Αγαπημένο μου ημερολόγιο, ξέρεις τι ώρα είναι; Τι ρωτάω, που να ξέρεις. Ξέρω εγώ όμως και αυτό αρκεί!
14:10 είναι η ώρα της μάνας! Είναι είτε η ώρα που ξεκινάει η τρέλα, είτε η ώρα που μπορώ να κάτσω στον καναπέ μου με μία γεμάτη κούπα καφέ, να κάνω τον σταυρό μου και να εύχομαι πως δεν θα κοπεί η σύνδεση στο Webex!
Αν αναρωτιέσαι τι είναι αυτό, να σε πληροφορήσω πως είναι το νέο μαστίγωμα των μαμάδων μετά την καραντίνα, την υποχρεωτική τηλεργασία και το κλείσιμο των σχολείων!
Η ατάκα «Τι τραβάμε και εμείς οι μάνες» πιστεύω πως δεν είχε ποτέ ως τώρα τόσο ουσιαστικό και ρεαλιστικό νόημα. Γιατί ότι και αν τραβάγαμε ως τώρα, δεν συγκρίνεται με αυτό που τραβάμε τώρα!
Πρώτη δόση Xanax…
Ο ήχος από το ξυπνητήρι. Καλοί μου άνθρωποι και εσώκλειστοι και ξύπνημα από τις 07:00 το χάραμα; Γιατί; Αφού μας κάνατε δώρο μια δεύτερη καραντίνα, αφήστε μας να κοιμηθούμε παραπάνω τουλάχιστον! Τόσες σειρές έχει το Netflix να μην τις δούμε με την ησυχία μας;
Που είχα μείνει; Α! ναι στην πρώτη δόση Xanax!
Η δεύτερη είναι… όταν ξυπνούν τα καμάρια μου! Εκεί τη χρειάζομαι διπλή! Όταν που λες ξυπνούν, ξεκινάει η μάχη του τηλεκοντρόλ! Όχι, όχι δεν είναι κάποιο παιχνίδι! Η μάχη του τηλεκοντρόλ περιλαμβάνει την κυριαρχία στο κράτημα του συγκεκριμένου μαραφετιού, κλοτσιές, φωνές, βρισιές και ένα ασταμάτητο, τσιριχτό, «μαμααααααααααααααα» που και ψυχολόγο θα έκανε τρελό!
Αφού πατήσω τις πρώτες φωνές για να ξεκινήσει καλά η μέρα τους (νομίζω πρέπει να είναι βίτσιο τους αυτό, αν δεν τους φωνάξω δεν πάει καλά η μέρα τους) και χάλια η δική μου, συνεχίζουμε με το πρωινό γεύμα τους! Τα παιδιά μου για κάποιο λόγο πρέπει να είχαν βασιλικές ρίζες στην προηγούμενη ζωή τους, δεν μπορώ να το εξηγήσω αλλιώς! Τι θες να φας για πρωινό τα ρωτάω, το breakfast menu περιμένουν από την Μεγάλη Βρετάνια μάλλον…
-Κορνφλέικς;
-Όχι
-Ψωμί με μέλι;
-Όχι
-Τοστάκι γλυκό μου;
-Όχι
– Κρουασάν;
-Όχι
Καταλαβαίνεις πως τα νεύρα μου έχουν γίνει κρόσια και η μόνη απάντηση που είναι έτοιμη να βγει από τα σφιγμένα υπέροχα χείλη μου (όχι δεν έχω βάλει υαλουρονικό, είναι από μόνα τους υπέροχα) είναι «Φάε σκ@τ@ τότε»! Αλλά όχι… δεν την ξεστομίζω. Δεν θα ρίξω το επίπεδο! Παίρνω ανάσες όπως με έχει συμβουλέψει ο ψυχολόγος μου!
Τρίτη δόση Xanax…
Λίγο πριν τις 2 και 10 παίρνω μια καλού κακού γιατί το Webex είναι ένα εξαιρετικό παιχνίδι ψυχραιμίας που προπονεί κάθε Ελληνίδα μάνα αυτή τη στιγμή! Είναι ένα test drive για τα πόσα μπορεί ν’ αντέξει ο άνθρωπος! Γλυκιά μου Κεραμέως, μετά την τηλεκπαίδευση, δεν έχουμε να φοβηθούμε τίποτα! Ποιος Κορονωιός; Ποια Η1Ν1; Λοιπόν που λες αγαπημένο μου ημερολόγιο, κάθε μέρα παίζω (εγώ και όλες οι μανούλες) ρώσικη ρουλέτα! Θα συνδεθεί- δεν θα συνδεθεί, για πόση ώρα θα συνδεθεί; Κάθε μέρα μαθαίνω πόσο μπορώ να τεντώσω τα νεύρα μου, την ψυχική μου ηρεμία και πόσο τελικά αξίζουν τα λεφτά που έχω δώσει στη Yoga!
Σήμερα όμως ευτυχώς είναι μια ήσυχη μέρα. Το Webex μου έκανε τη χάρη να συνδεθεί και να με αφήσει στην ησυχία μου, να μορφώσει τα παιδιά μου και να με κάνει να νιώσω ευγνώμων για τη ζωή…
Τι γίνεται όμως όταν δεν συνδέεται;
Αυτό είναι μια άλλη ιστορία που θα στην γράψω όταν θα κρατώ στα χέρια μου ένα ολόκληρο κουτί Xanax…
Προς ώρας μου τελείωσαν…
