ώστε να μπορέσουν να υπάρξουν και αύριο. Γεφύρωμα της διαφορετικότητας.
