Υπάρχουν πολλές πληροφορίες για το ποδόσφαιρο που δεν γνωρίζουμε. Το ξέρατε ότι οι δυο ομάδες με τους περισσότερους τίτλους στη Γαλλία έχουν μόλις 10 και είναι η Saint Ettiene και η Marseille;
Εντάξει, αυτά είναι ψιλά γράμματα θα μας πείτε. Γιατί όλοι ξέρετε και τις δυο ομάδες. Ωστόσο, υπάρχει μια ομάδα στην Ευρώπη, που έχει περισσότερα πρωταθλήματα από αυτές τις δυο και ελάχιστοι τη γνωρίζουν. Είναι η νεοφώτιστη και πρωτοπόρος στο Βέλγιο, Royale Union Saint – Gilloise.
Υποβιβάστηκε το 1973. Κανένας δεν περίμενε όμως να της πάρει 48 χρόνια να επιστρέψει. Μισός σχεδόν αιώνας είναι αρκετός για να ξεχαστεί το όνομα της και να προκαλούν έκπληξη οι αριθμοί που ανακαλύπτεις αν σκαλίσεις το ιστορικό της.
Υπήρξε μια από τις κραταιές δυνάμεις στην αρχή του βελγικού ποδοσφαίρου. Με έδρα τη νότια πλευρά των Βρυξελλών, ιδρύθηκε το 1897 και πήρε το πρώτο της πρωτάθλημα οκτώ χρόνια αργότερα. Μέσα σε τρεις δεκαετίες, κατέκτησε τον τίτλο συνολικά 11 φορές, με τον τελευταίο να είναι το 1935. Ο Β’ Παγκόσμιος Πόλεμος, όπως και σε αρκετές ακόμα περιπτώσεις ομάδων, έπαιξε μεγάλο ρόλο για τη συνέχεια της. Μετά από αυτόν δεν ήταν ποτέ η ίδια.
Μπορεί να έφτασε μέχρι τον ημιτελικό του τότε Κυπέλλου Εκθέσεων που ξεκίνησε δοκιμαστικά το 1958 και τελείωσε το 1960(!), αλλά τρία χρόνια μετά ήρθες ο πρώτος υποβιβασμός. Την επόμενη χρονιά, ανέβηκε ξανά αλλά ο υποβιβασμός του 1973 κράτησε πολύ περισσότερο με την Union Saint – Gilloise να φτάνει να παίζει μέχρι και την 4η εθνική κατηγορία.
Τα 11 πρωταθλήματα έμειναν μια όμορφη ανάμνηση όλα αυτά τα χρόνια. Η Saint – Gilloise είναι ακόμα 3η στην κατάταξη με τα περισσότερα πρωταθλήματα στη χώρα, μόνο πίσω από Anderlecht και Club Brugge. Να φανταστείτε έχει ένα πρωτάθλημα περισσότερο από τη Standard Liege.
Τα τελευταία χρόνια έχει αλλάξει χέρια. Και πέρσι ήρθε η ώρα της να επιστρέψει στα «μεγάλα σαλόνια». O Tony Bloom, ένας επαγγελματίας παίκτης πόκερ που ξαφνικά έκανε μεγάλη περιουσία, έγινε το 2009 ιδιοκτήτης της Brighton στην Αγγλία, την οποία ανέβασε στην Premier League και προσπαθεί να την εδραιώσει με αρκετά μεγάλη επιτυχία προς το παρόν.
Εννέα χρόνια αργότερα, το 2018, αγόρασε την Union Saint – Gilloise. Τότε βρισκόταν στη 2η εθνική όντας στις τελευταίες θέσεις. Τρία χρόνια αργότερα, με έναν προσεκτικότατο προγραμματισμό, τερμάτιζε 18 βαθμούς μπροστά από τον 2ο, επιστρέφοντας εκεί που ανήκει.
Και όχι μόνο αυτό. Μετά από 12 αγωνιστικές, είναι μόνη πρώτη στον βαθμολογικό πίνακα έχοντας κερδίσει ήδη Anderlecht και Standard Liege. Και αν νομίζετε ότι αυτό είναι τυχαίο, έχουμε και άλλο επιχείρημα. Έχει και την καλύτερη επίθεση και την καλύτερη άμυνα στο πρωτάθλημα. Τίποτα δεν είναι τυχαίο λοιπόν.
Η ομάδα των Βρυξελλών έχει βάλει πλώρη για το 12ο πρωτάθλημα της, αν και θα είναι δύσκολο να παραμείνει στην κορυφή στις υπόλοιπες 22 αγωνιστικές. Αλλά τίποτα δεν είναι αδύνατο. Οι οπαδοί της είναι πιστοί. Το γήπεδο της είναι παλιό αλλά μοναδικό. Μάλιστα, το κτίριο της κεντρικής θύρας του χτίστηκε περίπου έναν αιώνα πριν, έχει χαρακτηριστεί προστατευόμενο. Φοιτητές από άλλες χώρες το επισκέπτονται συχνά, με την ατμόσφαιρα να είναι ζεστή με αποτέλεσμα να μετατρέπεται σε δύσκολη έδρα για κάθε αντίπαλο.
Αυτό συνέβη και την προηγούμενη αγωνιστική. Η Seraing προηγήθηκε μέσα στο «Joseph Marien» με 0-2 στο 35’. Δέκα λεπτά αργότερα, η Union Saint – Gilloise έμεινε με 10 παίκτες. Αλλά αυτό ποσώς επηρέασε τους παίκτες. Στο 2ο ημίχρονο πέτυχε 4 γκολ και παρέμεινε στην κορυφή.
Προχθές στην έδρα της Eupen, προηγήθηκε με 0-2, ισοφαρίστηκε σε 2-2, αλλά βρήκε τα ψυχικά αποθέματα να βρει και τρίτο γκολ και να μείνει μόνη πρώτη στη βαθμολογία μετά το στραβοπάτημα της Club Brugge.
Η Saint – Gilloise παίζει σαν πρωταθλήτρια γιατί έχει ψυχή πρωταθλήτριας. Το DNA μιας ομάδας δεν αλλοιώνεται όσα χρόνια κι αν περάσουν και ελπίζουμε όλοι ότι η πορεία της ομάδας των νότιων Βρυξελλών να συνεχιστεί, για να μπορέσουμε να μιλήσουμε ξανά για ένα ποδοσφαιρικό θαύμα. Φυσικά, η κατάκτηση του πρωταθλήματος θα είναι ένα παραμύθι. Αυτό που θέλει να πετύχει πάνω απ’ όλα η Royale Union Saint – Gilloise, είναι να εδραιωθεί ξανά στην πρώτη κατηγορία. Και ο τίτλος δεν θα αργήσει να έρθει.
