Με αφορμή τη νέα “μόδα” της Ιαπωνίας “Οι άστεγοι με τα κοστούμια”, αναρωτιόμαστε πόσο σίγουροι είμαστε τελικά για την δουλειά μας ή για το κοινωνικό μας status; Έχουμε δουλειά από τύχη ίσως κι από ικανότητα. Όταν όμως “πρέπει να γίνουν περικοπές”, θα πάψουμε να είμαστε χρήσιμοι, έξυπνοι ή αναντικατάστατοι.
Καθημερινά, άνθρωποι περπατούν και προσπερνούν όλους εκείνους που βρίσκονται σοριασμένοι πάνω στα πεζοδρόμια, παράλληλα των δρόμων, κουλουριασμένοι σε παγκάκια. Καμιά φορά κιόλας τους κοιτάνε υποτιμητικά, ξεχνώντας πως αύριο μπορεί να είναι εκείνοι στη θέση τους. Η εξοικείωση των ανθρώπων με αυτές τις εικόνες είναι τρομακτική. Κανένα συναίσθημα, καμία ντροπή απέναντι σε αυτούς τους ανθρώπους, καθόσον έχει συμβάλλει ο καθένας ξεχωριστά για την εξέλιξη αυτής της κατάστασης. Στην κοντινή μας Ουγγαρία το να είσαι άστεγος είναι παράνομο πλέον και μπορεί να έχεις μπλεξίματα με το νόμο “αν δε συμμορφωθείς”.
Οι φωτογραφίες του Pawel Jaszczuk αποτυπώνουν το φαινόμενο της Ιαπωνίας και μας υπενθυμίζουν πως δεν είμαστε καθόλου μακριά από αυτό, πόσω μάλλον όταν βολτάροντας σε κεντρικές πλατείες όπως η Ομόνοια, το Μοναστηράκι ή η Βικτώρια θα δούμε ανθρώπους να κοιμούνται στο δρόμο.
“Η αντίθεση όπου βλέπεις έναν καλοντυμένο άντρα να κοιμάται στον δρόμο, μου φάνηκε ενδιαφέρουσα, μου τράβηξε την προσοχή αλλά το μήνυμα δυνάμωσε στην πορεία. Είναι καλοντυμένοι, με μια ενδιαφέρουσα συχνά πόζα, εικόνα που μοιάζει να προορίζεται για περιοδικό μόδας που κάνει προχωρημένο concept”, δηλώνει στον Guardian. “Είναι σκοτωμένοι από υπερβολική δουλειά. Είμαστε όλοι στο ίδιο εκμεταλλευτικό καπιταλιστικό-καταναλωτικό κρεβάτι, κοιμισμένοι σαν σαλιγκάρια. Οι φωτογραφίες μου ωριμάζουν μαζί μου. Προσπαθώ να θέσω ερωτήματα, να ενθαρρύνω τους ανθρώπους να σκεφτούν τον εαυτό τους, την ανθρώπινη φύση και την κοινωνική οργάνωση”, τονίζει.
