Δραστήριος άνθρωπος όντας πολυπράγμων, δαιμόνιος ρεπόρτερ διατηρώντας παθιασμένη σχέση με τη δημοσιογραφία και κυρίως καλός φίλος μιας και είναι πάντα η ψυχή της παρέας, ο Λευτέρης Σουχαΐμπ, μας αποκαλύπτει σε μια χαλαρή κουβέντα πως είναι να είσαι δημοσιογράφος εν έτη 2017!
Πολλές εργατοώρες ως δημοσιογράφος με αμέτρητες λιωμένες σόλες παπουτσιών. Το όραμα, τα όνειρα του νεαρού Λευτέρη ποια ήταν;
Πέρα από τις πολλές ώρες εργασίας και τις λιωμένες σόλες στο ρεπορτάζ, είναι μια δουλειά που σου δίνει την ευκαιρία να δεις με τα μάτια σου τα γεγονότα και να τα επικοινωνείς στους ανθρώπους. Το όραμα μου και το όνειρο μου, ήταν αυτό ακριβώς. Όσο και αν ακούγεται λυρικό και ρομαντικό από πολύ μικρός είχα διαλέξει το επάγγελμα μου. H δημοσιογραφία δεν είναι απλή καταγραφή γεγονότων. Είναι ένας μαγικός κόσμος, γεμάτος δυνατές συγκινήσεις και πρόσωπα που έχουν μια συναρπαστική ιστορία να αφηγηθούν.
Υπάρχουν στιγμές που ενδεχομένως μετανιώνεις για αυτή σου την επιλογή;
Καμία. Απολύτως καμία. Σαφώς, όπως όλες οι δουλειές έτσι και αυτή, έχει παρά πολλές δυσκολίες, όμως ποτέ δεν λειτούργησε ως αντικίνητρο.
Ποια είναι η πιο δύσκολη στιγμή που έχεις να θυμάσαι στην μέχρι τώρα δημοσιογραφική πορεία σου;
Πολλές στιγμές ήταν δύσκολες, όμως δεν θα ξεχάσω ποτέ τη στιγμή που χρειάστηκε να καλύψω δημοσιογραφικά, τον θάνατο ενός φίλου μου. Έπρεπε να διαλέξω ανάμεσα στον φίλο και στον επαγγελματία. Εκείνη την στιγμή που σήκωσα το τηλέφωνο μου για να επιβεβαιώσω την πληροφορία, το συναίσθημα ήταν ανάμεικτο. Πρώτα νοιαζόμουν προσωπικά σαν άνθρωπος και σαν φίλος, ενώ ταυτόχρονα έκανα την δουλειά μου. Πολύ δύσκολη διαχείριση…
Ποια σε κάνει να νιώθεις υπερήφανος;
Η στιγμή που χρειάστηκε να καλύψω δημοσιογραφικά την προσφυγική κρίση στην Ευρώπη. Για να καταλάβεις καλά και να μεταδόσεις μια είδηση, πρέπει να είσαι 100% εκεί και να την ζήσεις. Ταξίδεψα μαζί με αυτούς τους ανθρώπους, είδα την καθημερινότητα τους στο μεγάλο ταξίδι που έκαναν και συζήτησα μαζί τους, έφαγα μαζί τους, περπάτησα μαζί τους σε πεδιάδες και ποτάμια, για αμέτρητα χιλιόμετρα και μέσα σε ένα τόσο συναισθηματικό υπόβαθρο είχα παράλληλα να μεταδώσω και να αποδώσω δημοσιογραφικά αυτό που βίωσα. Είναι στιγμές σαν αυτές που συνειδητοποιείς ότι ο κόσμος που ζεις, δεν είναι ο μικρόκοσμος σου.
Έχεις ταξιδέψει πολύ με την ιδιότητά σου ως δημοσιογράφος αλλά και γενικότερα, υπάρχει κάποιο μέρος που να ξεχώρισες έως σήμερα και αν ναι, γιατί;
Ιδιαίτερη θέση μέσα μου έχει η Νέα Υόρκη γιατί λατρεύω αυτό το πάντρεμα ανθρώπων διαφορετικών εθνικοτήτων και πολιτισμών. Θυμάμαι όταν πήγα πρώτη φορά, στις συνομιλίες μου με τους κατοίκους αυτής της πόλης υπήρχε ένα κοινό σημείο αναφοράς, ήταν όλοι χαρούμενοι που ζούσαν εκεί.
Τηλεόραση, ραδιόφωνο, εφημερίδα, περιοδικό, διαδίκτυο. Τι θέση κατέχει το καθένα από αυτά στην καρδιά σου;
Το κάθε Μέσο έχει την ομορφιά του, όμως, ξεχωρίζω το διαδίκτυο, μιας και όλοι έχουμε πλέον την δυνατότητα μέσω ενός κινητού να μάθουμε τι συμβαίνει εκεί έξω και να μεταδώσουμε χωρίς να είμαστε δημοσιογράφοι, μια σημαντική πληροφορία.
Ποια είναι κατά τη γνώμη σου τα χαρακτηριστικά ενός καλού δημοσιογράφου;
Ο καλός δημοσιογράφος είναι ο έγκυρος δημοσιογράφος, ο αξιόπιστος και αυτός μέσα στη ζούγκλα που ζούμε δεν ξεχνάει να κρατάει ισορροπία ανάμεσα στην ανθρωπιά και στον επαγγελματισμό. Αυτός που δεν πουλάει τη ψυχή του για φέρει μια δημοσιογραφική επιτυχία…
Ποια η συμβουλή σου για τα νέα παιδιά που θέλουν να γίνουν δημοσιογράφοι;
Να το προσπαθήσουν, να το παλέψουν, να μην διστάσουν να πάνε κόντρα στα ανάποδα, να το δοκιμάσουν και να επιλέξουν εκείνοι αν θέλουν ή όχι! Και όχι το σύστημα των δημοσιογράφων…
Ποια τα προβλήματα που πιστεύεις πως αντιμετωπίζει σήμερα ο χώρος;
Το μεγαλύτερο πρόβλημα αυτή την στιγμή είναι η απαξίωση των δημοσιογράφων και των μέσων ενημέρωσης. Μέσα στη κρίση και στην γενικότερη απαξίωση πολλών αξιών, ήταν μοιραίο να ακουμπήσει και αυτόν τον κλάδο.
Τι αγαπάς να κάνεις σε μία ελεύθερη από υποχρεώσεις μέρα;
Ύπνο! Μόνο ύπνος!
Πως φαντάζεσαι τον συνταξιούχο Λευτέρη;
Θα σου δώσω μια απάντηση που δεν θα την περιμένεις, θα ήθελα να έχω ένα μικρό καφενείο με εκλεκτούς μεζέδες και εκεί μέσα να εξυπηρετώ φίλους με μεράκι.
