Γράφει η Αγγελική Μπαλτσιώτη
Επειδή είναι Δευτέρα και πάντοτε αυτή η μέρα θα έχει κάτι που δε μας αρέσει, προσπαθούμε να βρούμε τα θετικά ή έστω μία χαραμάδα για να χαμογελάσουμε γλυκά, να πάρουμε τον καφέ μας και να αδράξουμε τη μέρα. Η αρχή της εβδομάδας πέρα από την πεζή πραγματικότητα μας δίνει και μία εξαιρετική ευκαιρία να αφουγκραστούμε ποιοι είμαστε και να κάνουμε ένα νέο ξεκίνημα, πατώντας το restart.
Άτυχες ημέρες, αβάσταχτες στιγμές, αδιέξοδα και μαυρίλες… Και ποιος δεν έχει βιώσει ένα ή όλα αυτά μαζί, νιώθωντας αδύναμος, χωρίς αντοχές και κουράγιο να συνεχίσει. Παλεύει να ανταπεξέλθει, να ορθοποδήσει, να μαζέψει τα κομμάτια του και να αρχίσει από την αρχή.
Κανείς δεν είπε πως είναι εύκολο ή ξεκούραστο. Απαιτεί χρόνο, κόπο μα κυρίως θέληση, γιατί όλοι επιβιώνουν αρκεί να βρουν τη δύναμη να σηκωθουν πάλι. Ευχή και κατάρα το να επιλέγεις να σηκωθείς μόνος, να στέκεσαι στα δικά σου πόδια και όχι στα πόδια ενός δεύτερου ατόμου, να παλεύεις με τον εαυτό σου κάθε μέρα, μέχρι να βγεις νικητής. Ξέρω, σε καμία περίπτωση δεν υποβιβάζεις τον ρόλο των κοντινών σου, απλά η κόντρα με το εγώ είναι πάντα πριβέ.
Αργά ή γρήγορα θα βρεις το δρόμο σου, επιτρέπεται λένε να πέσεις επιβάλλεται να σηκωθείς. Κι αφού σου δίνουν την άδεια, πέσε αν αυτό γουστάρεις, ποτέ όμως εις βάρος των άλλων. Άνθρωπος είσαι, κάποιες φορές απλά συμβαίνει, δεν είναι δείγμα αδυναμίας, πέρνα τη φάση σου, κάνε το κομμάτι σου χωρίς να ακούς κανέναν και σήκω.
Μία συμβουλή για να κάνεις το restart λίγο πιο εύκολο είναι το εξής: «Κάνε μια λίστα με τις αξίες που έχουν την μεγαλύτερη σημασία για εσένα, ή, εναλλακτικά, για 10 λεπτά, γράψε σ ένα κομμάτι χαρτί το ένα και βασικό, κυρίαρχο πράγμα, που έχει την κεντρική σημασία στη ζωή σου. Μπορεί αυτό να είναι η στενή σχέση με την οικογένεια σου, ή, το όνειρό σου να γίνεις φωτογράφος, η καριέρα, οι αγαπημένοι σου άνθρωποι, η δυνατή σου πίστη. Είναι σημαντικό την ώρα της δυσκολίας να θυμάται και να ξαναθυμάται κανείς τι είναι γι’ αυτόν πρωτίστως πιο σημαντικό.
Ακόμα κι στον δρόμο αν πέσεις, θα σου πάρει λίγη ώρα στο έδαφος να συνειδητοποιήσεις τι έγινε, να δεις αν χτύπησες ή αν έχεις πληγές αλλά πάντα θα σηκώνεσαι και θα κοιτάς τριγύρω μη τυχόν και σε είδε κανείς να πέφτεις. Το ίδιο δεν κάνεις και στη ζωή σου; Πάλι θα κοιτάξεις αφού πέσεις αν έχεις πληγές που χρειάζεται να επουλωθούν, μα θα συνέλθεις και θα ανέβεις. Ξέρεις ότι δεν υπάρχει πιο κάτω κι ότι ο μόνος δρόμος που υπάρχει είναι ο ανοδικός. Κοίταξε όμως αυτή τη φορά να μη σε νοιάξει τι θα πουν, δεν έχει κανείς το δικαίωμα να μιλήσει όσο είσαι όρθιος. Αν μείνεις κάτω το πολύ πολύ να σε λυπηθούν, να φαίνεσαι κακομοίρης.
Κι εσύ ξέρεις καλύτερα από τον καθένα, ότι δεν σου αξίζει να σε λυπούνται. Σήκω, γέλα με την απροσεξία σου και συνέχισε να περπατάς. Μόνο τότε θα καταλάβεις ότι η μάχη ήταν άνιση, πάντα στη ζωή σου εσύ θα σαι το φαβορί!
