ΘΗΛΥ.
Ημέρα γέννησης 23/11, βάρος 3600gr, ύψος 54 εκ.
Δίχως ρούχα και περίσσιες πραμάτιες, με μηδενικά χιλιόμετρα στο κοντέρ της ζωής της, έκανε πριν απο κάμποσες μέρες μαζί μου την πρώτη της βόλτα στη ζωή, η κόρη μου. Τι περισσότερο να θέλω λοιπόν, για τη νέα χρονιά που έρχεται;
Παράξενη που είναι η ζωή…
Δεν ήμουν ποτέ η γυναίκα που για να νιώσει ευτυχισμένη «χρειαζόταν» ένα παιδί. Ούτε γάμους και φανταζί νυφικά. Σκέψου ποτέ δεν έπαιξα ως παιδί τη σύζυγο κανενός, ούτε πρωταγωνίστησα σε κανέναν παιδικό γάμο. Η ευτυχία του καθενός πηγάζει από αυτό που λέει η ψυχούλα του και εμένα όλα μου τα χρόνια με οδηγούσε σε δρόμους που πρωταγωνιστές ήταν πάντα η τρέλα, η αγάπη και τα πάθη. Αγαπώ τα ταξίδια, αγαπώ να ζω κάθε λεπτό της ζωής μου με ένταση και να τα ζω όλα… «πολύ». Όταν δουλεύω, δουλεύω πολύ, όταν αγαπώ, αγαπώ πολύ, όταν δίνομαι, δίνομαι ολοκληρωτικά. Οτιδήποτε πιο… «τακτοποιημένο» και κοινωνικά ορθό με τρόμαζε όπως ο διάολος τρέμει το λιβάνι!
Κοίτα να δεις όμως, που καμιά φορά η ζωή, κάνει δικά της σχέδια χωρίς να σε ρωτά. Κάπως έτσι λοιπόν, ήρθε στη ζωή μου εκείνος ο ένας, που όταν τον γνωρίσεις αναθεωρείς όλα όσα πίστευες για τους έρωτες. Που κάνει όλα τα υπόλοιπα να μοιάζουν ασήμαντα και φέρνει τα πάνω κάτω με μία του μόνο ματιά. Που σε κρατά από το χέρι και πια δεν φοβάσαι. Σου δείχνει το δρόμο προς την ευτυχία και τολμάς να την ονειρεύεσαι χωρίς δισταγμούς και μη.
Και τότε η ιδέα ενός γάμου δεν φαντάζει δα και τόσο αποπνικτική, ενώ στην πορεία ένα παιδί, το δικό του παιδί, το δικό σας παιδί, σε κάνει να χαμογελάς αντί να τρέμεις σαν το ψάρι. Δε σκέφτεσαι πλέον πολύ. Δεν αραδιάζεις σελίδες με τις ευθύνες που φέρνει μαζί του όταν γεννιέται, παρά αφήνεσαι… Και αυτό το μαγικό ταξίδι, όταν ξεκινά, είναι συναρπαστικό, ανεπανάληπτα μοναδικό και γεμάτο στιγμές που σου κόβουν την ανάσα.
Γιατί τελικά, τι είναι η ζωή; Μια βόλτα στη λιακάδα, χέρι – χέρι με όσους αγαπάς. Μια ξέφρενη πορεία γεμάτη εντάσεις, σκαμπανεβάσματα και μικρές στιγμές ευτυχίας. Μια Κυριακή του Αυγούστου πλάι στη θάλασσα… Ένας χιονισμένος Δεκέμβρης, που οι ανάσες σας θα σχηματίσουν καρδιές στο τζάμι. Δυο μικρά ματάκια που σε κοιτούν και στάζουν μέλι. Μια μικρή αθώα καρδούλα, που χτυπά σαν τρελή στο άγγιγμά σου.
Αυτά κι ακόμη τόσα νιώθω τις τελευταίες μέρες, κάθε λεπτό. Δεν ξέρω πως θα εξελιχθεί. Δεν ξέρω τι δύσκολα ή εύκολα θα φέρει. Ξέρω με σιγουριά όμως, πως μέρες όμοιες με αυτές, δεν έχω ξαναζήσει. Συναισθήματα σαν αυτά δεν έχω ξανανιώσει. Ομορφιά σαν της κόρης μου… δεν έχω ξαναδεί!
Ας είναι λοιπόν, για όλο τον κόσμο, η νέα χρόνια που έρχεται το ίδιο ευλογημένη. Ας έρθει στον καθένα σας ξεχωριστά αυτό που λαχταρά η ψυχή του. Ας είναι το 2022 γενναιόδωρο και γεμάτο υγεία και ευτυχία για εσάς και τις οικογένειές σας!
Όλα τα άλλα εξάλλου, όταν πας στο «ταμείο»… φαντάζουν αδιάφορα!
