Κάποιες φορές αρκεί η γλύκα που σχηματίζεται μέσα από στοιχεία των χαρακτηριστικών στο πρόσωπο ενός ανθρώπου, για να σε κάνει να τον συμπαθήσεις ακόμη και αν δεν τον έχεις γνωρίσει ποτέ. Η αλήθεια πίσω από το χαμόγελό του ή ακόμα το ειλικρινές που εισπράττεις μέσα από το βλέμμα του. Μην με πείτε τρελή, αλήθεια σας λέω, έτσι ένιωθα για την Κατερίνα πολύ πριν την γνωρίσω. Και το γυναικείο ένστικτο όπως σωστά λένε, είναι αλάθητο! Η Κατερίνα Παπουτσάκη είναι όλα τα παραπάνω, κι ακόμη περισσότερα. Πρόκειται για ένα από τα πιο αυθόρμητα και ειλικρινή πλάσματα που θα συναντήσεις εκεί έξω, μα συνάμα και πολύ-πολύ ταλαντούχα, κάτι που φέτος επιβεβαιώνεται περίτρανα με τον πρωταγωνιστικό της ρόλο στη νέα σειρά της ΕΡΤ «Τα καλύτερά μας χρόνια», που κυριολεκτικά «σπάει ταμεία». Η ίδια βρισκόμενη σε πλήρη «οργασμό εργασιών» αφού εκτός από full-time μαμά, σύζυγος και γυναίκα, έχει συνεχόμενα γυρίσματα για τη σειρά, σε μία άκρως ενδιαφέρουσα κουβέντα και με τον γνωστό χειμαρρώδη λόγο που την διακατέχει μας μιλά για όλα…
Συνέντευξη στη Λιάνα Μπουκουβάλα
Αρχικά να σου πω, ότι σε συνάντησα για πρώτη φορά στο Αγκίστρι. Καθώς η ίδια έχεις δηλώσει πως η μνήμη σου συχνά είναι «κοντή» αποκλείεται να το θυμάσαι, στο λέω όμως, γιατί μου έκανε πολύ εντύπωση η απλότητά σου. Έδειχνες να είσαι ένα τόσο ανέμελο πλάσμα που απολάμβανε στο έπακρον τις απλές καθημερινές στιγμές, με την οικογένεια και τους φίλους σου, χωρίς λεζάντες και φτιαξίδια. Είσαι αλήθεια έτσι και στην καθημερινότητά σου;
Είμαι ακριβώς αυτό που είδες και ακόμα πιο πολύ! Χα,χα! Σκέψου ότι με είδες και με το μωράκι που μόλις είχε γεννηθεί και ήμουν και λίγο πιο πιεσμένη. Γενικά όμως, είμαι αρκετά χαλαρή ως άνθρωπος. Βασικά… κανονική! Αγχώνομαι όπως όλοι μας για πράγματα που αφορούν στην καθημερινότητα μας, ΟΚ, αλλά ποτέ δεν θα με δεις έτσι να τρελαθώ ας πούμε, ή να είμαι σε πολύ ένταση.
Πηγαίνεις κάθε χρόνο στο Αγκίστρι. Γιατί;
Πηγαίνω στο νησί πράγματι, κάθε χρόνο, από πολύ μικρή, σχεδόν από τα 19 μου. Επιπλέον, είναι και η νονά του Μάξιμου από εκεί, η Κατερίνα, οπότε πλέον έχω και έναν λόγο παραπάνω για να το αγαπώ…!
Είσαι από τους ανθρώπους που κρατούν στην καρδιά τους ξεχωριστή θέση για τις φιλίες τους;
Φυσικά! Οι φίλοι μου είναι σημαντικοί για εμένα. Και είμαι τυχερή γιατί έχω καταφέρει να έχω σχέσεις ζωής.
Πόσο εύκολο ή δύσκολο όμως, είναι να διατηρεί κανείς αληθινές, ανιδιοτελείς φιλίες στις μέρες μας;
Προφανώς και δεν είναι εύκολο και δεν σου κρύβω πως υπήρξαν σχέσεις, που δεν κατάφερα να κρατήσω. Βασικά για να σου πω την αλήθεια, μου μόνο ατυχίες νομίζω πως είχα, μέχρι που γνώρισα τον άντρα μου, τον Παναγιώτη, πριν δέκα περίπου χρόνια. Νομίζω πως αυτό το σημείο ήταν για μένα κομβικό και από τότε και έπειτα, εκτός από τους παιδικούς μου φίλους, έχω καταφέρει και έχω αρκετούς ακόμη ανθρώπους στη ζωή μου που αγαπώ και με αγαπούν κι εκείνοι.
Με τον Παναγιώτη; Πόσο εύκολο είναι κρατάτε τις ισορροπίες σας σε μία καθημερινότητα γεμάτη ένταση, με δουλειές, υποχρεώσεις, παιδιά…
Τα πράγματα δεν είναι πάντα ρόδινα. Ειδικά και όταν έχεις και δύο παιδιά. Υπάρχουν και εντάσεις και συγκρούσεις και κόντρες… Ο καθένας αντιμετωπίζει τα δικά του θέματα και έχει μάθει να συμπεριφέρεται με τον δικό του τρόπο και όταν έρχονται και τα παιδιά, που είναι ένα πολύ ευτυχές γεγονός φυσικά, αλλάζουν τελείως οι ισορροπίες που υπήρχαν σε μια εργένικη ζωή… Οπότε και οι δύο πρέπει να κάνουν υποχωρήσεις, ενδεχομένως να αλλάξουν και πράγματα. Και όταν οι άνθρωποι έχουν πολύ ισχυρούς χαρακτήρες, έντονες προσωπικότητες, όνειρα, καριέρες τότε αυτό είναι ακόμα πιο δύσκολο, όταν όμως κοιτάς τον άλλο και η καρδιά σου χτυπά δυνατά για εκείνον, βρίσκεις τον τρόπο και τα καταφέρνεις όλα…
Η αναγνωρισιμότητα έχει δημιουργήσει ποτέ προβλήματα στις προσωπικές σου σχέσεις;
Κοίτα δε νομίζω ότι μπορεί κάτι να μην λειτούργησε εξαιτίας της αναγνωσιμότητας. Σίγουρα οι λόγοι ήταν άλλοι. Ίσως όμως, κατά περιπτώσεις να βοήθησε να μην ευδοκιμήσει…
Έχεις δηλώσει ότι κάνεις ψυχοθεραπεία. Που μπορείς, μέχρι σήμερα, να εντοπίσεις τις ευεργετικές ιδιότητες που είχε αυτή πάνω σου;
Είμαι ακόμη στην πολύ αρχή αυτής της διαδικασίας. Η ψυχοθεραπεία χρειάζεται αφοσίωση αλλά και χρόνο για να σου δώσει αποτελέσματα. Γιατί όλα αυτά που έχεις βιωματικά δημιουργήσει ως μοντέλο συμπεριφοράς, έχουν εδραιωθεί όλα αυτά τα χρόνια, οπότε για να αλλάξουν χρειάζεται πολύς χρόνος, δουλειά και πλήρη συνείδηση του τι κάνεις. Πρέπει να είσαι δοσμένος στο απόλυτο και απολύτως συνειδητοποιημένος για αυτό που κάνεις.
Λένε πως ως διαδικασία, η ψυχοθεραπεία, υπάρχει περίπτωση να γίνει αρκετά επίπονη καθώς μπορεί να έρθεις αντιμέτωπος με πράγματα που ενδεχομένως να σε στεναχωρούν ή να μη σου αρέσουν. Συνέβη σε εσένα αυτό;
Όχι, σε μένα αυτό δεν έγινε. Ίσως γιατί μέσα στα τόσα χρόνια ενδοσκόπησης, αυτά τα πράγματα που με δυσκολεύουν στην καθημερινότητα και στη ζωή μου γενικότερα και που θέλω βελτιώσω, ξέρω από πού προέρχονται. Χρειάζομαι απλά την τεχνική, για να μπορέσω να τα ξεπεράσω. Και σε αυτό δουλεύω πλέον εντατικά τελευταία.
Αλήθεια, ποια είναι η αχίλλειος πτέρνα της Κατερίνας;
Το κύριό μου ζήτημα γενικώς, αν μπορεί να θεωρηθεί «αχίλλειος πτέρνα» όπως το λες, είναι ότι δεν ήμουν πολύ καλή στο να βάζω όρια στους άλλους. Στο να μπορώ να οριοθετώ τι δέχομαι και τι όχι από τους άλλους, που κατά συνέπεια σημαίνει ότι δεν θέτω όρια στον εαυτό μου. Έχω αρχίσει όμως, να το διορθώνω…!
Τι σε κάνει να λες «ευχαριστώ» κάθε πρωί που ξυπνάς;
Που είμαι υγιής! Που είναι τα παιδάκια μου καλά… Τι άλλο χρειάζεται άραγε; Αισθάνομαι ευγνώμων γενικά, γι αυτό και λέω πολλά ευχαριστώ!
Ονειρευόσουν από μικρή οικογένεια ή ήταν κάτι που προέκυψε στην πορεία;
Προέκυψε! Δεν ήταν καθόλου μέσα στα σχέδιά μου, αλήθεια. Μάλιστα, δεν είχα και ιδιαίτερη πίστη στις ερωτικές σχέσεις, έρχομαι και από ένα background γονιών που δεν τα είχαν καταφέρει με τον γάμο τους, οπότε δεν είχα πολύ πίστη στο «για πάντα»! Ο έρωτας στον οποίο βρεθήκαμε με τον άντρα μου μας έφερε εδώ που είμαστε σήμερα και αν δεν γινόταν έτσι, μπορεί και να μην συνέβαινε και ποτέ…
Έγιναν όλα ανάμεσά σας αλήθεια αρκετά γρήγορα…
Ναι, πράγματι! Λειτούργησε όμως από την πρώτη στιγμή καλά! Προφανώς και υπήρχαν θέματα που χρειαζόταν να δουλευτούν παράλληλα, γιατί ήταν πολύ λίγος ο χρόνος που γνωριζόμασταν όταν αποφασίσαμε να κάνουμε παιδί, σχεδόν τρεις μήνες, παρ’ όλα αυτά σήμερα μπορώ να σου πω με σιγουριά πως ήταν η καλύτερη επιλογή που θα μπορούσα να κάνω.
Λειτουργείς γενικά πολύ με το συναίσθημα;
Είμαι πολύ συναισθηματική όντως, αλλά αν δεν αισθανόμουν ότι ήταν τόσο καταλυτικό αυτό, δεν θα το επέλεγα. Γιατί ναι, είμαι συναισθηματική αλλά παράλληλα έχω και ισχυρούς μηχανισμούς αυτοπροστασίας. Το ένστικτό μου, μου έλεγε πολύ «δυνατά» να το κάνω…
Πως φαντάζει μια ιδανική μέρα χωρίς υποχρεώσεις παρέα με τα παιδιά σου;
Μια ωραία μέρα, στην προ- covid εποχή, με τα παιδιά μου είναι μια μέρα κατά την οποία μπορούμε να ξυπνάμε μαζί το πρωί, να τρώμε το πρωινό μας, να σχεδιάζουμε τις βόλτες μας, να παίρνουμε τους φίλους μας για να βρεθούμε… Είμαστε πάρα πολύ κοινωνική οικογένεια πρέπει να σου πω. Συνηθίζουμε να βρισκόμαστε πολλές οικογένειες μαζί, να τρώμε μαζί, να κάνουμε βόλτες μαζί, να μαζευόμαστε σε σπίτια… Και όλα αυτά τα ωραία που μπορούσαμε και κάναμε πριν την πανδημία…
Έχεις ανασφάλειες ως γονιός; Και αν ναι, ποιες;
Έχω τις κλισέ ανησυχίες του τύπου αν τα κάνω όλα καλά! Αν είμαι καλή μαμά, ξέρεις… Η αποδοχή ωστόσο, ότι σίγουρα κάτι θα σου έχει ξεφύγει είναι μια υγιής και ρεαλιστική αποδοχή. Το ζητούμενο είναι να κάνεις το καλύτερο που μπορείς. Κάθε μέρα, κάθε λεπτό. Να βελτιώνεσαι και να ακούς τα παιδιά σου. Γιατί σίγουρα αν κάτι έχει πάει στραβά και έχεις «ανοιχτές κεραίες» θα το ακούσεις και θα μπορέσεις και να λειτουργήσεις διορθωτικά.
Που πιστεύεις ότι σε έχουν αλλάξει ως Κατερίνα, τα παιδιά σου;
Ήμουν πάντοτε αρκετά εργασιομανής. Μεγάλωσα με το να δουλεύω συνεχώς, από επιλογή, οπότε με τα παιδιά τώρα αναθεώρησα κάποια πράγματα. Παράλληλα, έμαθα να οργανώνομαι! Η οργάνωση είναι ένα στοιχείο που δεν το είχα καθόλου και το απόκτησα μετά τα παιδιά, γιατί έχω να σου πω πως η οργάνωση και η τακτικότητα είναι σύμφυτη με την μητρότητα! Αν και ακόμη, δεν το λες ότι είναι και το φόρτε μου! Χαχα! Μου τρώει πολύ ενέργεια αυτή η διαδικασία και με αγχώνει για να μπορώ να το καταφέρνω.
Τι σου λείπει από την ζωή;
Ο ύπνος! Χα,χα! Τα παιδιά μου και τα δύο δεν ήταν και πολύ του ύπνου από μικρά, ούτε είναι ακόμα, οπότε ναι, ο ύπνος!
Ο σύζυγός σου δραστηριοποιείται επαγγελματικά στον χώρο της εστίασης που τελευταία πλήγεται ανεπανόρθωτα. Πως το βιώνετε αυτό ως οικογένεια;
Δύσκολα, όπως όλοι! Είναι γενικότερα βασικά νομίζω δύσκολο να είσαι ένας δραστήριος και δημιουργικός άνθρωπος και η δουλειά σου να πηγαίνει πίσω… Είναι πάρα πολύ άσχημο. Ωστόσο, κάνουμε υπομονή. Για την ώρα ευτυχώς το αντιμετωπίζει ψύχραιμα…
Τι σε αγχώνει περισσότερο όσον αφορά στο μέλλον που μας φέρνει η νέα αυτή κατάσταση της covid-19 εποχής;
Νομίζω ότι για κάποιο διάστημα στην μετά-covid εποχή θα συνεχίσουμε να είμαστε αρκετά επιφυλακτικοί και προσεκτικοί. Δεν θα βγαίνουμε ίσως τόσο, θα προτιμούμε περισσότερο να μαζευόμαστε σε σπίτια, θα φοβόμαστε. Αλλά οι άνθρωποι γενικά είναι όντα που προσαρμόζονται. Όπως λοιπόν, προσαρμοζόμαστε τώρα στην πραγματικότητα της πανδημίας, επειδή έχουμε και μεγάλη ανάγκη για την ανθρώπινη επαφή, εγώ πιστεύω ότι θα πάρει λίγο χρόνο αλλά θα επανέλθουμε στην προηγούμενη κανονικότητα που γνωρίζαμε. Θα… αγκαλιαζόμαστε ξανά!
Λένε πως το εμβόλιο είναι προ των πυλών. Όταν έρθει στη χώρα μας και επίσημα, θα το κάνεις;
Νομίζω όχι αμέσως. Δεν ξέρω… Αν και νομίζω πως οι άνθρωποι που το έχουν περισσότερο ανάγκη θα το κάνουν αρχικά, έτσι κι αλλιώς. Ούτως η άλλως όμως, το ζήτημα δεν νομίζω πως τίθεται σε προσωπικό επίπεδο, αλλά στο ότι θα δώσει μια ανάσα γενικότερα σε όλη αυτή την κατάσταση που βιώνουμε.
Φέτος σε συναντάμε σε μία κατά κοινή ομολογία εκπληκτική τηλεοπτική δουλειά, «Τα Καλύτερά μας Χρόνια». Πώς προέκυψε αυτή η συνεργασία;
Με πήρε τηλέφωνο η Νάταλι Δούκα την άνοιξη και μου μίλησε για αυτή τη δουλειά. Τρελάθηκα αμέσως όταν άκουσα περί τίνος πρόκειται… Αν και δεν σου κρύβω πως μου φάνηκε λίγο παράξενο αρχικά ότι θα κάνω τη μαμά δύο τόσο μεγάλων παιδιών. Όμως όταν πήρα στα χέρια μου το σενάριο, δεν μπορούσα παρά να λατρέψω τον ρόλο μου, τη Μαίρη, και ολόκληρη τη σειρά γενικότερα! Είναι μαγικός ο τρόπος που έχουν χειριστεί το σενάριο η Κατερίνα Μπέη και ο Νίκος Απειρανθίτης.
Είχαμε καιρό να σε δούμε κάπου τηλεοπτικά…
Ναι η αλήθεια είναι λόγω των παιδιών μου δεν μπορούσα να κάνω και θέατρο και τηλεόραση. Και επειδή συνήθως έκλεινα νωρίτερα το θέατρο, μετά δεν μπορούσα να τα κάνω και τα δύο. Από την άλλη, μάλλον ήταν αυτή η επιστροφή που λες να γίνει, μέσα από μία τόσο υπέροχη σειρά, όσο αυτή στην οποία συμμετέχω φέτος… Και νιώθω πολύ περήφανη για αυτό.
Είναι η πρώτη φορά που η ΕΡΤ δείχνει να πρωταγωνιστεί στην προτίμηση του κοινού. Πως το βλέπεις συνολικά;
Πρόκειται για μια φοβερή ανανέωση με το ψυχαγωγικό πρόγραμμα και με τις καινούργιες σειρές και πιστεύω πολύ σε αυτό που γίνεται στην ΕΡΤ και σε αυτό που μας προσφέρει.
Γιατί πιστεύεις ότι ο κόσμος αγάπησε τόσο πολύ αυτή τη σειρά;
Η αισθητική της είναι φοβερή! Τα σκηνικά και όλη αυτή η δουλειά που έχει γίνει από τον Δημήτρη Κατσίκη και τους συνεργάτες του είναι συγκλονιστική. Πραγματικά νιώθω σα να έχω μπει σε μία μηχανή του χρόνου και έχω μεταφερθεί σε εκείνη την εποχή. Μια εποχή ρομαντική γιατί παρά της δυσκολίες είχε κάτι τόσο όμορφο, αληθινό και αθώο. Οι διάλογοι παράλληλα, είναι τόσο ζωντανοί, υπάρχουν ωραίες σχέσεις, σχέσεις αληθινές… Το καστ ηθοποιών επίσης είναι εκπληκτικό. Σκηνοθετικά το αποτέλεσμα που έχει δημιουργήσει η Όλγα Μαλέα είναι φοβερό, με ωραία πλάνα, με εναλλαγές που δεν τις περιμένεις… Γενικά, δεν γίνονται εκπτώσεις…
Ποια στοιχεία στον χαρακτήρα της Μαίρης εντοπίζεις ως πιο ενδιαφέροντα;
Η Μαίρη Αντωνοπούλου είναι γενικά ένας ενδιαφέρον χαρακτήρας, παρότι φαινομενικά χαμηλών τόνων. Είναι φιλόδοξη, ονειροπόλα, ρομαντική, γλυκιά και με πολύ χιούμορ. Μου αρέσει ο δυναμισμός της, το γεγονός ότι είναι ακέραιος χαρακτήρας. Είναι σοβαρή, σταθερή και ώριμη, αλλά ταυτόχρονα ονειρεύεται πράγματα για τον εαυτό της και έχει ψήγματα προοδευτισμού στην προσωπικότητα της. Δεν έχει τη νοοτροπία της μάνας της. Μπορεί να έχει οδεύσει στα χνάρια που της έχει υποδείξει εκείνη, αλλά το πώς έχει φτιάξει τη ζωή της δείχνει ότι είναι ένας άνθρωπος με προοδευτικές αποχρώσεις.
Στη σειρά βρήκες στοιχεία και από τη δική σου οικογένεια;
Μπα, στη δική μου οικογένεια ήμασταν αλλιώς. Η μαμά μου ήταν συνδικαλίστρια. Έκανε μίξη εικόνας στην ΕΡΤ και ήταν η πρώτη γυναίκα στον χώρο αυτό. Ήταν πολιτικοποιημένη και ενεργό μέλος αυτής της κοινωνίας. Έπειτα επειδή οι γονείς μου είχαν χωρίσει, δεν είχα ζήσει αυτό το μοντέλο οικογένειας όπως παρουσιάζεται στη σειρά. Ωστόσο, βλέποντας τη γιαγιά και τον παππού ή διάφορους θείους και θείες, μου είναι γνώριμη αυτή η εποχή.
Πλέον των υποκριτικών σου υποχρεώσεων είσαι αρκετά ενεργή και στα social media. Έχεις καταφέρεις να έχεις έσοδα από αυτό ή το κάνεις απλά και μόνο για σένα;
Ανεβάζω φωτογραφίες συχνά. Μου αρέσει… Και κάποιες φορές, ναι και προϊόντων. Είναι πράγματι ένα εισόδημα κι αυτό. Παράλληλα όμως, είναι και ένα μεγάλο εργαλείο για τη δουλειά μου, γιατί μέσω αυτού μπορώ και την επικοινωνώ και μάλιστα με τον τρόπο που εγώ θέλω.
Αν μπορείς να ευχηθείς κάτι και να γίνει, για τη νέα χρονιά που έρχεται, τι θα ήταν αυτό;
Εύχομαι να είμαστε υγιείς, ενωμένοι και δυνατοί! Έτσι μπορούμε να καταφέρουμε τα πάντα!
