Οι Άγριες Μέλισσες έριξαν χθες βράδυ αυλαία με ένα συγκλονιστικό φινάλε που καθήλωσε το τηλεοπτικό κοινό. Και ενώ όλα τα μυστικά ήρθαν στο φως και όλα τα εγκλήματα αποκαλύφθηκαν έχετε αναρωτηθεί πώς η δημοφιλής δραματική σειρά του ΑΝΤ1 πήρε τον τίτλο Άγριες Μέλισσες;
Οι δύο σκηνές που εξηγούν τον πετυχημένο τίτλο
Από το πρώτο κιόλας επεισόδιο οι σεναριογράφοι Μελίνα Τσαμπάνη και Πέτρος Κακλόβαλης έδωσαν μια μικρή εξήγηση για την επιλογή του ομολογουμένως πετυχημένου τίτλου.
Πιο συγκεκριμένα στο ξεκίνημα της σειράς η Λενιώ -που με υποδειγματική υποκριτική μαεστρία ενσάρκωσε η Μαρία Κίτσου- παίρνει έναν πυρσό για να κάψει τη φωλιά από μέλισσες που υπάρχει στη λεύκα του χωραφιού της, καθώς μια μέλισσα είχε τσιμπήσει την αδερφή της, τη Δρόσω.
Τότε ο πατέρας της ο Γιώργης Σταμίρης την σταματά και της λέει πως δεν πρέπει να πειράξει τις μέλισσες:
«Τις μέλισσες δεν τις πειράζουμε ποτέ, ούτε τις άγριες, ούτε τις ήμερες. Οι Άγριες στη δική σου φωλιά θα είναι καλό σημάδι, θα έχεις ζωή γλυκιά σαν τούτο το μέλι».
Η αναφορά του Νικηφόρου στις Άγριες Μέλισσες
Εξήγηση για τον τίτλο έδωσε και ο Νικηφόρος που υποδύθηκε ο Αναστάσης Ροϊλός στα τελευταία συγκλονιστικά επεισόδια. Συγκεκριμένα στο βιβλίο που έγραφε ο Νικηφόρος και έπεσε στα χέρια της μητέρας του Μυρσίνης ο ίδιος περιγράφει τη στιγμή που οι τρεις αδερφές δολοφονούν τον Σέργιο και αναφέρεται σε αυτές ως σμήνος από Άγριες Μέλισσες:
«Άρπαξε μια πέτρα, το πρώτο χτύπημα τον βρήκε στο κεφάλι, η σκύλα, πρόλαβε να ξεστομίσει προτού έρθει η δεύτερη πετριά που τον σώριασε στο έδαφος, πέσανε πάνω του σαν ένα σμήνος, άγριων μανιασμένων μελισσών και δεν σταμάτησαν, ακόμα κι όταν άφησε την τελευταία του πνοή».
Η ερμηνεία που έδωσε η Μελίνα Τσαμπάνη για τις Άγριες Μέλισσες
Και η ίδια η Μελίνα Τσαμπάνη πριν έναν χρόνο σε συνέντευξή της εξήγησε πώς προέκυψε η ιδέα πίσω από τον τίτλο, την οποία όπως είπε είχε μαζί με τον σύζυγό της Πέτρο Καλκόβαλη.
«Ήμασταν στο σαλόνι του σπιτιού μας και ξαφνικά βρεθήκαμε να μιλάμε για το πόσο ωραία θα ήταν μια ιστορία με τρεις αδελφές που μένουν μόνες τους σε μια ανδροκρατούμενη κοινωνία. Μια ιστορία που θα έμοιαζε λίγο με τα παλιά γουέστερν, για μια εβδομαδιαία σειρά που θα ήταν τοποθετημένη στις αρχές του προηγούμενου αιώνα, ακόμη πιο παλιά από τις Άγριες Μέλισσες. Μετά ήρθε η ιδέα του Τζώρτζη Ποφάντη που είπε θα ήθελα να εντάξω ένα καθημερινό εποχής.
Ξεκίνησε από μια ιστορία στο σπίτι μας στη Θεσσαλονίκη που είχαν φωλιάσει σφήκες. Ψάχναμε τίτλο, φλερτάραμε με κάποιες ιδέες με τις λεύκες, με τις τρεις αδερφές και δεν μας ικανοποιούσε κάτι. Ήρθε ο άνθρωπος που θα έκανε απεντόμωση και μας εξήγησε ότι οι σφήκες αν εκνευριστούν επιτίθενται όλες μαζί. Επίσης μας είπε ότι είναι λίγο εκδικητικές και ότι θυμούνται αν τις πειράξεις. Και κάπως έτσι ξεκίνησε συνειρμικά. Μου είπε ο Πέτρος “Άγριες Μέλισσες”, γιατί το σφήκες δεν μας άρεσε».
