Το πρώτο πράγμα που τραβάει το βλέμμα όλων στο λιμάνι του Πειραιά είναι ο Πύργος που στέκει για χρόνια αγέρωχος αλλά εγκαταλελειμμένος
Είναι δύσκολο να αγνοήσεις ένα κτίριο με 84 μέτρα ύψος και 22 ορόφους πόσω μάλλον όταν το έχεις συνδέσει με την επιστροφή σου στη μίζερη πραγματικότητα της πρωτεύουσας και το τελείωμα των καλοκαιρινών και μη διακοπών. Δεν υπάρχει αμφιβολία πως με την αναχώρηση του πλοίου για κάποιο νησί κοντινό ή μακρινό αποχαιρετούν τον Πύργο με την ευχή να καθυστερήσουν να τον αντικρύσουν και πάλι.
Η αντάμωση τους ξανά με τον γίγαντα του Πειραιά, σημαίνει πως η ξεκούραση, η χαλάρωση και οι διακοπές τελείωσαν και είναι ώρα για ανασυγκρότηση.
Είναι το ψηλότερο κτίριο στον Πειραιά και το δεύτερο ψηλότερο στην Αθήνα και την Ελλάδα, μετά τον Πύργο των Αθηνών και πριν τους Πύργους «Απόλλων» στη Ριανκούρ και «Ατρίνα» στον Παράδεισο Αμαρουσίου.
Αν και μέχρι το 1968 το μέγιστο επιτρεπόμενο ύψος οικοδόμησης ήταν τα 35 μέτρα και από το 1985 μέχρι σήμερα είναι τα 27 μέτρα, η χούντα το 1968 με τον «Αναπτυξιακό Νόμο Α.Ν. 395/68 Περί του Ύψους των Οικοδομών και της Ελευθέρας Δομήσεως» άνοιξε το δρόμο για αδειοδότηση κατασκευής υψηλών κτιρίων από 12 έως 28 κατοικήσιμων ορόφων.
Τότε άρχισε να χτίζεται το Εμποροναυτιλιακό Κέντρο Πειραιά των 84 μέτρων που κατάντησε να είναι ο «Κοιμισμένος γίγαντας» της πόλης.
Ο πύργος αφενός θα αποτελούσε το αντίπαλο δέος του Πύργου των Αθηνών, αφετέρου θα συμβόλιζε την αναπτυξιακή πορεία του ναυτικού Πειραιά και θα ταυτιζόταν με τη δυναμική της εξουσίας. Τελικά η πορεία του κτιρίου αυτού αποτέλεσε σύμβολο της ματαιοδοξίας και της παρακμής της εξουσίας.
Η ανέγερση του πύργου ξεκίνησε το 1972 από τους αρχιτέκτονες Βικέλα, Μολφέση και Λοΐζο και τον πολιτικό μηχανικό Οικονόμου, ενώ την μορφή που έχει μέχρι σήμερα έλαβε το 1983 με την επένδυση των εξωτερικών επιφανειών του με γυαλί και μεταλλικά ελάσματα που κάνουν τον επισκέπτη του Πειραιά να νομίζει πως το κτίριο είναι περατωμένο και χρησιμοποιείται.
Στην πραγματικότητα έκτοτε έχουν χρησιμοποιηθεί μόνο το ισόγειο με τους δύο πρώτους ορόφους για εμπορική χρήση, στέγαση σχολείου και δημοσίων υπηρεσιών. Παρά τις προεκλογικές δηλώσεις πολιτικών και τα μεγαλόπνοα project, ο γίγαντας εξακολουθεί να κοιμάται. Βλέποντας το για πολλά χρόνια να στέκει επιβλητικό, παρά τον αστικό μύθο που θέλει το κτίριο να γέρνει, να έχει προβλήματα στατικότητας και να έχει κριθεί ακατάλληλο -φήμες που οι αρμόδιοι φορείς έχουν διαψεύσει.
