Μπαίνει καθημερινά στα σπίτια μας στις εννέα μέσα από τη συχνότητα της ΕΡΤ. Δηλώνει ειδησάκιας, παιδί της ΕΡΤ, αγαπά πολύ τη δουλειά της και αυτό φαίνεται από το αποτέλεσμα που έρχεται να την επιβραβεύσει. Σε μία εκ βαθέων συνέντευξη η Αντριάνα Παρασκευοπούλου, αφήνει για λίγο στην άκρη τα ειδησεογραφικά πλατό και μας μιλά για τα παιδιά της που λατρεύει, τη σχέση της με το χρόνο, τις ανασφάλειές της ως γυναίκα αλλά και τα άγχη και τους προβληματισμούς της.
Συνέντευξη στη Λιάνα Μπουκουβάλα
Βρίσκεσαι στο τιμόνι του κεντρικού δελτίου ειδήσεων της ΕΡΤ1. Αυτό σημαίνει ότι πρέπει να είσαι συνεχώς άριστα πληροφορημένη για τα πάντα και να γνωρίζεις την ουσία των γεγονότων προκειμένου να μπορέσεις να τη μεταφέρεις ορθά στον τηλεθεατή. Πόσο εύκολο είναι αυτό;
Είμαι ειδησάκιας και αγαπώ τη δουλειά μου. Με ιντρίγκαρε από πολύ μικρή να ξέρω τα γεγονότα, να τα μαθαίνω και να μπορώ να αντιλαμβάνομαι τις διαστάσεις και τις επιπτώσεις τους. Νομίζω πως όποια δουλειά και αν έκανα πάλι θα διάβαζα συνέχεια ειδήσεις. Είμαι τυχερή γιατί έχω καταφέρει η δουλειά μου, να είναι η δουλειά που αγαπάω.
Τα νούμερα; Είναι κάτι που ενδεχομένως μπορεί να σου δημιουργήσει άγχος;
Επιτρέπω στον εαυτό μου να έχει άγχος όπως κάθε επαγγελματίας για το αποτέλεσμα της δουλειάς του και με πλήρη επίγνωση της ευθύνης απέναντι στους τηλεθεατές. Τα βλέπω τα νούμερα τηλεθέασης και τα μελετάω. Όμως τα νούμερα δεν είναι αυτοσκοπός.
Δηλώνεις παιδί της ΕΡΤ. Πως βλέπεις η ίδια την πολύ επιτυχημένη μα και δυναμική πορεία της τα τελευταία χρονια στα τηλεοπτικά δρώμενα;
Τίποτα δεν χαρίζεται, όλα κερδίζονται. Με σκληρή δουλειά και μέσα από πολλές και καθημερινές δυσκολίες όπως σε όλα τα επαγγέλματα. Εκεί είναι και το κλειδί μιας πορείας που έχει δυναμική. Το στοίχημα είναι η πετυχημένη πορεία να συνεχιστεί και είμαστε ακόμη στην αρχή.
Επαγγελματικά ποια στιγμή θα ήθελες να έχεις ζήσει αλλά δεν έχεις προλάβει ακόμη;
Θα ήθελα να μετέχω στην τηλεοπτική κάλυψη των βραβείων Νόμπελ της Σουηδικής Ακαδημίας Επιστημών. Αγαπώ την επιστήμη και θα ήθελα πολύ να βάλω ένα λιθαράκι στο να φωτιστούν όλα τα σπουδαία επιτεύγματα που αλλάζουν τον κόσμο μας, μας κάνουν να κατανοούμε το Σύμπαν, να ερευνούμε και να ανακαλύπτουμε. Να συμβάλλω στο να μάθουμε τις ιστορίες και τις προσωπικότητες, πίσω από ανακαλύψεις που αλλάζουν όλα όσα ξέραμε μέχρι σήμερα και ανοίγουν ένα νέο παράθυρο στην επιστημονική έρευνα.
Είσαι συνάμα μία κατά κοινή ομολογία πολύ όμορφη γυναίκα. Αυτό στη μέχρι τώρα καριέρα σου λειτούργησε με θετικό ή αρνητικό πρόσημο;
Στη ζυγαριά γέρνει στο αρνητικό. Είναι πολύ ανταγωνιστικός ο χώρος μας. Στον τηλεοπτικό στίβο ακόμη και αν κάνεις την ίδια διαδρομή με έναν άντρα συνάδελφο σου, στο τέρμα ακόμη και ας έχεις φέρει το ίδιο ακριβώς αποτέλεσμα, θα αμφισβητηθείς.
Εκτός από επαγγελματίας, είσαι μητέρα μα και γυναίκα… Πόσο εύκολο είναι να μπορείς να τα καταφέρνεις σε όλους τους ρόλους της ζωής σου εξίσου καλά;
Χρειάζεται οργάνωση, μέτρο και δύναμη, όπως για όλους τους ανθρώπους. Πόσο μάλλον για μια γυναίκα και μια μητέρα. Είναι ευλογία να έχει δίπλα της ανθρώπους με αρχές και αξίες, που την στηρίζουν στις επιλογές της, από τις πιο μεγάλες μέχρι τις πιο μικρές, που ίσως είναι και οι πιο σημαντικές και δύσκολες.
Ως μητέρα, έχεις νιώσει ποτέ ενοχές γιατί ίσως δεν είχες να διαθέσεις στα παιδιά σου τον χρόνο που θα ήθελες;
Πάντα προσπαθούσα και προσπαθώ για το καλύτερο. Οπως όλοι οι γονείς, κάνουμε τα αδύνατα δυνατά για τη σωστή ανατροφή των παιδιών μας ,είμαστε δίπλα τους και μοιραζόμαστε τα όνειρα τους. Γνώμονάς μας είναι η ευτυχία των παιδιών μας. Ο χρόνος είναι μέσα σε μικρές και μεγάλες στιγμές. Όταν μιλάμε στα παιδιά μας για τις αξίες και τις αρχές, την παιδεία, την καλοσύνη, όλα όσα τους εμπνέουν, όσα τους φοβίζουν και όσα τους δίνουν δύναμη να προχωρούν.
Τι σε αγχώνει περισσότερο όσον αφορά στο γεγονός ότι μεγαλώνουν σε μία χώρα όπως η Ελλάδα;
Δεν το βλέπω από την στενή οπτική γωνία που αφορά μόνο σε μια χώρα. Το άγχος το εστιάζω συνολικά στο περιβάλλον. Η κλιματική αλλαγή και οι επιπτώσεις είναι κάτι το οποίο θεωρώ πως τα παιδιά μας θα το βρουν μπροστά τους και δεν θα έχουν τις επιλογές ή τις ευκαιρίες που είχαμε εμείς για να αντιστρέψουμε την κατάσταση.
Την ίδια ώρα, ποιες στιγμές σας σε γεμίζουν χαρά;
Οι στιγμές που μοιραζόμαστε. Οι στιγμές της χαράς, της ηρεμίας και της ισορροπίας.
Έχουν εκφράσει τον επαγγελματικό δρόμο που θα ήθελαν να ακολουθήσουν; Τους γοητεύουν ίσως τα χνάρια της μαμάς;
Καθόλου και είμαι πολύ χαρούμενη για αυτό. Θα ήθελα τα παιδιά μου να ανοίξουν τα φτερά τους προς οποιονδήποτε ορίζοντα θέλουν. Να παλέψουν για τα όνειρα τους και να μπορούν να διαχειρίζονται ακόμη και τις αποτυχίες ως ένα μάθημα της ζωής, το οποίο με σκληρή δουλειά και κόπο σε φέρνει πιο κοντά στην επιτυχία.
Πως είναι να ζεις στο ίδιο σπίτι με δύο 17χρονα αγόρια;
Με πολύ αγάπη, φροντίδα, γέλιο, ατάκες, αστεία, τρυφερότητα, αγωνία για το πότε θα γυρίσουν από τη βόλτα τους και φυσικά την κλασική ερώτηση… «διάβασες…;»
Είσαι μια πολύ κομψή γυναίκα. Προσέχεις τον εαυτό σου;
Κάνω αλχημείες στον διαθέσιμο χρόνο μου και έχω καταφέρει το τελευταίο διάστημα να πηγαίνω στο γυμναστήριο. Προσέχω να έχω μια καλή φυσική κατάσταση και πιστεύω τελικά στο «νους υγιης εν σώματι υγιεί».
Τι απολαμβάνεις περισσότερο να κάνεις όσον αφορά στην εξωτερική σου εμφάνιση;
Απολαμβάνω το να μην χρειάζεται να ασχοληθώ! Κάθε μέρα, λόγω του δελτίου, θα με βάψουν και θα με χτενίσουν καθώς απαιτείται μια ευπρεπής εικόνα όταν μπαίνεις στα σπίτια των άνθρωπών κάθε βράδυ στις εννέα. Οπότε υπάρχει μια καθημερινή τριβή, η οποία σε κουράζει καθώς είναι μέσα σ’ ένα πλαίσιο δουλειάς και όχι προσωπικού χρόνου.
Ποια η σχέση σου με τον χρόνο που περνάει;
Προς το παρόν ανέλπιστα καλή! Είδωμεν…
Έχεις ανασφάλειες; Και αν ναι, τι είδους;
Ολοι οι άνθρωποι με συναισθηματία δεν έχουν; Αυτή είναι και πεμπτουσία της ζωής. Να νιώθουμε.
Υπάρχει κάτι που να σου λείπει από τη ζωή σου σήμερα;
Είμαι ευγνώμων για όλα όσα έχω στη ζωή μου. Ίσως να είναι και περισσότερα απ ότι ποτέ ονειρευόμουν. Εκτιμώ το σήμερα και ζω στο παρόν.
Κατάφερες άραγε να γίνεις αυτό που ήθελες μικρή;
Ναι! Θυμάμαι που ως παιδί με ρώταγαν τι θέλω να γίνω όταν μεγαλώσω. Απαντούσα πάντα το ίδιο. Μαμά. Δεν ήθελα ποτέ να γίνω τίποτα άλλο πιο πολύ. Είμαι μαμά κουκουβάγια, ευλογημένη και πολύ περήφανη για τον χαρακτήρα των γιών μου. Καμιά φορά όταν με ρωτάνε για τα παιδιά μου και δεν μου φαίνονται ποτέ αρκετές οι λέξεις για να περιγράψω τη σχέση μας, λέω πως και παιδιά μου να μην ήταν και κάπου τυχαία τους συναντούσα, τους άκουγα να μιλάνε, έβλεπα τη συμπεριφορά τους θα έλεγα από μέσα μου, μακάρι τα παιδιά μου να τους μοιάσουν. Τα παιδιά μου είναι η ζωή μου.
