Η ιστορία του «Άλλου Ανθρώπου» είναι λίγο πολύ γνωστή. Τον Σεπτέμβριο του 2009, ύστερα από 25 χρόνια εργασίας στο χώρο της διαφήμισης και του marketing ως στέλεχος σε πολυεθνική εταιρεία, ο 47χρονος τότε Κώστας Πολυχρονόπουλος, έμεινε χωρίς δουλειά. Οι οικονομικές δυσκολίες τον ανάγκασαν να επιστρέψει στο πατρικό του και για περίπου δύο χρόνια δεν μπορούσε να βρει κάποια απασχόληση. Συναντήσαμε τον Κωνσταντίνο Πολυχρονόπουλο, σε μία δράση της κοινωνικής κουζίνας στον Πειραιά και μας εξήγησε τον τρόπο που μπορεί κάποιος να είναι πραγματικά ευτυχισμένος.
Συνέντευξη στην Αγγελική Μπαλτσιώτη
Πώς προέκυψε «Ο Άλλος Άνθρωπος»; Περπατώντας στον δρόμο, είδα δυο παιδιά πάνω από έναν κάδο σκουπιδιών να τσακώνονται για κάτι σάπια φρούτα και λαχανικά που είχαν πετάξει οι άνθρωποι της λαϊκής. Με πείραξε λοιπόν πολύ ότι περνούσε κόσμος με σακούλες τροφίμων και ήταν σαν να μην τα έβλεπε. Με πείραξε η αδιαφορία. Οπότε έκανα το αυτονόητο, ή τουλάχιστον έτσι θέλω να πιστεύω. Πήγα σπίτι έφτιαξα δέκα τοστ, πήρα την επόμενη μέρα τηλέφωνο μία φίλη και της λέω «θα πάω σε μία λαϊκή αγορά να μοιράσω φαγητό σε ανθρώπους που ψάχνουν στα σκουπίδια. Θες να έρθεις;» Μου λέει «ναι, πάμε».
Πως συνέχισε; Αποφάσισα να μαγειρεύω δημόσια, κάθε μέρα και σε μία διαφορετική γειτονιά. Ο κόσμος άρχισε να με πλησιάζει να έχει απορίες γι’ αυτό που κάνω. Πώς το κάνω, γιατί, πώς μπορούν εκείνοι να βοηθήσουν. Τους εξηγούσα και καθημερινά έρχονται κι άλλοι. Όχι μόνο για να τρώει ο κόσμος, γιατί αν το φαγητό ήταν το ζητούμενο θα μαγειρεύαμε μέσα και θα το μοιράζαμε. Το σημαντικό είναι η παρέα που δημιουργείται κι η επικοινωνία.
Συναντήσατε εμπόδια από τις Αρχές, είτε τοπική αυτοδιοίκηση, είτε Αστυνομία; Είχα 5 προσαγωγές, με την αφορμή της εξακρίβωσης στοιχείων. Τι είναι αυτό που κάνω και γιατί το κάνω. Μετά ο δήμος που με συλλάμβανε, με βράβευσε ως πολίτη της Αθήνας, το ίδιο και η Ε.Ε., ως Ευρωπαίο πολίτη το 2015, αλλά δεν τα παρέλαβα τα βραβεία.
Γιατί; Σχετικά με τη βράβευση του «Άλλου Ανθρώπου» ως Ευρωπαίος Πολίτης για το 2015, αρνηθήκαμε το βραβείο με το σκεπτικό: «Πώς μπορείς να πάρεις βραβείο από μια κοινότητα που επιβάλει την λιτότητα στον ελληνικό λαό, που βραβεύει εμάς για κάτι που επιβάλλει με τη βία στον ελληνικό λαό;»
Πως μπορεί κάποιος να βοηθήσει στο έργο σας; Όποιος θέλει έρχεται και προσφέρει, όσα μπορεί. Δεν είμαστε ΜΚΟ, ούτε θα γίνουμε. Δε χρειάζονται νομικές μορφές για την αλληλεγγύη. Αν θέλουμε σφραγίδα για την αγάπη, την πατήσαμε. Έχω πει ότι «Ο Άλλος Άνθρωπος» θα σταματήσει να υπάρχει, όταν σταματήσουν οι άνθρωποι να βοηθάνε!
Έδρα έχετε; Το σπίτι του «Άλλου Ανθρώπου» είναι ένας χώρος στο Μεταξουργείο, (Μεγάλου Αλεξάνδρου 122) που έχουμε την αποθήκη με τα τρόφιμα μας κι εκεί ουσιαστικά είναι το στρατηγείο μας. Έρχονται άνθρωποι κάθε μέρα, κάνουν μπάνιο, πλένουν τα ρούχα τους, τρώνε πρωινό, πίνουν καφεδάκι, συζητάμε, έχουν ίντερνετ. Κάθε Δευτέρα και Τετάρτη μετά τις 17:00 έχουμε δωρεάν ενισχυτική διδασκαλία, για παιδιά δημοτικού και γυμνασίου. Υπάρχει επίσης θεατρική ομάδα και συνεργαζόμαστε με όλα τα κοινωνικά ιατρεία.
Λόγω της πολυπολισμικότητας του κόσμου, τι είδους φαγητά μαγειρεύετε; Μαγειρεύουμε τα πάντα. Οτιδήποτε μαγειρεύεται στην κατσαρόλα, ό,τι τρώμε σπίτι μας. Μακαρόνια, όσπρια, κρέας. Κατσαρόλα είναι κι αυτή, απλά είναι πιο μεγάλη. Πολλές φορές δοκιμάζουμε γεύσεις από άλλα κράτη, οι άλλοι δοκιμάζουν την ελληνική κουζίνα και έτσι γίνεται το πάντρεμα. Το παν είναι ο σεβασμός στη διαφορετικότητα, σε οποιαδήποτε έκφραση της ζωής μας.
Η δική σας πηγή εισοδημάτων ποια είναι; Δεν έχω καμία πηγή εισοδημάτων. Τρώω κι εγώ από αυτήν την κατσαρόλα, τα τσιγάρα μου τα βγάζω από δω, οι παρέες μου είναι από δω. Το σπίτι του «Άλλου Ανθρώπου» είναι και δικό μου σπίτι, εκεί κάνω μπάνιο, εκεί τρώω πρωινό, εκεί κοιμάμαι, το αυτοκίνητο του «Άλλου Ανθρώπου» χρησιμοποιώ κι εγώ.
Έχετε συναντήσει ακραία περιστατικά στα τόσα χρόνια λειτουργίας της κουζίνας; Μία φορά μαγείρευα στη Γλυφάδα και κάποιος φαρμακοποιός, φώναξε την αστυνομία επειδή το κατάστημά του μύρισε κρεμμύδι, επειδή μαγείρευα στο πεζοδρόμιο, μπροστά στο κατάστημα. Κάποτε στην πλατεία στον Αγ. Παντελεήμονα κάποιος πήγε να κλωτσήσει την κατσαρόλα επειδή έτρωγαν κι άνθρωποι διαφορετικών εθνοτήτων και τον έκαψα. Μαγειρεύω για μένα και όποιος θέλει έρχεται και τρώει, δεν προσκαλώ κανέναν. Αυτή είναι η διαφορά του «Άλλου Ανθρώπου».
